Μελία Kreiling

Κορίτσι να το πιεις στο ποτήρι. Απίστευτο χιούμορ, χαρακτήρας μάλαμα και κουκλάρα. Από μάνα Ελληνίδα και πατέρα Αμερικάνο. Από χορεύτρια έφτασε να παίζει, μέσα σε λίγα χρόνια, στο πλευρό του Τζέρεμι Άιρονς και του Ρούπερτ Έβερετ και σίγουρα το μέλλον προμηνύεται εξαιρετικό… Είναι το κορίτσι του φετινού εξωφύλλου μας γι’ αυτό το καλοκαίρι και μας μίλησε από το Βουκουρέστι.

Τώρα που μιλάμε εδώ σκάει ο τζίτζικας. Εκεί τι καιρό έχει; Εδώ πάει ως εξής. Έχουμε δυο μέρες καλοκαιρινού ήλιου, δυο μέρες κουφόβρασης, δυο μέρες βροχές και κεραυνούς και πάλι από την αρχή.

Κι όταν λέμε εκεί, που ακριβώς εννοούμε; Εννοούμε το Βουκουρέστι. Είμαι εδώ από τις αρχές Μαΐου.

Τι κάνεις εκεί καλοκαιριάτικα; Είμαι εδώ για τα γυρίσματα της ταινίας «DXM» (Deus Ex Machina) με σκηνοθέτη τον Andrew Goth. Eίναι μια ταινία που μιλά για τη σκοτεινή πλευρά της κβαντικής θεωρίας. Παίζω έναν κεντρικό ρόλο, τη Στέλλα, μια κοπέλα που σε αντίθεση με το συνηθισμένο άνθρωπο είναι ικανή να παρατηρεί πως η ίδια υπάρχει ταυτόχρονα σε πολλές διαστάσεις πραγματικότητας και κάνει μια γιγαντιαία προσπάθεια για «κάτι». Για την προετοιμασία έχουμε κάνει ένα μήνα εντατικά μαθήματα παρκούρ, αφού η ταινία έχει μια μεγάλη δόση δράσης, και κάνουμε πάρα πολλά –αν οχι τα περισσότερα– «σταντς» (κόλπα) εμείς οι ηθοποιοί. Παίζουν τρομεροί νέοι ηθοποιοί όπως οι Τομ Πέιν, Αντόνια Κάμπελ Χιους, Ντομινίκ Τιππέρ, και ο καταπληκτικός Σαμ Νιλ. Είναι μια αρκετά μεγάλη παραγωγή της CineMater –της νέας εταιρείας παραγωγής ταινιών της Red Bull– με διανομέα τη Warner Bros, οπότε θα τη δείτε σίγουρα σε ενάμισι χρόνο περίπου.

Πες πώς περνάς οντισιόν. Θα μας συστηθείς; Ναι αμέ, τώρα θα δεις… Ονομάζομαι Μελία Κράιλινγκ, οι γονείς μου με συνέλαβαν στη Σαγκάη, είμαι μισή Ελληνίδα μισή Αμερικανίδα, γεννημένη στη Γενεύη. Μεγάλωσα στην Αθήνα και ζω στο Λονδίνο και σε ξενοδοχεία ανά τον κόσμο όταν δουλεύω.

Τι βλέπεις αυτή τη στιγμή από το παράθυρό σου; Μια βρώμικη πολυκατοικία και κάτι ύπουλα σύννεφα.

Και τι σπούδασες; Αρχικά σύγχρονο χορό στο φυτώριο της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Μετά έκανα θεωρία χορού στο Winchester University και κατόπιν σπούδασα στο Northern School of Contemporary Dance, στην Αγγλία πάλι. Αφού τα έκανα όλα αυτά, διέλυσα λίγο τα γόνατα και τη μέση μου και σταμάτησα το χορό σε επαγγελματικό επίπεδο. Σπούδασα όμως θέατρο στο London School of Dramatic Arts.

