Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας
Πώς συμπεριφέρεσαι στην παραλία όταν είσαι 20, 30, 40, 50+
Ο τρόπος που φέρεσαι στην παραλία προδίδει την ηλικία σου. Καταλαβαίνεις έτσι ότι το «και πολύ» είναι μεγάλη κουβέντα...
Ποια είναι η συμπεριφορά του κάθε ανθρώπου στην παραλία ανάλογα με την ηλικία του
ΣΤΑ 20: Αλωνίζεις την πλαζ με το τόσο-δα μπικινάκι σου. Πηγαίνεις πάνω-κάτω ασταμάτητα – να χαιρετίσεις φίλες, να ξανα-ματα-χαιρετίσεις άλλες φίλες, να πιείς ένα φρέντο στο μπαρ, να μιλήσεις στο κινητό κόβοντας βόλτες...Κάθε τρείς και λίγο ποζάρεις στο μπιτς μπαρ από το οποίο προμηθεύεσαι ασταμάτητα φρέντους, παγωτά, σάντουιτς και αναψυκτικά για σένα και την παρέα σου. Σκύβεις συνεχώς να μαζέψεις βοτσαλάκια. Βγαίνεις απo το νερό στις μύτες των ποδιών (για να στεγνώσεις πιο γρήγορα, ντε!) και φτάνεις ως την ξαπλώστρα νυχο-περπατώντας. Με κάθε ευκαιρία πετάς το «απάνω» του μαγιό για να μαυρίσει το μεμέ σου. Όλοι σκοτώνονται να σε βοηθήσουν να ανοίξεις μια ομπρέλα, ή και δύο ομπρέλες.
ΤΙΠ: Βάζε αντι-ηλιακό! Είναι απίστευτο τι ζημιά κάνει ο ήλιος στο δέρμα της κοιλιάς, πχ., μετά από 20 χρόνια ηλιοθεραπείας (μα κάπως πρέπει να σου την βγούμε).
ΣΤΑ 30: Μετρημένη διακριτικότητα: κατεβάζεις μόνον τις μπρετέλες του σουτιέν, και το βγάζεις μόνον όταν είσαι ξαπλωμένη μπρούμυτα (όταν είσαι ανάσκελα, τα βυζιά σου γλιστράνε κάτω από τις μασχάλες και δεν τρελαίνεσαι). Έχεις ένα-δυο παρεό, κι όταν χρειαστεί να διασχίσεις την παραλία για να χαιρετίσεις μια κολλητή που κάθεται απέναντι, τυλίγεις με άνεση το παρεό από τη μέση και κάτω. Έχεις υπέροχα αντι-ηλιακά, για λαιμό, σώμα και πρόσωπο, και τα πασαλείβεσαι ασταμάτητα. Ένας κύριος από διπλανή ομπρέλα σε βοηθάει ανόρεχτα να ανοίξεις την καταραμένη σου ομπρέλα, που έχει κολλήσει. Και πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις ντους μετά τη θάλασσα γιατί σε ενοχλεί το αλάτι – περίεργο, πριν πέντε-δέκα χρόνια ούτε που το ένοιωθες...
ΤΙΠ: Είσαι σε πολύ καλύτερη φόρμα απo όσο νομίζεις, σύνελθε. Συνέχισε να πηγαίνεις στο μπαρ χωρίς παρεό, σε παίρνει. Για όνομα! Σκίζεις ακόμα, λέμε.
ΣΤΑ 40: Όταν βλέπεις μια φίλη στην άλλη άκρη της παραλίας, την χαιρετάς από μακριά – αν θέλει, ας έρθει αυτή να υποβάλλει τα σέβη της. Αν πρέπει να πας εσύ οπωσδήποτε (π.χ., η άλλη είναι αφεντικίνα σου, πελάτισσα ή συγγενής σου), τυλίγεσαι με το παρεό από την κορφή ως τα νύχια, τόσο που τρως τα μούτρα σου στις ομπρέλες. Τις οποίες ανοίγεις μόνη σου : κανένας δεν σκοτώνεται να σε εξυπηρετήσει. Δεν βγάζεις το σουτιέν παρά μόνον όταν έχουν εξαφανιστεί οι άπαντες από την πλαζ, κι ενώ είσαι μπρούμυτα. Πίνεις μόνο μία κοκα-κόλα λάιτ από το μπαρ, που την αγοράζεις όταν φτάνεις στην παραλία, ενώ φοράς ακόμα όλα σου τα ρούχα. Έχεις γύρω στα δέκα παρεό για όλες τις ώρες της ημέρας, συν τις ώρες παραλίας.
ΤΙΠ: Είναι καλό που έχεις πλέον beachwear, δηλαδή ρούχα ειδικά για την παραλία. Αλλά, τσουκ, τσουκ, τσουκ, δεν είναι καλό που νομίζεις ότι δείχνεις καλύτερη με ρούχα παρά χωρίς... μη σκας, είσαι θεά με το μαγιό σου, και χωρίς παρεό εξακολουθείς να είσαι κούκλα.
ΣΤΑ 50+: Έχεις ψαθάκι για να ξαπλώνεις στη ζεστή άμμο, που σου κάνει ΤΟΣΟ καλό. Έχεις καφτάνι, που φοράς πάνω από το μαγιό, δυστυχώς ολόσωμο, γιατί δεν αισθάνεσαι άνετα με την κοιλιά στη φόρα. Έχεις σαγιονάρες θαλάσσης αντι-ολισθητικές, μερικές φορές έχεις μέχρι και αυτά τα πλαστικά άθλια παπουτσάκια που φορούσε η γιαγιά σου όταν έμπαινε σε θάλασσα με πέτρες. Δεν σε νοιάζει όμως ντιπ καθόλου πώς φαίνεσαι, αν σου κρέμεται μεμέ ή οτιδήποτε, αν σε προσέχουν ή όχι οι άνθρωποι στην πλαζ, σκασίλα σου μεγάλη, πάς κι έρχεσαι με άνεση, με ή χωρίς παρεό (αλλά εντάξει – με το μαγιό σου).
ΤΙΠ: ΠΕΤΑΞΕ ΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΙΑ ΑΜΕΣΩΣ! Και μην κωλώνεις, φόρα μπικίνι, αν σου κάνει κέφι – μα δεν κρυώνει η κοιλιά σου με το ολόσωμο, όταν βγαίνεις από τη θάλασσα; Και δεν μένει άσπρη η ίδια κοιλιά; Και δεν σε χαλάει αυτό; Βάλε ότι θες όμως, χωρίς να ιδρώνεις, μη δίνεις σημασία: οι παραλίες είναι δικές σου!