Ζευγάρι φτιάχνει το σπίτι του
© Roselyn Tirado / Unsplash
Opinion

Να έχεις ή να μην έχεις σπίτι;

Ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου είναι καλό τελικά; Ή άστα να πάνε στο διάολο;

Η Μανίνα Ζουμπουλάκη γράφει τις διαφορές και τα προβλήματα όταν έχεις σπίτι στην ιδιοκτησία σου κι όταν δεν έχεις

Σήμερα είτε έχεις σπίτι είτε δεν έχεις, αισθάνεσαι ότι λίγο-πολύ τον ήπιες: όπως στον πραγματικό σοσιαλισμό (ΠραΣό για συντομία) τα όρια ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες είναι σχεδόν ανύπαρκτα (με την έννοια «δεν υπάρχει»). Οπότε, αν είσαι Έλληνας, μπαίνεις με τα τσαρούχια σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες:

1. Έχεις ένα σπίτι στο οποίο μένεις, το αγόρασες με ελβετικό φραγκο-δάνειο (εκατομμύρια τομπλερόνε) και η καλή κυρία που σε έψησε τότε ότι ήτανε καταπληκτική ιδέα είναι σήμερα υπερ-διευθύντρια τριών συγχωνευμένων τραπεζών (είχε ψήσει πολλούς να πάρουνε τέτοια ωραία δάνεια). Χρόνια τώρα, δεν μπορείς να αποπληρώνεις το δάνειο που έφτασε σε επίπεδα Εθνικού Χρέους αλλά πληρώνεις τους τόκους – με πολύ ζόρι. Η αιμορροΐδα, σύννεφο.

2. Δεν πληρώνεις ούτε τους τόκους, νοιώθεις ότι ζεις πάνω σε λιωμένες τομπλερόνε και κάνεις βουντού στην κουλή που σε τσιγάρισε τότε, προ ΠραΣό, να πάρεις το δάνειο σε (μουσική υπόκρουση) «Edelweiss, Edelweiss». Ή «AproblemlikeMaria». Αλλά όχι«Supercalifragilisticexpialidoshius», αυτό είναι από άλλη ταινία. Με την Τζούλι Αντριους, ναι, απλώς καμιά σχέση με Ελβετία.

3. Έχεις ένα σπίτι στο οποίο μένεις, το αγόρασες με δάνειο το οποίο ξεπλήρωσες με τη γλώσσα έξω (είσαι ένας από τους 5 Έλληνες που ξεπλήρωσαν το δάνειό τους!). Αλλά δεν μπορείς να πληρώνεις τα ΕΝΦΙΑ, ΔΕΗ/ή/άλλη, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ, φόρους, τεκμήρια κλπ κλπ. Οπότε, κλαις. Τριγυρίζοντας στα άδεια δωμάτια – η γυναίκα σου σε παράτησε, που έδωσες ότι είχες και δεν είχες για το κωλοδάνειο.

4. Έχεις ένα σπίτι το οποίο νοικιάζεις σε κάτι καλούς ανθρώπους, αλλά με το ενοίκιο, μείωση στη μείωση, ίσα που καταφέρνεις να πληρώνεις το φόρο. Όπου να 'ναι θα βγάλεις τους καλούς ανθρώπους και θα πας να μείνεις εσύ. Που είσαι επίσης καλός άνθρωπος.

5. Έχεις ένα σπίτι το οποίο νοικιάζεις και ο ενοικιαστής δεν μπορεί να σου πληρώνει το ενοίκιο αλλά τουλάχιστον πληρώνει κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΕΤΙΔΕ κλπ κλπ. Και είναι καλός άνθρωπος.

6. Έχεις ένα σπίτι από το οποίο έτζασε νύχτα ο ενοικιαστής, όχι και τόσο αστέρι άνθρωπος, και σου άφησε φέσι 3 χιλιάρικα ΔΕΗ. Στο όνομά σου. Φυσιέσαι. Πας και ξαναπάς στη ΔΕΗ, που κάποτε σου είχε κόψει το ρεύμα για 250 ευρώ που χρώσταγες, αλλά δεν το έκοψε στον μπαγλαμά τον ενοικιαστή σου. Μυστήρια αι βουλαί.

