9 αλήθειες πίσω από το Bridgerton
Ποιες ιστορικές αλήθειες κρύβονται πίσω από το σενάριο του Bridgerton;
Εννέα ιστορικές αλήθειες για την κοινωνική και πολιτική ζωή της Βρετανίας του 19ου αιώνα που δραματοποιούνται μέσα από τη σειρά Bridgerton του Netflix.
Έρωτες, σεξ, κουτσομπολιά, εντυπωσιακά κοστούμια, στέμματα, χρυσάφια: τι καλύτερο για να φωτιστεί κάπως ο πιο καταθλιπτικός μήνας του χρόνου; Το Bridgerton έχει κατακλύσει τον τηλεοπτικό μας Ιανουάριο, τα ΜΜΕ και τα σόσιαλ μίντια.
Η σειρά μάς επιστρέφει στο έτος 1813 στο Λονδίνο και τα τεκταινόμενα στην κοινωνική ζωή και τα κρεβάτια της αστικής τάξης. Παρόλο που πρόκειται για μυθοπλασία και για ελεύθερη ανάπλαση της περιόδου, υπάρχουν μερικά ιστορικά στοιχεία απολύτως ακριβή.
Η Τζούλια Κουίν, συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου στο οποίο βασίστηκε η σειρά, η σύμβουλός της σε θέματα ιστορίας Χάνα Γκριν αλλά και όλη η δημιουργική ομάδα του Bridgerton είναι φανερό πως μελέτησαν πολύ και δεν έκαναν προχειροδουλειές.
Ας δούμε εννιά συστατικά στοιχεία της σειράς που ανταποκρίνονται πλήρως στην ιστορική πραγματικότητα των αρχών του 19ου αιώνα στη Βρετανία.
Η βασίλισσα Σάρλοτ είναι υπαρκτό πρόσωπο
H Charlotte of Mecklenburg-Strelitz ήταν βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας από το 1761, όταν παντρεύτηκε τον βασιλιά Γεώργιο τον Γ’, μέχρι τον θάνατό της το 1818. Με τον Γεώργιο απέκτησαν 15 παιδιά, εκ των οποίων έζησαν τα 13. Ήταν όμως αφροαμερικανή όπως την εμφανίζει η σειρά; Οι ισχυρισμοί ότι ήταν μαύρη ξεκίνησαν το 1940 όταν εκδόθηκε το βιβλίο Sex and Race: Volume I του J. A. Rogers. Μελετώντας ένα πορτρέτο της βασίλισσας από το 1761 και επικεντρώνοντας στα «πλατιά ρουθούνια και τα βαριά χείλη», ο συγγραφέας κατέληξε στο συμπέρασμα πως η Σάρλοτ είχε αφρικανική καταγωγή. Το 1999 ο ιστορικός Mario de Valdes y Cocom ισχυρίστηκε πως συνδέεται με στενούς δεσμούς αίματος με τον μαύρο Πορτογαλικό Βασιλικό Οίκο και τη Margarita de Castro y Sousa. Το 2017, όταν ανακοινώθηκαν οι αρραβώνες του Χάρι με τη Μέγκαν Μαρκ, κατά το ήμισυ αφροαμερικανής, η συζήτηση για τα μαύρα γονίδια της βασίλισσας Σάρλοτ επανήλθαν στο προσκήνιο.
Η βασίλισσα Σάρλοτ ήταν ιδιαιτέρως κοινωνική
Η σειρά την παρουσιάζει ιντριγκαδόρα, χειριστική, ανακατώστρα αλλά και ταυτόχρονα νοιαστική για τον λαό της. Αυτό το προφίλ δεν διαφέρει σημαντικά από την πραγματικότητα. Η Σάρλοτ ήταν προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων και συμμετείχε ενεργά στην κοινωνική ζωή του βασιλείου της. Υπήρξε ερασιτέχνης βοτανολόγος συμβάλλοντας αποφασιστικά στη δημιουργία των μαγικών Kew Gardens. Ο γάμος της με τον βασιλιά Γεώργιο έγινε από έρωτα κι όχι από συμφέρον. Τους χώρισε η ασθένεια, κάτι που φαίνεται και στο Bridgerton.
Ο βασιλιάς Γεώργιος Γ’ έπασχε από κάποια ψυχική ασθένεια
Ο Γεώργιος Γ’, αν και ανήκε στον βασιλικό οίκο του Ανόβερο, βασίλεψε στη Μεγάλη Βρετανία από το 1760 έως τον θάνατό του το 1820. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από κάποια απροσδιόριστη ψυχική ασθένεια. Στη σειρά εμφανίζεται να πάσχει από κάτι σαν άνοια ή Αλτσάχαϊμερ, ενώ για τον πραγματικό Γεώργιο έχουν διατυπωθεί οι θεωρίες πως υπέφερε από διπολική διαταραχή ή πορφυρία.
Υπήρχε «Λοιπόν» και «Hello» τον 19ο αιώνα; Και βέβαια!
Στη σειρά η Λέιντι Γουίστλνταουν εκδίδει ένα κουτσομπολίστικο έντυπο και τους περνά όλους ένα χέρι. Η κουλτούρα του έντυπου κουτσομπολιού και της αποκάλυψης σκανδάλων υπάρχει στη Βρετανία από το 18ο αιώνα. Οι ακαδημαϊκοί έχουν καταλήξει πως το πρώτο βιβλίο ανάλογου περιεχομένου εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1780 με τον τίτλο «Characters of the Present Most Celebrated Courtesans Exposed, With a Variety of Secret Anecdotes Never Before Published». Ακολούθησαν τα «The History of Betty Bolaine», «Canterbury Miser», «Containing an Account of Her Avarice», «Whimsical Amours» και «Wonderful Escapes from Matrimony». Από περιοδικά υπήρχαν το «Town and Country Magazine» (Λονδίνο, 1769) και «The Spectator» (Λονδίνο, 1711). Όλοι αυτοί οι τίτλοι εξέθεταν λεπτομέρειες από την ατάσθαλη ζωή των γυναικών της αστικής τάξης προς τέρψη των φτωχών. Και ναι, λοιπόν, το Λονδίνο του 1700 και του 1800 είχε τα δικά του «Λοιπόν» και «Hello»!
