Τα ταπεράκια, το προξενιό του Νίξον, το κυνήγι της Καμίλα, το μπούλινγκ που έφαγε στο οικοτροφείο της Σκωτίας
Πρίγκιπας Κάρολος: 12 πράγματα που δεν γνώριζες για τη ζωή του.
Μια ζωή γεμάτη παράδοξα, μια ζωή προδιαγεγραμμένη, κομμένη και ραμμένη για έναν μοναδικό σκοπό. Τη διαδοχή. Γιατί σε αντίθεση με τη μητέρα του, εκείνος ξέρει από μικρό παιδί πως είναι ο επόμενος βασιλιάς της Αγγλίας. Μια ζωή όμορφα προσαρμοσμένη στη… σκιά. Στη σκιά ενός αυταρχικού πατέρα, στη σκιά του Στέμματος-μητέρας, στη σκιά της παράδοσης, στη σκιά του πρωτοκόλλου και του καθήκοντος, στη σκιά μιας γυναίκας που δεν επέλεξε, αλλά ζήλεψε τόσο βαθιά τη λάμψη και την αποδοχή της που ένοιωθε να ξεθωριάζει δίπλα της όπως οι παμπάλαιες ταπετσαρίες στους τοίχους του Κλάρενς Χάουζ. Μια ζωή ταγμένη στην «αναμονή», αλλά και την εκπλήρωση, την οποία, φτάνοντας πια στην 7η δεκαετία της ζωής του, απολαμβάνει με το πάθος ενός έφηβου.
Και που ήταν ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου; Τα παιδιά μπορεί να γίνουν πολύ σκληρά και ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Η ταυτότητά του δεν ήταν αρκετή να τον προστατεύσει από τα κοροϊδευτικά σχόλια και τη χλεύη των συμμαθητών του που έκαναν τη ζωή του στο οικοτροφείο Gordonstoun της Σκωτίας έναν εφιάλτη. Τα εφηβικά μαθητικά χρόνια του πρίγκιπα Κάρολου ήταν μια τραυματική εμπειρία. Ο νεαρός Κάρολος δάγκωνε τα χείλια μπροστά στους συμμαθητές του, αλλά δεν έκρυψε ποτέ τον πόνο του από την οικογένειά του. «Τα παιδιά στον κοιτώνα μου είναι όλα απαίσια», έγραψε σε ένα γράμμα το 1963. «Θεέ μου, είναι μια φρίκη. Δεν μπορώ να πιστέψω πως κάποιοι μπορεί να γίνουν τόσο φρικτοί».
Ο Κάρολος είχε γνωρίσει και ερωτευθεί την Καμίλα πολύ πριν γνωρίσει τη Νταϊάνα. Ήταν 23 ετών, όταν ένας φίλος του από το πανεπιστήμιο, τον σύστησε στην Καμίλα, πιστεύοντας πως θα τα «βρουν» μια χαρά. Οι δυο τους, πράγματι, έγιναν αμέσως πολύ καλοί φίλοι, αλλά ο Κάρολος ένοιωσε γρήγορα κάτι πιο βαθύ. Δυστυχώς για τον πρίγκιπα, το αντικείμενο του πόθου του ήταν ακόμη ερωτευμένο με την προηγούμενη «φλόγα» της, τον Άντριου Πάρκερ Μπόουλς. Όταν τα στρατιωτικά καθήκοντα του Μπόουλς τον έστειλαν στη Γερμανία, ο Κάρολος αναθάρρησε, βλέποντας την ευκαιρία που ζητούσε με το κορίτσι των ονείρων του, μέχρι που χρειάστηκε κι εκείνος να την αφήσει για να υπηρετήσει με τη σειρά του για 8 μήνες το Ναυτικό, το 1973. Επιστρέφοντας, βρήκε την Καμίλα αρραβωνιασμένη με τον Μπόουλς. Η ευκαιρία είχε χαθεί, όχι όμως και τα συναισθήματα. Την παντρεύτηκε 35 χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 2005.
