Eiko: Ένα ανθοπωλείο στα μέτρα του ανθοδοχείου σου

Γνώρισα τηλεφωνικώς τη Δέσποινα Ισοπούλου το μακρινό για όλους 2011 όταν και ήταν υπεύθυνη για την online ελληνική Vogue. Έναν χρόνο μετά, κοίτα πώς τα φέρνει η ζωή, βρισκόμαστε σε μια συνάντηση για δουλειά που θα αναλαμβάναμε από κοινού, χωρίς κανείς από τους δυο να το γνωρίζει από πριν και μάλιστα να το ανακοινώσουμε σε εκείνον που κατείχε εκείνη τη θέση πριν από μας. Πολύ γρήγορα, τα γέλια μας αντηχούσαν στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και η συνεργασία μας ήταν φανταστική.

Η Δέσποινα διαθέτει αυτόν τον σπάνιο συνδυασμό χαρισμάτων: του διεισδυτικού χιούμορ πολλών επιπέδων, τη φινέτσα και την αιχμηρή αισθητική. Κορίτσι της μόδας με φυσική καλλονή κι εξυπνάδα, στα χρόνια που τη γνωρίζω, δεν επαναπαύθηκε αλλά αναζητούσε συνεχώς να διευρύνει ορίζοντες και όρια. Το eiko, η νέα της επιχειρηματική προσπάθεια, ήρθε ξαφνικά αλλά ακριβώς στην ώρα που έπρεπε: ένα στούντιο όπου μαζεύει και προετοιμάζει ανθοδέσμες για μοναδικές συγκυρίες ή για τα εβδομαδιαία μπουκέτα του σπιτιού.

Είναι το γάργαρο γέλιο της που σου φτιάχνει το κέφι. Μέσα στην καραντίνα, χάραξε το δικό της μονοπάτι κι αν αυτό μοιάζει εύκολο, φαίνεται ο κόπος, η αγωνία και το ταλέντο της να δημιουργεί εφήμερα έργα τέχνης που δεν μοιάζουν με άλλα στην αγορά: μπουκέτα αρχιτεκτονικά, που μοιάζουν με γλυπτά, αρμονικά και υπέροχα. Οι marketers το λένε disrupt, εκείνη το λέει eiko, που σημαίνει μεγαλειώδες.

Το eiko flowers ξεκίνησε στις αρχές Απριλίου. «Μου βγήκε πολύ φυσικά και το έστησα πολύ γρήγορα. Βρισκόμουν εδώ και πολύ καιρό σε δημιουργικό κενό, το οποίο επέτεινε η καραντίνα», θα μου πει. Αναρωτιόταν τι θέλει να κάνει, ενώ στην ουσία είχε εγκλωβιστεί σε αυτά που ήξερε να κάνει. Να δουλεύει σε περιοδικά, να γράφει, να κάνει social, να «τρέχει» το blog της.

«Κουτουλούσα σε 4 τοίχους. Από μικρή αγαπούσα, δε, πολύ τα λουλούδια. Ο παππούς μου είχε κήπο με σιντριβάνι, με θυμάμαι να παρακολουθώ τα λουλούδια να μεγαλώνουν. Γνώριζα τα φυτά και έψαχνα διαρκώς, είχα δικό μου κήπο αργότερα στη ζωή μου. Έφτιαχνα τα δικά μου μπουκέτα διότι δεν έβρισκα ποτέ αυτά που ήθελα. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσα να ασχοληθώ με τα λουλούδια και να ζήσω από αυτό. Παρακολουθούσα online courses, είχα αποθηκευμένα λουλούδια στο τηλέφωνό μου. Σκεφτόμουν ότι κάποτε θα το κάνω ως χόμπι. Πάντοτε έλεγα: θα ήθελα να σχεδιάζω παπούτσια, να γίνω χορεύτρια ή να ασχολούμαι με λουλούδια. Κάποια στιγμή το αποφάσισα.  Σκέφτηκα ότι μπορώ να το κάνω και πως μια τέτοια κίνηση ενέχει μικρό ρίσκο». Και εγένετο eiko flowers.

«Την πρώτη μέρα που πήγα στην αγορά και είδα μπροστά μου όλα τα λουλούδια, γνωρίζοντας ότι μπορώ να πάρω ό,τι θέλω, αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν στο στοιχείο μου. Ελεύθερη. Μπαίνω στο σπίτι και τα βάζω σε κουβάδες με νερό. Αρχίζω να δουλεύω, να συνθέτω, να δοκιμάζω, να πειραματίζομαι με συνδυασμούς. Ένιωσα την αγνή χαρά που σε κάνει να κλαις από ευτυχία κι ήταν κάτι που είχα πολύ καιρό να νιώσω. Είμαι ευτυχισμένη με αυτό που ξεκίνησα να κάνω».

Της ταιριάζει πολύ. Της το λένε οι φίλοι της αλλά ήταν και το πλήρωμα του χρόνου να βγει μπροστά, να πατήσει στα πόδια της και να τολμήσει κάτι δικό της. «Ήταν η ώρα να αναπτυχθεί η ιδέα». Γρήγορα αλλά μεθοδικά άρχισε να ανθίζει και να δέχεται παραγγελίες. «Με ενέπνευσαν και οι florists του εξωτερικού, οι οποίοι λειτουργούν με προπαραγγελίες χωρίς να έχουν φυσικό κατάστημα».