Αβυσσαλέο μπούστο
Θα φανταζόταν κανείς πως οι γυναίκες του τότε θα ντύνονταν κάπως σεμνά. Καμία σχέση! Τα κοστούμια της σειράς περιγράφουν με ακρίβεια το ενδυματολογικό στιλ του 19ου αιώνα στη Βρετανία. Οι γυναίκες επεδείκνυαν το μπούστο τους φροντίζοντας να ενισχύουν το εφέ με κορσέδες και μυτερά σουτιέν. Τα φορέματα ήταν έτσι σχεδιασμένα ώστε να κρύβουν ατέλειες αλλά και να τραβούν το βλέμμα ενός δυνητικού συζύγου στο στήθος.
Η τιμή τιμή δεν έχει!
Η Δάφνη και ο Σάιμον φιλιούνται. Τους τσακώνουν κάποια βλέμματα και για να αποτραπεί το σκάνδαλο οι δυο τους επιβάλλεται να παντρευτούν. Υπερβολές και γελοιότητες; Καθόλου. Η φήμη και η υπόληψη μιας γυναίκας μπορούσαν να καταστραφούν αν κάποιος την εντόπιζε να συνομιλεί ή να περπατά με άνδρα που δεν γνώριζε. Θυμίζει αυστηρές μουσουλμανικές κοινωνίες, αλλά ήταν η επικρατούσα αντίληψη στη βρετανική κοινωνία του 19ου αιώνα. Οι γυναίκες απαγορευόταν να συνοδεύονται από άνδρα που δεν ήταν ο σύζυγός ή ο αδελφός τους. Πόσο μάλλον να φιλιούνται! Εκτός κι αν συναντούσαν κάποιον στον δρόμο για την εκκλησία. Τότε επιτρέπονταν κάποια σαλιαρίσματα γιατί εξ ορισμού μιλάμε για ευσεβείς γυναίκες.
Τα πάντα γύρω από το σεξ
Η Δάφνη σε σεξουαλικό επίπεδο εμφανίζεται τελείως στραβάδι. Άλλη μεγάλη αλήθεια των καιρών. Τα κορίτσια δεν λάμβαναν καμιά σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Αγωνιούσαν να βρουν σύζυγο και να του χαρίσουν διάδοχο, αλλά δεν ήξεραν ούτε πώς προκύπτει ο διάδοχος ούτε τι περιελάμβαναν τα σεξουαλικά τους καθήκοντα. Όσες γνώριζαν ερωτικές λεπτομέρειες και πρακτικές, έστω και θεωρητικά, θεωρούνταν ελαφρών ηθών. Εννοείται πως η παρθενία ήταν προαπαιτούμενη.
Ω με συγχωρείτε, ήταν τυχαίο!
Σε ένα από τα επεισόδια της σειράς, μια νεαρή λιποθυμά μπροστά στα πόδια ενός πρίγκιπα προκείμενου να την προσέξει και να την περιθάλψει. Η κατεργαριά αυτή σημειώνεται κατά κόρον τόσο στο σινεμά όσο και στη ζωή. Πάντως, οι λιποθυμίες γυναικών ήταν συχνές στην εποχή που μας μεταφέρει το Bridgerton. Οι επιστήμονες την αποδίδουν τόσο στους στενούς κορσέδες όσο και στην ασιτία στην οποία ήταν καταδικασμένες οι υποψήφιες νύφες. Για να τις συνεφέρουν, τις μετέφεραν στον ειδικό καναπέ «λιποθυμίας» και τις έβαζαν να εισπνεύσουν κάτι (θυμηθείτε τον αιθέρα ή την αμωνία των ταινιών).
Το νυφοπάζαρο
Πώς γίνονταν τα κονέ μεταξύ ανδρών και γυναικών εκείνον τον αιώνα; Όπως το δείχνει η σειρά. Οι γυναίκες περνούσαν από οντισιόν από τη βασίλισσα. Ντεμπούταραν σε χορούς και δεξιώσεις και χαμηλόβλεπαν τους υποψήφιους γαμπρούς δειγματίζοντας τα κάλλη τους. Στη συνέχεια ο άνδρας επισκεπτόταν το σπίτι της κοπέλας φορτωμένος με δώρα για να επισφραγίσει τη συμφωνία. Πάντως στις αρχές του 19ου αιώνα τα πράγματα άρχισαν κάπως να αλλάζουν και ξεκίνησαν οι γάμοι από έρωτα. Την κοινωνική αυτή αλλαγή της κωδικοποιεί άριστα η ιστορία της Δάφνης και του Σάιμον.
INFO:
Οικογένεια Μπρίτζερτον της Julia Quinn.
Τα βιβλία κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Elxis (Διόπτρα). Η σειρά των βιβλίων είναι: 1. Ο Δούκας και εκείνη, 2. Ο ιππότης που αγάπησε, 3. Παραμυθένια πρόταση, 4. Ο ρομαντικός κύριος Μπρίτζερτον, 5. Αιώνια δικός σου, 6. Μαγεμένη καρδιά, 7. Το φιλί σου μόνο, 8. Και ζήσαν αυτοί καλύτερα