Τι υποστηρίζει φίλος του
Το να κρατάς φλούδες από λαχανικά και φρούτα και τα αποφάγια από το γεύμα σε Tupperware, δεν το λες και «αριστοκρατικό». Ο Κάρολος όμως το κάνει με ψηλά το κεφάλι και τη συνείδησή του καθαρή, αφού για εκείνον δεν υπάρχει χειρότερη σπατάλη από το να πετάς φαγητό, τόσο που προτιμά να καταναλώνει τα «χθεσινά» παρά να απολαμβάνει κάτι φρεσκομαγειρεμένο. «Αν φτιάχναμε ψητό αρνάκι και περίσσευε, το πιο πιθανό ήταν πως το βράδυ θα ετοιμάζαμε μια παραδοσιακή πίτα του Βοσκού με τα υπολείμματα», είχε πει η Κάρολυν Ρομπ, σεφ στην οικογένεια Καρόλου-Νταϊάνας για 11 χρόνια. «Ο πρίγκιπας ήταν πολύ ‘οικονόμος’, δεν ήθελε τίποτε να πηγαίνει χαμένο. Ό,τι δεν καταναλωνόταν, μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί κάπου αλλού με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και όχι μόνο για τον ίδιο. Το γεύμα της επόμενης μέρας με υλικά που έχουν περισσέψει αφορούσε όλους». Ακόμη και τα μικρά σνακ που περίσσευαν από το απογευματινό τσάι, ο Κάρολος θα τα φυλούσε και θα τα έτρωγε την επόμενη, ίσως και τη μεθεπόμενη, μέχρι να τελειώσουν, έχει πει ο πρώην προσωπικός του γραμματέας Κλάιβ Άλντερτον.
Ο Κάρολος έστησε μια βιολογική φάρμα που διαχειρίζεται ήδη 30 χρόνια τώρα. Στο Duchy Home Farm εκτρέφει αγελάδες, γουρουνάκια και πρόβατα χρησιμοποιώντας μεθόδους βιολογικής εκτροφής, ενώ με το ίδιο «πράσινο» μοντέλο καλλιεργεί και τα δικά του λαχανικά. Υποστήριζε πάντα με θέρμη πως η γεωργία πρέπει να κάνει «στροφή» αφήνοντάς πίσω παραδοσιακές - και πιο «σκληρές» - μεθόδους. «Το μέλλον της ανθρωπότητας μπορεί να εξαρτάται, τελικά, σε μεγάλο βαθμό από αυτή τη μετάβαση σε πιο βιώσιμες γεωργικές πρακτικές, βασισμένες στις αρχές της οργανικής εκμετάλλευσης της γης και του πλούτου της», είχε πει ο ίδιος, και ο πρίγκιπας της Ουαλίας κάνει πράξη αυτό ακριβώς που κηρύττει. «Δεν είχαμε κανένα παράπονο», θυμάται ο πρώην σεφ της βασιλικής οικογένειας Ντάρρεν Μακγκρέιντι, «τα χριστουγεννιάτικα οικογενειακά τραπέζια ήταν πάντα μια πανδαισία βιολογικών προϊόντων από τη φάρμα του πρίγκιπα».
Εκατομμύρια λίρες πάνε κι έρχονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, λίγο μετά το «διαζύγιο» με το Μπάκιγχαμ
Μπορεί η επιστημονική του ονομασία να ήταν Hyloscirtus princecharlesi, αλλά ο σπάνιος (και υπό εξαφάνιση) βάτραχος των δασών του Ισημερινού παρουσιάστηκε το 2012 στο επιστημονικό περιοδικό Zootaxa, με το όνομα «δεντροβάτραχος, Πρίγκιπας Κάρολος», σε αναγνώριση του έργου του Καρόλου για τη διάσωση των δασών του πλανήτη. Ο πρίγκιπας Κάρολος δημιούργησε το 2007 τον φιλανθρωπικό οργανισμό Prince's Rainforest Project που σκοπό έχει να ενημερώσει και να αφυπνίσει την κοινή γνώμη για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει άμεσα ο πλανήτης από την κλιματική αλλαγή και την αλόγιστη ανθρώπινη δραστηριότητα.