«Η αλήθεια είναι ότι υστερούμε στην πρωτογενή παραγωγή στην Ελλάδα. Παράγονται γαρίφαλα, πάρα πολλά λίλιουμ, νεραγκούλες και ζουμπούλια ενώ τα locally sourced των ΗΠΑ και της Ευρώπης είναι συγκλονιστικά. Δεν νομίζω ότι είναι μόνο το κλίμα αλλά ενδεχομένως η έλλειψη κίνητρου. Λείπει ίσως το μεράκι, να ασχοληθεί κάποιος και να επεκτείνει την παραγωγή, να βγουν ωραίες, καινούριες ποικιλίες λουλουδιών».

Προσπαθεί να κάνει την επιχείρησή της sustainable. «Δεν θέλω πλαστικό για να τις τυλίξω, δεν θέλω πλαστικές κορδέλες ούτε σφουγγάρι για να στηρίζεται το μπουκέτο. Όσο αναπτύσσεται το eiko flowers, στόχος μου είναι να γίνει πιο βιώσιμη η λειτουργία του: να έχω χαρτί χωρίς χημικές βαφές, να είναι όλα τα λουλούδια locally sourced, κάτι το οποίο, προς το παρόν, δεν μπορεί να γίνει».

Είναι η κυρίαρχη αίσθηση των 80s που κακοποίησαν τα ελληνικά λουλούδια, σε μπουκέτα μέσα σε σελοφάν, σε centerpieces ομιλιών πολιτικών, στα μπουζούκια. «Η γλαδιόλα είναι τόσο αμφιλεγόμενο και παρεξηγημένο λουλούδι, που ψάχνω να βρω από Έλληνα παραγωγό και δεν βρίσκω. Δεν νομίζω ότι τα λουλούδια βγήκαν ποτέ από τη μόδα, διαπιστώνω όμως μια επιστροφή στα φυτά εσωτερικού χώρου. Η πανδημία βοήθησε σε αυτό, θέλησε ο κόσμος να ομορφύνει τον χώρο του. Τα λουλούδια μπορεί να έχουν εποχικότητα αλλά δεν φεύγουν ποτέ από τη μόδα. Η σχέση μας με τα λουλούδια είναι αυθόρμητη: βλέπεις ένα ανθοπωλείο ή έναν πλανόδιο πωλητή και αγοράζεις. Μου αρέσει που μπαίνει στις συνήθειές μας η προπαραγγελία, να ξέρεις από πριν τι θέλεις να δωρίσεις ή να πάρεις για το σπίτι χωρίς να πρέπει να το δεις. Να εμπιστευτείς την αισθητική μου. Η έκπληξη είναι μέρος της συνδρομής που θα κάνει σε μένα (εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη). Μου αρέσει η οργανικότητα: στη σύνθεση, στον τρόπο που παραγγέλνει, που τα υποδέχεται στο σπίτι».

Η Δέσποινα πολύ σύντομα θα διαθέτει και μια σειρά από βάζα φτιαγμένα από κεραμίστα ειδικά για το eiko flowers, τα οποία θα επαναχρησιμοποιούνται κάθε φορά που ο ιδιοκτήτης θα παραγγέλνει λουλούδια. «Μου αρέσει όμως πολύ και η ιδέα να μου φέρνουν τα δικά τους βάζα. Όλοι έχουμε ένα αγαπημένο βάζο, εγώ τουλάχιστον έχω. Το να στηθεί το μπουκέτο στο δικό σου βάζο, μου δίνει ελευθερία». «Γενικώς έχω πολλές ιδέες αλλά προς το παρόν είναι one woman show, όποτε κάνω ό,τι μπορώ».  Ιδέες δημιουργικές, ανθρώπινες, sustainable.

Η εβδομάδα της ξεκινάει με την επίσκεψη στην ανθαγορά ενώ έχει συνεργασίες και με παραγωγούς κι εμπόρους. Φορτώνει τις πρώτες ύλες της και τότε ξεκινά η δημιουργική της διαδικασία: το δέσιμο των μπουκέτων, καθώς καθένα είναι μοναδικό. Χωράει την ομορφιά του μεσογειακού τοπίου. Τα μπουκέτα της είναι σαν να βγαίνουν από τον ελληνικό αγρό που αλλάζει ανά εποχή.

«Είναι πολύ ωραία μια ανθοδέσμη με μια ποικιλία λουλουδιών, όμως προσωπικά με τρελαίνει μια σύνθεση με δεκαπέντε διαφορετικά λουλούδια και πρασινάδες». Τα αγαπημένα της λουλούδια είναι η τσιντόνια, η  γκλοριόζα, ο ελλέβορος και ο λάθυρος. Τα γκούγκλαρα για να καταλάβω σε ποια λουλούδια αναφέρεται αλλά έτσι είναι η Δέσποινα: κάθε συνάντηση μαζί της, είναι ένα μάθημα και μια λέξη που δεν είχα ξανακούσει.

www.instagram.com/eiko.flowers