7. Έχεις ένα σπίτι ξενοίκιαστο τρία χρόνια. Δεν μπορείς να πληρώσεις τίποτα γι αυτό, θα στο πάρει μάλλον η τράπεζα που η διευθύντριά της έγινε θεά με τα ελβετικά δάνεια. Τραβάς τις τρίχες σου.

8. Δεν έχεις σπίτι, δεν έχεις ούτε παπάκι (τελευταία, ούτε τρίχες). Μένεις στο ενοίκιο αλλά ιδρώνεις να το πληρώσεις, μήνα παρα μήνα.

9. Δεν έχεις σπίτι, σου ήρθανε ανάποδα όλα, είσαι στο ενοίκιο το οποίο δεν πληρώνεις αλλά τακτοποιείς ΔΕΗ κλπ και η πρόθεσή σου είναι να πληρώσεις κάποια στιγμή. Είσαι καλός άνθρωπος λέμε.

10. Δεν έχεις σπίτι, ούτε λεφτά για ενοίκιο. Φορτίζεις το κινητό σου στο χωλ της πολυκατοικίας γιατί σου έχουνε κόψει τη ΔΕΗ για 250 ευρώ. Καμία πρόθεση/προοπτική δεν έχεις να πληρώσεις το οτιδήποτε. Να σε κλείσουνε μέσα λοιπόν να φορτίζεις το κινητό σου στη φυλακή, σιγά μη σκάσεις.

11. Έχεις σπίτι που σου άφησε ο παππούς στο χωριό, το οποίο είναι έρημο, και το χωριό και το σπίτι. Αλλά έχεις απίστευτο φόρο πολυτελείας, ψάχνεις να πουλήσεις/νοικιάσεις το σπίτι στους Γερμανούς. Οι Γερμανοί ξανάρχονται και αγοράζουν/νοικιάζουν κοψοχρονίς σπίτια παντού, όπου βρούνε. Και οι Κινέζοι, που δεν είχανε ξανάρθει ως τώρα.

12. Έχεις σπίτι που άφησε ο παππούς στο χωριό, το νοικιάζεις από το Μπούκιν αλλά σε βρίσκει η Εφορία και σου κόβει τον πισινό. Που είναι ψιλο-κομμένος έτσι κι αλλιώς με τα ποσοστά που πληρώνεις, δεν μιλάμε για Μύκονο, να το βαράς στο δοξαπατρί…

13. Έχεις σπίτι που άφησε παππούς χωριό, καταριέσαι παππού και χωριό μέρα νύχτα. Χάθηκε να σου άφηνε ένα τσουβάλι λίρες; Και μάλιστα Ελβετικές;

14. … βασικά είσαι καλός άνθρωπος. Αλλά δεν ξέρεις που πας, ΠραΣό-ξεΠρασό. Αισθάνεσαι ότι είσαι κάτι παραπάνω* γιατί τόσα χρόνια ως καλός άνθρωπος δεν έβαζες τον κόσμο να παίρνει ελβετικά δάνεια ώστε να καβαντζώσεις κανένα εκατομμυριάκι σε ελβετική τράπεζα, να σου βγαίνει τσέτουλο και το χειμερινό σκι. Επίσης, πίστευες ότι «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου» είναι μια ασφάλεια κι όχι ο ουρανός που είναι πάντα γαλανός αλλά έτοιμος να πέσει και να σε πλακώσει λες και είσαι ο Αστερίξ.

15. Ακόμα κι αν δεν το πίστευες αυτό με το κεραμίδι και δεν έχεις σπιτάκι… καταλαβαίνεις ότι ΠραΣό ή γιοκ-Πρασό, με σπίτι δικό σου ή στο ενοίκιο, όπως και να το κοιτάξεις το ζήτημα, εσύ προσωπικά τον ήπιες. Καθόλου δεν σε παρηγορεί που δεν είσαι ο μόνος.

16. Κατά τα άλλα καταλαβαίνεις με ελαφριά στεναχώρια και αμηχανία και με ελάχιστη ηθική ικανοποίηση αλλά από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα, καταλαβαίνεις ότι όσα και να έχουν συμβεί τα τελευταία δέκα-δώδεκα χρόνια, εξακολουθείς να είσαι καλός άνθρωπος**…

* μλκς
** μαλάκας, λέμε.

Top Reads

Δείτε ακόμα

Στην Athens Voice