Εάν φαντάζεσαι πως ένας πρίγκιπας το μόνο που κάνει είναι να απολαμβάνει τσάι σε ψηλοτάβανες, ηλιόλουστες τραπεζαρίες, να διαβάζει εφημερίδες και να κάνει βόλτες σε καταπράσινους κήπους, ο πρίγκιπας Κάρολος θα γίνει το «ελάττωμα» στο μοντέλο σου, γιατί εργάζεται ακούραστα επτά ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα. Από νωρίς το πρωί, αμέσως μετά το πρωινό του, «σηκώνει τα μανίκια» και τα κατεβάζει (αν τα κατεβάσει) μετά τα μεσάνυκτα. «Πρέπει να χαλαρώσει λίγο», είχε πει χαρακτηριστικά ο πρίγκιπας Χάρι μιλώντας στο ντοκιμαντέρ του BBC: «Πρίγκιπας, γιος και διάδοχος: ο Κάρολος στα 70 του». «Είναι τόσο απορροφημένος στις δουλειές του που μπορεί να ξεχάσει να φάει το βράδυ ή να φάει πάρα πολύ αργά και αφού φάει, μπορεί να ξανακάτσει στο γραφείο του και εκεί να τον πάρει ο ύπνος, πάνω στις σημειώσεις του, και να ξυπνήσει αποπροσανατολισμένος με ένα χαρτί κολλημένο στο μάγουλό του». Η σύζυγός του, Καμίλα, κατηγορεί το φιλότιμο και το ήθος του για τον υπερβάλλοντα ζήλο που δείχνει στις καθημερινές του υποχρεώσεις. Αν μπορούσε, σε μια νύχτα, «θα ήθελε να αλλάξει τον κόσμο», λέει.
Και πώς να έχει ελεύθερο χρόνο όταν έχει να «φροντίσει» περισσότερους από 400 μη-κερδοσκοπικούς και φιλανθρωπικούς οργανισμούς, σε κάποιους από τους οποίους είναι ο ίδιος πρόεδρος. Πίσω από την κηπουρική, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, από ξενώνες και προγράμματα για νέους, αθλητικούς ομίλους και ράγκμπι κλαμπς, πίσω από ορχήστρες και το μέλλον και την εξωστρέφεια των βρετανικών προϊόντων... στέκεται, με ακτιβιστικό πείσμα, ο πρίγκιπας Κάρολος.
Το 1980 έγραψε το παιδικό βιβλίο «The Old Man of Lochnagar» (Ο γέρος του Λόχναγκαρ), μια ιστορία για έναν μοναχικό, ηλικιωμένο άντρα που ζούσε σε μια σπηλιά στη Σκοτία και αποφάσισε μια μέρα να ανέβει έναν ψηλό λόφο αλλά έχασε την ισορροπία του και έπεσε στα νερά της λίμνης Λόχναγκαρ, για να συναντήσει εκεί ένα περίεργο ον, έναν θεό του νερού. Ο Κάρολος επινόησε την ιστορία για τα μικρότερα αδέρφια του, τον πρίγκιπα Ανδρέα και τον πρίγκιπα Εδουάρδο, κατά τη διάρκεια των διακοπών τους στο Μπαλμόραλ. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου, ενίσχυσαν τους σκοπούς της φιλανθρωπικής του οργάνωσης The Prince's Trust.
Τίποτα δεν γίνεται, σε κυβερνητικό επίπεδο, χωρίς την έγκριση της βασίλισσας, η οποία ωστόσο, βάσει του συντάγματος, δεν μπορεί να εκφράσει πολιτική άποψη. Το παρελθόν του πρίγκιπα Κάρολου όμως έχει πολλά τέτοια «αντισυνταγματικά» παραδείγματα. Είχε πάντα μια τάση να μπαίνει… ακάλεστος στην πολιτική σκηνή, όπως όταν καταδίκασε κάποια οικοδομικά σχέδια της κυβέρνησης στο Λονδίνο τη δεκαετία του 1980 ή και σήμερα, που με πάθος μιλάει δημόσια για την κλιματική αλλαγή και την ευθύνη των κυβερνήσεων - κάτι που, ως διάδοχος του Στέμματος, θα έπρεπε να κάνει σιωπηρά ή να κρατήσει για τον εαυτό του. Σε πρόσφατο πάντως ντοκιμαντέρ του BBC, καθησύχασε όλους εκείνους που φοβόντουσαν πως δεν θα κατάφερνε να διαχωρίσει τα πολιτικά ιδεώδη του ως πρίγκιπας, από την επιβεβλημένη ουδετερότητα ως βασιλιάς: «Δεν είμαι τόσο ηλίθιος», είχε πει.