Πώς ονειρευόσουν τον εαυτό σου; Αδύνατη, χωρίς προσπάθεια. Μη γελάς με τα όνειρά μου, Δημήτρη…

Μεταξύ χορού και ηθοποιίας διαλέγεις (με το χέρι στην καρδιά)… Μέχρι πρόσφατα έλεγα πολλά μικρά ψέμματα στον εαυτό μου ότι μόνο ο χορός θα με έκανε χαρούμενη και όλα τα άλλα είναι ευχάριστα αλλά δεν συγκρίνονται – με βοηθούσε στο να διατηρώ μια εσωτερική αυτολύπηση μετά την «παραίτηση» που αισθάνθηκα ότι έκανα σε σχέση με το χορό. Πρόσφατα όμως αποφάσισα να αποδεχτώ ότι στην πραγματικότητα με ένοιαζε πάντα η performance γενικότερα και όχι μόνο συγκεκριμένα ο χορός. Διαλέγω την ενδιαφέρουσα δουλειά (ίσως με διαφορετικά κριτήρια κάθε φορά) – τη δουλειά που μου δίνει καινούργιες εμπειρίες. Η ηθοποιία είναι μαγευτική και εθιστική.

Έχεις και ατζέντη, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει και τους ηθοποιούς… Έχω τρεις ατζέντηδες. Τον Piers Nimmo στην Αγγλία, που ειλικρινά σκίστηκε για μένα στην αρχή της συνεργασίας μας και ο οποίος δουλεύει με νέους ανερχόμενους ηθοποιούς όπως οι Christina Chong και Catherine Steadman. Πέρυσι υπέγραψα και με την C.A.A. στο Λος Αντζελες και συνεργάζομαι με δύο ατζέντηδες εκεί, οι οποίοι είναι καταπληκτικοί –και ευτυχώς γλυκύτατοι – «γίγαντες» στο Χόλιγουντ. Εκπροσωπούν ηθοποιούς όπως οι Μπράντλεϊ Κούπερ, Πιρς Μπρόσναν, Ρενέ Ζελβέγκερ, Ντάνιελ Κρεγκ κ.ά.

Φωτό: Τάσος Βρεττός

Οι οδηγίες που σου έδωσαν; Προφανώς και οι τρεις ξέρουν καλά τη δουλειά τους και η όλη προσπάθεια για μένα είναι το να δουλεύουμε ομαδικά. Ακούω ό,τι έχουν να πουν, από συμβουλές για μια καλή οντισιόν μέχρι το πιο γενικό σχεδιασμό μιας καριέρας. Τα ακούω, τα σκέφτομαι, επιστρέφω με κάποια δική μου άποψη και κάπως έτσι ξεκινάνε οι συζητήσεις. Δέχομαι ότι υπάρχουν άπειρα πράγματα που δεν γνωρίζω, όπως και εκείνοι δέχονται κάποιες δικές μου ιδιαιτερότητες για το αν θέλω να κάνω μια δουλειά ή όχι. Στο τέλος βέβαια, συνήθως, κάνω κάθε αξιοπρεπή δουλειά που μου έρχεται γιατί έχω και κάτι λογαριασμούς να πληρώνω, όπως όλοι.

Πώς ήταν η οντισιόν για τους «Βοργίες»; Τι σου ζήτησαν να κάνεις; Δεν έκανα συνηθισμένη οντισιόν. Ο ατζέντης μού έστειλε ένα βίντεο μιας άλλης οντισιόν στην casting director προκειμένου να με συστήσει και αυτή είπε ότι υπήρχε ένας πολύ μικρός ρόλος στο «The Borgias» για τον οποίο ήμουν ταιριαστή. Όταν λέμε ρόλος εννοούμε πέντε φράσεις, μια μπανιέρα και ένας πάπας. Το έδειξαν στον Νιλ Τζόρνταν, το σκηνοθέτη και σεναριογράφο της σειράς, και ενάμισι μήνα αργότερα με κάλεσαν να παίξω το ρόλο της Μπιάνκα Γκονζάγκα.

