Εβελίνα Παπούλια: «Στο δεύτερο γάμο μου χώρισα το ίδιο βράδυ»

Η Εβελίνα Παπούλια ήταν η πρώτη καλεσμένη για τη νέα σεζόν της εκπομπής «Ενώπιος Ενωπίω» με το Νίκο Χατζηνικολάου. Η ελληνίδα ηθοποιός έκανε μια αρκετά κομψή εμφάνιση και μια αρκετά αποκαλυπτική συνέντευξη, αφού μίλησε για την προσωπική της ζωή, το δεύτερο γάμο της που δεν κράτησε ούτε μια μέρα, τις συνεργασίες της, τις φήμες που την ήθελαν να «έχει καβαλήσει το καλάμι», τον Νίκο Σεργιανόπουλο, την πίστη της στο Θεό και την κόρη της και επίσης ηθοποιό Αφροδίτη Λιάντου.

Για το ρόλο της στους Δύο Ξένους

«Όταν ξεκινήσαμε ήξερα ότι θα πάμε καλά αλλά δεν ήξερα πόσο καλά. Μου έλεγαν συγχαρητήρια στο δρόμο και αναρωτιόμουν γιατί, δεν είχα ιδέα τι γίνεται, δεν είχα δει κανένα επεισόδιο γιατί δε προλάβαινα, τότε δούλευα και στο θέατρο οπότε δεν ήξερα τι γίνεται. Η σειρά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, κανονικά ήταν να έχουμε μια τρίτη σεζόν και μάλιστα μισή γιατί αυτό είχαμε συμφωνήσει. Δεν ξέρω πώς προέκυψε, είχαμε έναν τσακωμό, έτσι πολύ ωραίο, με τον Αλέξανδρο αλλά δεν κράτησε πολύ. Εγώ είχα κουραστεί πάρα πολύ γιατί ήμουν και έγκυος και το φορτίο για εμένα ήταν τεράστιο. Είχα κάνει ένα ραντεβού με το Mega, είχαμε βρει τα ωράρια αλλά δεν πήγε τελικά, κάπου τσάκισε που εγώ δεν κατάλαβα πού. Νομίζω ότι μετά το πρόβλημα ήταν πήγε στο στρατό ο Αλέξανδρος».

Για το Νίκο Σεργιανόπουλο

«Έχω γενικά μια περίεργη σχέση με τον θάνατο. Είναι κάτι το οποίο δεν θεωρώ ότι τελειώνει εδώ, υπάρχει μια συνέχεια και πάντα λέω ότι τον αγαπώ, δεν λέω ότι τον αγαπούσα. Δεν υπάρχει παρελθόν για μένα. Ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ, ένας άνθρωπος που έχει στιγματίσει την ζωή και την καριέρα μου. Είχα πάθει ένα πολύ έντονο σοκ τότε και δεν ήθελα καθόλου να μιλήσω γύρω από αυτό. Είχα σοκαριστεί και ακόμα ταράζομαι λίγο. Ο τρόπος που είχαν προσεγγίσει τα μέσα το θέμα του θανάτου του ήταν καθαρός κανιβαλισμός. Το να μη σέβεσαι έναν άνθρωπο που έχει φύγει από τη ζωή είναι ότι χειρότερο. Ήταν ένας πολύ κλειστός και πάρα πολύ γλυκός άνθρωπος, αγαπούσε πολύ τις γυναίκες, ήταν πολύ κύριος. Μόνο θετικά πράγματα μπορώ να πω για εκείνον».

Για τη φήμη ότι «την είχε ψωνίσει»

«Πάντα ήμουν χαμηλών τόνων. Η αναφορά μου πάντα είναι οι φίλοι μου και όχι οι άνθρωποι που γνωρίζω μετά. Η φήμη της απρόσιτης έγινε γιατί είχα δώσει πάρα πολλές συνεντεύξεις και ήταν μια εποχή πάρα πολύ αγαθή τότε -τώρα είναι όλοι υποψιασμένοι στο πώς θα κινηθούν. Όταν λοιπόν με έπαιρναν συνέχεια τηλέφωνα και ήθελαν συνεντεύξεις, εγώ κάποια στιγμή αναγκάστηκα να πω πάρα πολλά όχι, οπότε έβγαλα τη φήμη της δύσκολης, ότι την ψώνισα και καβάλησα το καλάμι αλλά δεν ήταν αυτό. Ήταν το ότι ένιωθα τον εαυτό μου συνεχώς να επαναλαμβάνεται και δεν μου άρεσε. Πάνω κάτω όλοι τα ίδια με ρωτούσαν και ήταν λίγο περίεργο πια για μένα να απαντάω».