Μια ιστορία αληθινής αγάπης (και ψυχρού καθήκοντος)
Ο Ερρίκος ο Η’ διαχώρισε τον εαυτό του (και την Αγγλία, κατά μια κοσμογονική συνέπεια) από την Καθολική Εκκλησία το 1530 και αυτοανακηρύχθηκε «ανώτατος άρχοντας και υπερασπιστής» της Εκκλησίας της Αγγλίας. Έκτοτε κάθε βασιλιάς (βασίλισσα) της χώρας χρίζεται «υπερασπιστής της πίστης» κατά την τελετή στέψης τους – μια βαρυσήμαντη υπόσχεση υπεράσπισης της Αγγλικανικής εκκλησίας. Η Βασίλισσα Ελισάβετ είναι υπέρμαχος αυτής της πίστης, ο γιος της όμως και διάδοχος του θρόνου έχει «υπαινιχθεί» πολλές φορές την κλήση του προς μια πιο ελεύθερη θρησκευτική προσέγγιση. Πρόσφατα είπε πως, ναι μεν θα τηρούσε τις παραδόσεις κατά τη στέψη, αλλά αυτό δεν θα τον σταματούσε από το να προωθήσει έναν πιο ελεύθερο, πολυ-πολιτισμικό θρησκευτικό διάλογο. Έχει άλλωστε μελετήσει σε βάθος το Κοράνι και τον Ιουδαϊσμό, έχει παραστεί σε λειτουργίες Καθολικών και έχει επισκεφθεί επίσημα πολλές κοινότητες χριστιανών, μουσουλμάνων και σιχ. «Το μέλλον βρίσκεται, χωρίς αμφιβολία, στην εκ νέου ανακάλυψη παγκόσμιων αξιών και της αλήθειας που πηγάζει από την καρδιά αυτών των θρησκειών», έχει πει.
Η μεγαλύτερη κόρη του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, Τρίσια, παντρεύτηκε στον κήπο του Λευκού Οίκου το 1971. Το καλοκαίρι της προηγούμενης όμως χρονιάς, ο πατέρας της, σε ρόλο «προξενήτρας», είχε προσπαθήσει να κάνει ένα διαφορετικό ταίριασμα, αυτό με τον μελλοντικό βασιλιά της Αγγλίας. Εκείνο το καλοκαίρι, ο Κάρολος και η αδερφή του, πριγκίπισσα Άννα, 21 και 19 χρονών τότε αντίστοιχα, ταξίδεψαν για πρώτη φορά, ανεπίσημα, στην Ουάσινγκτον. Ως εξέχουσες προσωπικότητες, ξεναγήθηκαν σε μουσεία και σημαντικά αξιοθέατα της πόλης και, φυσικά, φιλοξενήθηκαν στον Λευκό Οίκο (ο Κάρολος κοιμήθηκε στη θρυλική κρεβατοκάμαρα «Λίνκολν»). Σύμφωνα με τη βιογράφο Σάλι Μπέντελ Σμιθ, ο πρόεδρος είχε οργανώσει με τέτοιο τρόπο κάθε επίσημη περίσταση ώστε η κόρη του να βρίσκεται ή να κάθεται πάντα δίπλα στον Κάρολο, κάτι που… ενοχλούσε λίγο τον Κάρολο. Δεν θα υπήρχε κανένα μέλλον σε αυτό το ταίριασμα (η Σμιθ λέει πως είχε περιγράψει την Τρίσια ως «φτιαχτή, σχεδόν ‘πλαστική’») και ο Κάρολος απορούσε, σαστισμένος, με αυτές τις προσπάθειες του προέδρου. «Έχουν περάσει πολλά χρόνια από εκείνη την επίσκεψη στην Ουάσινγκτον, αλλά ο Κάρολος δεν ξέχασε το προξενιό του Νίξον και όταν επισκέφθηκε ξανά την αμερικανική πρωτεύουσα μαζί με την Καμίλα, το ανέσυρε από τη μνήμη του και γελούσε, με την ίδια απορία στα μάτια».
Όταν ο Κάρολος ρώτησε κάποτε κάποιους από το προσωπικό του τι γνώμη είχαν για τις διάφορες προσωπογραφίες και τα ομοιώματα-μπούστα που έχει λάβει ως δώρο κατά καιρούς, εκείνοι του απάντησαν πως «βλέπουν τεράστια ομοιότητα». Με χιούμορ και μια δόση αυτοσαρκασμού ο πρίγκιπας συμπλήρωσε: «ναι, πράγματι, αλλά ένα πράγμα σίγουρα πετυχαίνουν τόσο καλά πάντα: τα τεράστια αυτιά μου».
«Η οπτική μου για τον Θεό έχει αλλάξει από φόβο σε ΑΓΑΠΗ», έγραψε