Φωτό by CBS Studios International/Showtime Networks

Μετάφερε κλίμα από «Βοργίες». Έφτασα στο αεροδρόμιο της Βουδασπέστης, μπήκα σε ένα αυτοκίνητο και μια ώρα αργότερα εμφανίστηκε μπροστά μου το Βατικανό. Δεν κανω πλάκα• ήταν τεράστιο και υπέροχο σετ. Δυο μέρες αργότερα, ύστερα από πολλές πρόβες κοστουμιών και κομώσεων, ήρθε μια κοπέλα και είπε «έλα να γνωρίσεις τον Τζέρεμι». Στα δέκα βήματα μέχρι το χώρο του έπαθα κανά δύο ψυχολογικά εμφράγματα. Εδώ να σημειώσω πως ήταν η πρώτη μου δουλειά – δεν ήξερα πού πάνε τα τέσσερα. Θυμάμαι ότι ενώ δεν προλάβαμε να συστηθούμε, σχεδόν αμέσως αρχίσαμε δουλειά (τις πέντε φράσεις μου) και πως ένα κομμάτι του μυαλού μου ψιθύριζε «μα τι συμβαίνει; πώς βρέθηκες εδώ;». Τέλος πάντων, κάπως βρέθηκα εκεί και έμεινα λίγο παραπάνω από ό,τι αρχικά είχε συμφωνηθεί. Ο Νιλ Τζόρνταν και ο Τζέρεμι Άιρονς εξέλιξαν το ρόλο μου –γιατί η ιστορία είχε τελικά ψωμί για ζύμωμα– και η Μπιάνκα ήταν μια δούκισα με ευχάριστο παρελθόν και δυσάρεστο μέλλον στη ζωή των Βοργία. Ο Νιλ Τζόρνταν έγραψε υπέροχα λόγια για το ρόλο μου στην τρίτη σεζόν. Γενικά στο σίριαλ πήγα πολύ χαρούμενη για την ευκαιρία ενός πολύ πολύ μικρού ρόλου και έφυγα έχοντας κάνει άλματα για τα δικά μου δεδομένα τότε.

Τι σου έκανε πιο πολύ εντύπωση στον Τζέρεμι Άιρονς; Δουλεύει σκληρά. Θα μπορούσε να τα κάνει όλα με κλειστά μάτια πλέον, αλλά αντιθέτως βγάζει σενάριο και μολύβι και δουλεύει. Αρχικά αυτό μου είχε κάνει εντύπωση, επειδή ακόμα τότε πίστευα ότι οι ηθοποιοί ήταν τεμπέληδες σε σχέση με τους χορευτές. Μεγάλο λάθος μου. Επίσης είναι πολύ αστείος, και σε βοηθάει απίστευτα στο γύρισμα. Με έβλεπε να παίρνω πρωτοβουλίες για το πώς να σταθώ, και διακριτικά μου έδινε τιπς για το ποια είναι η σωστή θέση για να αρέσει και στο σκηνοθέτη και την κάμερα ώστε να χρησιμοποιηθεί η λήψη αργότερα στο edit. Αυτό είναι μεγάλο δώρο από έναν έμπειρο ηθοποιό.

Φωτό by CBS Studios International/Showtime Networks

Ο Ρούπερτ Έβερετ; Πού έπαιξες μαζί του; Έπαιξε το θείο μου στην τηλεταινία «The Other Wife». Ήταν πολύ ήσυχος, αστείος και γλυκός. Και πάρα πολύ ευγενής. Είχαμε κάποιες λήψεις σε εξωτερικό χώρο και έκανε αυτό το γνωστό διαπεραστικό κρύο της Αγγλίας. Ήταν η μόνη φορά που τον άκουσα να δίνει αυτός οδηγίες στο συνεργείο, να μας φέρουν γρήγορα κουβέρτες, ιδιαίτερα για τις κοπέλες που φορούσαμε καλοκαιρινά φορέματα μέσα στο κρύο.