Για τους δύο αποτυχημένους γάμους της

«Είχα δυο γάμους, πολύ "πετυχημένους". Έβλεπα το γάμο σαν τελευταία ευκαιρία αυτές οι σχέσεις να ξανασταθούν στα πόδια τους, αλλά εκεί που το έκανα εκεί πνιγόμουν περισσότερο. Και στις δύο περιπτώσεις, νομίζω ότι οι σχέσεις είχαν τελειώσει πριν το γάμο και παλεύαμε να σώσουμε κάτι. Στον πρώτο γάμο έπαιξε ρόλο και η εγκυμοσύνη, ήμασταν πολύ λίγο καιρό μαζί, είπαμε απλά να το κάνουμε, ήμασταν και πολύ φίλοι. Ο γάμος μας κράτησε 1,5 χρόνο, ουσιαστικά είχαμε χωρίσει πολύ νωρίτερα γιατί είχαν ξεκινήσει έντονοι τσακωμοί. Μετά μέναμε πάνω κάτω. Στο δεύτερο γάμο χώρισα το ίδιο βράδυ, είπε μια ατάκα εκείνη την ώρα που κάπως μου ήχησε και είπα "δε με ξέρει". Ήταν λίγο πιο επιθετική η συμπεριφορά μετά το γάμο και λέω όχι δεν μου αξίζει κάτι τέτοιο. Θέλω να υπάρχει σεβασμός και θαυμασμός μέσα στη σχέση, μου είναι πολύ σημαντικό. Μετά από έναν μήνα βγήκε το διαζύγιο, πριν ήμασταν έξι χρόνια μαζί».

Για τα μυστικά ομορφιάς της και τα μπότοξ

Κάνω τα μποτέ μου, γυμνάζομαι 1,5 ώρα την ημέρα, κάνω 2 χλμ κολύμπι γιατί έχω πρόβλημα με τη μέση μου. Αγαπώ το μπότοξ, το λατρεύω. Είναι κάτι που φαίνεσαι ξεκούραστος, πλαστική δε θα έκανα όμως, δε μου αρέσει καμία αλλαγή. Και το μπότοξ το κάνω τόσο όσο. Οτιδήποτε μια γυναίκα την κάνει να νιώθει καλά, ας το κάνει, αρκεί να μην υπάρχει αλλοίωση.

Για την κόρη της

Η κόρη της Αφροδίτη Λιάντου μίλησε τηλεφωνικά στην εκπομπή και είπε για την Εβελίνα: «Ποτέ δεν με καπέλωσε. Πάντα με βοηθάει και είναι δίπλα μου. Είμαι πολύ τυχερή που την έχω. Δε με έχει επηρεάσει στις επιλογές μου ότι είναι ηθοποιός. Εγώ ξεκίνησα με τη μουσική και όταν μπήκε η υποκριτική στη ζωή μου με ενθάρρυνε, με παροτρύνει να κάνω νέα πράγματα και να κάνω αυτό που θέλω. Στηρίζει τις επιλογές μου. Μου κάνει και κριτική και είναι και πολύ στοχευμένη η κριτική της. Της κάνω κι εγώ κριτική αλλά σπάνια δε μου αρέσει κάτι, τη θαυμάζω και σαν ηθοποιό, στα πάντα τη θαυμάζω».

Για την τωρινή της σχέση 

«Τώρα είμαι υπέροχα. Μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά ότι είναι η πιο σημαντική σχέση στη ζωή μου. Ήμασταν παιδικοί φίλοι από μωρά, η μαμά μου με τη μαμά του παιδικές φίλες από την Ερμιόνη. Είχαμε αραιά και που επαφή, αν ερχόταν να δει καμιά παράσταση, δεν είχαμε σχέση στενή, ήμουν με την αδελφή του κολλητή. Δεν ξέρουμε πώς προέκυψε, βασικά συνέβη σε μια πολύ κομβική στιγμή της ζωής μου. Όταν αρρώστησε ο πατέρας μου, με πήρε ο Σταύρος τηλέφωνο και αρχίσαμε να μιλάμε. Μου είπε ότι χρειαστείς, εμείς οικογενειακά σε στηρίζουμε και με έπαιρνε τηλέφωνο να δει πώς είμαι.... Πέρασε όμως μεγάλο διάστημα για να μπούμε στη σχέση, γιατί ήταν δύσκολο και για εκείνον και για εμένα, ήταν δύσκολες οι συνθήκες. Όταν νιώσαμε σίγουροι μέσα μας για κάποια πράγματα, ξαφνικά συνέβη».

Για το «me too»

«Έχουν συμβεί περιστατικά, το θέμα είναι πώς καταγράφεται μέσα στον καθένα. Όλη μου τη ζωή έκανα παρέα με αγόρια και πάντα ήξερα τις δεύτερες σκέψεις τους και μπορούσα να διαχειριστώ κάποια πράγματα, δεν ήμουν αθώα, ήξερα πώς σκέφτεται ένας άντρας όταν έχει απέναντί του μια γυναίκα. Επίσης, ό,τι κι αν μου συνέβαινε το αντιμετώπιζα με χιούμορ και όχι σοβαρά οπότε τον αποσυντόνιζα τον άλλο, τον έβγαζα από το κλίμα που προσπαθούσε να δημιουργήσει».

Για την πίστη της στο Θεό

«Η σχέση μου με τον Θεό είναι πάρα πολύ καλή. Πιστεύω πάρα πολύ. Έχω πίστη ότι θα συμβούν τα καλύτερα. Ό,τι δυσκολία έχει έρθει στη ζωή μου την έχω ξεπεράσει γιατί έχω πίστη. Δε με φοβίζει ο θάνατος. Με στεναχωρεί η απώλεια γιατί μου λείπει ο άνθρωπος, που δε τον βλέπω, μου λείπει η επαφή. Δε πιστεύω όμως ότι υπάρχει στην πραγματικότητα θάνατος, έτσι όπως τον αντιμετωπίζουμε. Ας πούμε εγώ είμαι συνέχεια του πατέρα μου».