Πώς τα καταφέρνεις με τον ανταγωνισμό; Αντέχεται; Δεν κάνουμε αθλητισμό. Οι λόγοι που παίρνεις ή δεν παίρνεις μια δουλειά είναι άπειροι και συνήθως καθόλου προσωπικοί. Δεν τους αρέσουν τα μαλλιά σου, το ύψος σου, το πόσο γνωστός είσαι ή δεν είσαι ή απλά δεν είσαι αυτό που έχουν φανταστεί. Αυτά όλα δεν έχουν να κάνουν προσωπικά με εσένα. Δεν θίγουν κάποιο κομμάτι του εαυτού μου και ως εκ τούτου δε με επηρεάζουν τόσο. Είχα μια πολύ μεγάλη ευκαιρία πρόσφατα, καθώς κατέληξα να κάνω screen test με τον πρωταγωνιστή μιας ταινίας στο Λος Άντζελες. Είχαμε μείνει τρεις ηθοποιοί στο τέλος. Δεν πήρα τελικά το ρόλο. Ε, και, τι να κάνω; Στενοχωρήθηκα για μισή ώρα και τελείωσε. Η κοπέλα που πήρε το ρόλο είναι κι αυτή μια νέα ηθοποιός που προσπαθεί σκληρά και προφανώς έκανε εξαιρετικά τη δουλειά της. Όμορφη, ταλαντούχα και της αξίζει ο ρόλος όσο θα άξιζε και σε μένα θεωρητικά. Οπότε, κατά τη γνώμη μου, εύχεσαι να τα πάει καλά και να περάσει ωραία κάνοντάς το, όπως θα ήθελα να το ευχηθεί κάποιος σε μένα. Ειλικρινά λίγο βαριέμαι και να τα σκέφτομαι τα περί ανταγωνισμού. Παίζεις τους ρόλους που είναι να παίξεις. Και κάνεις ό,τι μπορείς για να είσαι ΕΣΥ έτοιμος για ό,τι είναι να έρθει ή να μην έρθει.

Έχει γραφτεί –σε επίπεδο κριτικής– κάτι για σένα; Ένα καλό που είχα διαβάσει ήταν για τους «Βοργίες» ότι ένα συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν πολύ καλύτερο λόγω της Μπιάνκα και κάτι τέτοια. Ένα λιγότερο θετικό ήταν για μια ταινία ότι έπαιζα υπερβολικά την άνετη και άρα δεν ήταν καθόλου άνετο. Με το οποίο συμφωνώ!

Την πρώτη φορά που περπάτησες σε κόκκινο χαλί τι σκεφτόσουν; Χα, χα, χα! Μια φορά το έχω περάσει αυτό μέχρι στιγμής –σε αληθινό κόκκινο χαλί– στο φεστιβάλ της Ρώμης και ήταν περίεργη εμπειρία διότι το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι ξαφνικά θα ξεχάσω να περπατάω. Και δεν θυμόμουν αν είχα φορέσει εσώρουχα! Είναι λίγο αντιφατικό το πόσο μου αρέσει να παίζω μπροστά στην κάμερα ή πάνω στη σκηνή και πόσο δεν μου αρέσει να περπατάω μπροστά σε φωτογράφους που ουρλιάζουν. Στην αρχή νόμιζα ότι κάτι έκανα λάθος για να φωνάζουν έτσι. Μου φάνηκε υπερβολικό. Μετά όμως είδα τις φωτογραφίες και ο νάρκισος μέσα μου κανακεύτηκε και χάρηκα που το είχα κάνει. Είναι μέρος της δουλειάς και πρέπει να βρίσκεις έναν τρόπο να σου αρέσει, αλλιώς ταλαιπωρείσαι. Δεν ξέρω αν θα μου αρέσει ποτέ στα αλήθεια, αλλά προτιμώ να περνάω όμορφα όσο μπορώ, οπότε το σχέδιό μου είναι να μάθω να λειτουργώ μέσα σε αυτό το σύστημα. Και να λέω ευχαριστώ που συμμετείχα σε κάτι που οι άνθρωποι θέλουν να δουν, να φωτογραφήσουν, να αισθανθούν μέρος του, γιατί ασχέτως από τις προσωπικές ανασφάλειες είναι στ’ αλήθεια πολύ γλυκό να αναγνωρίζεται κάπως η δουλειά σου.

Έχεις κάνει πρόβα τον ευχαριστήριο λόγο σου σε περίπτωση που πάρεις Όσκαρ; Κάθε Κυριακή με το απογευματινό μου τσάι.

Η βάση σου θα παραμείνει η Αγγλία; Προς το παρόν, ναι. Δεν θα με πείραζε βέβαια να μου φέρνει κάποιος μια σακούλα ήλιο όταν είμαι εκεί.

Φωτό by CBS Studios International/Showtime Networks

Επόμενα σχέδια; Έχουμε ενάμισι μήνα ακόμη γυρισμάτων και παράλληλα συνεχίζω τις οντισιόν. Περιμένω να δω τον Αύγουστο το «Guardians of the Galaxy», μια υπερπαραγωγή της Μάρβελ στην οποία έχω ένα μικρό ρόλο ως κορίτσι Άλιεν. Επίσης η ταινία τρόμου «Xmoor», στην οποία πρωταγωνιστώ, ξεκινάει το γύρο της στα φεστιβάλ τέλη Αυγούστου.

Διακοπές; Θα μπορέσεις να έρθεις Ελλάδα; Έτσι λέω. Έτσι λέω. Έτσι λέω! Θα πάω μάλλον στη Σύρο, όπως πάντα, και βόλτες με καΐκι από γάμο σε γάμο. Πολλοί φίλοι μου παντρεύονται φέτος.

Και το πρώτο φαγητό που θα ζητήσεις να φας είναι; Κολοκυθομαγείρεμα (συνταγή της προγιαγιάς από το χωριό μας).

Συνεχίζει η μητέρα σου να σου στέλνει δέματα με φαγητό; Όχι... Τώρα που μου το θύμισες όμως…. μαμάααα…

Με τι μόδα πώς τα πας; Αχ, αυτή η μόδα! Έχω μεγαλώσει «μέσα» στη μόδα λόγω μαμάς (σ.σ. η δημοσιογράφος Κάτια Δημοπούλου), νονού (σ.σ. ο φωτογράφος Τάσος Βρεττός), των περιοδικών που δούλευαν κ.λπ. Μου αρέσει να βλέπω τολμηρούς σχεδιαστές σαν τους Christoper Kane, Margiela, Rick Owens, Chalayan… αλλά ειλικρινά δεν είμαι καθόλου τρελή με αυτό. Γενικά προτιμώ να φοράω κάτι που μου αρέσει και μου πάει από το να φορέσω κάτι καταπληκτικό μεν, αλλά που με κάνει να ασφυκτιώ ή να μην αισθάνομαι ο εαυτός μου.

Φωτό: Τάσος Βρεττός

Τι αγαπάς να φοράς το καλοκαίρι; Αντηλιακό. Δεν θέλω να καίγομαι πια.

Ποια θεωρείς καλοντυμένη Ελληνίδα; Ειλικρινά και αντικειμενικά, τη μαμά μου – είναι εξαιρετικά εφευρετική και κλασική ταυτόχρονα. Επίσης τη φίλη και χορογράφο Πατρίσια Απέργη, είναι ιδιαίτερα ντυμένη πάντα, και τη Νάντια Αργυροπούλου –επίσης οικογένεια– για ενα ντισκο-ροκ στιλ. Τρεις τρομερά δυναμικές και έξυπνες γυναίκες.

Tι αγαπάς πιο πολύ στη μαμά σου; Όταν ήμουν μικρή, έβαζε το χέρι της στο μαξιλάρι μου και κοιμόμουν στο πλάι με το πρόσωπο στη χούφτα της. Το κάνει ακόμα και σήμερα όταν είμαι αναστατωμένη ή τρομερά κουρασμένη. Ώρες ολόκληρες κάθεται έτσι μέχρι να ηρεμήσω και να κοιμηθώ.

Κεντρική φωτό: Αχιλλέας Χαρίτος