Η γυναικεία ενδυνάμωση μέσα από ένα «αφηρημένο κορίτσι»

Την Εύα ή Abstract Girl, όπως είναι γνωστή στον κόσμο του Instagram, την ανακάλυψα πριν μερικούς μήνες, όταν είχε γίνει viral μια δημοσίευσή της για το κατά πόσο οι ηρωίδες της Disney είναι σωστά πρότυπα για ένα παιδί και κατά πόσο περνούν τα κατάλληλα μηνύματα. Η Εύα είναι ένα αφηρημένο κορίτσι, που, όπως λέει η ίδια, δεν σημαίνει ξεχασμένο, ούτε λησμονεί και δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται. Αφηρημένο γιατί δεν χωράει σε κουτάκια, δε χωράει στα όρια που επιβάλλει η κοινωνία και δε φέρει ταμπέλες. Ένα αφηρημένο κορίτσι που θέλει να εκφράσει όλες τις γυναίκες. 

Δηλώνεις ένα «αφηρημένο» κορίτσι που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στο Instagram ένα χρόνο μετά την πρώτη καραντίνα, τον Μάρτιο του 2021, και επικεντρώνεται στη γυναικεία ενδυνάμωση. Πώς προέκυψε αυτό; Μίλα μας για την ιδέα σου.
Όπως σε όλους, ο κορωνοϊός μπήκε στη ζωή μου σαν οδοστρωτήρας που ισοπέδωσε τα περισσότερα από αυτά που ήξερα και θεωρούσα δεδομένα. Ξεκίνησα να δουλεύω από το σπίτι, οι επαφές με οικογένεια και φίλους περιορίστηκαν και ένιωθα τους τοίχους του σπιτιού να με πλακώνουν. Περίπου ένας χρόνος είχε περάσει από την πρώτη καραντίνα και εγώ συνέχιζα να νιώθω ότι κάτι λείπει. Τότε ήταν που είπα ότι αντί να μεμψιμοιρώ πρέπει να κάνω κάτι καινούργιο και δημιουργικό. Έτσι ξεκίνησα το the abstract girl, έναν λογαριασμό με σκοπό να στεγάσει τις σκέψεις μου γύρω από τον φεμινισμό και τη γυναικεία ενδυνάμωση και με την προσδοκία να με φέρει κοντά σε ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες.

Το MeToo, οι 17 γυναικοκτονίες, η καταγγελία του βιασμού της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη και οι καταγγελίες άλλων γυναικών, συνθέτουν μια εποχή όπου οι γυναίκες παίρνουν δύναμη και μιλάνε. Θα ήθελα το σχόλιο σου σχετικά με αυτό. 
Το MeToo ήρθε στην Ελλάδα κάπως αναπάντεχα. Με την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου ξεκίνησε ένα ντόμινο μαρτυριών και καταγγελιών που κανείς δεν είχε προβλέψει. Βέβαια οι συνθήκες που οδήγησαν στην εδραίωση του MeToo είχαν αρχίσει να δημιουργούνται εδώ και αρκετά χρόνια, οι θηλυκότητες μάζευαν, μάζευαν, μάζευαν και όλο αυτό δεν εκτονωνόταν. Χρειαζόταν απλά ένα σπίρτο για να γίνει πυρκαγιά. 
Η κακοποίηση και η έμφυλη βία δεν εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια όμως για πρώτη φορά έχει αναπτυχθεί μια ισχυρότερη κοινότητα όπου οι επιζώσες νιώθουν ότι έχουν φωνή, υπάρχει μετατόπιση των κοινωνικών προτύπων και υπάρχει μεγαλύτερη πίεση να αλλάξουν συγκεκριμένοι νόμοι και πολιτικές.

Τι σου έχει δείξει η ενασχόλησή σου με τα social media σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποια στο να μιλήσει για ένα παραβιαστικό περιστατικό σε βάρος της;
Tίποτα καινούργιο από αυτά που ήδη ήξερα και πριν τα social media, από εμπειρίες δικές μου ή φίλων μου. Οι θηλυκότητες δεν μιλάνε γιατί φοβούνται. Φοβούνται ότι δεν θα τις πιστέψουν, φοβούνται για αντίποινα από τους θύτες, φοβούνται ότι το κράτος δεν θα τις προστατέψει, φοβούνται ότι θα στιγματιστούν από το περιστατικό, φοβούνται ότι θα τις κατηγορήσουν ως attention whores, φοβούνται ότι ακόμα και επίσημη καταγγελία να κάνουν θα είναι επίπονη, πολύχρονη και τελικά δεν θα δικαιωθούν. Επίσης πολύ συχνά οι ίδιες ρίχνουν μέρος της ευθύνης στον εαυτό τους, αισθάνονται ότι με κάποιον τρόπο έφταιγαν για αυτό που τους συνέβη και ντρέπονται να μιλήσουν για αυτό.

Τι σημαίνει για σένα να είσαι φεμινίστρια; Ποιες είναι οι φεμινιστικές πράξεις που μπορεί να κάνει κάποιος στην καθημερινότητά του;
Το να είσαι φεμινίστρια για πολλούς σημαίνει ότι είσαι μια θυμωμένη γυναίκα, που μισεί του άντρες αλλά κατά βάθος τους ζηλεύει κιόλας, θέλει να τους πάρει τις δουλειές και να τους ευνουχίσει. Με λυπεί να ακούω από ανθρώπους να μιλάνε για τον φεμινισμό χωρίς να γνωρίζουν τι είναι, χωρίς να έχουν διαβάσει τίποτα για αυτόν, χωρίς να γνωρίζουν ούτε μία φεμινίστρια ακτιβίστρια. Για μένα φεμινισμός σημαίνει ότι αντιλαμβάνεσαι τον σεξισμό, την έμφυλη καταπίεση και την αδικία με όλες της τις εκφάνσεις και να προσπαθείς να προσφέρεις λύσεις.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις καθημερινά αλλά θα μείνω σε 5 απλές φεμινιστικές πράξεις που μπορεί να κάνει ο καθένας είτε δηλώνει φεμινιστής είτε όχι.

• Μην γελάς με σεξιστικά αστεία
• Υποστήριξε τις γυναίκες στην εργασία/Αγόρασε από γυναικείες επιχειρήσεις
• Κάθε φορά που μια γυναίκα μιλά για τη δική της εμπειρία σεξουαλικής κακοποίησης, άκουσε, πίστεψε, υποστήριξε
• Μίλα όταν κάποιος ξεπερνά τα όρια (είτε με παραβατική συμπεριφορά, είτε με κάποιο σεξιστικό σχόλιο)
• Δίδαξε στα παιδιά την ισότητα και τον σεβασμό

Το τελευταίο διάστημα αναδεικνύονται ζητήματα και υπάρχει μεγάλη στήριξη σε γυναίκες μέσα από λογαριασμούς στο Instagram που στοχεύουν στην ενδυνάμωση γυναικών. Εξελίσσονται τα social media σε δίαυλο που θα βοηθήσουν στην επίλυση αυτών των προβλημάτων; (Στο σημείο αυτό να θέσω τους αστερίσκους cancel culture και ίσως την τοξικότητα των σχολίων που συχνά συναντώνται) 
Τα social media δεν μπορούν από μόνα τους να επιλύσουν τα προβλήματα. O ρόλος τους μέχρι στιγμής είναι συσπειρωτικός, εκφράζουν τη λαϊκή αγανάκτηση,  δίνουν βήμα σε όλους ανεξαρτήτως διασημότητας ή υποβάθρου να ακουστούν και είναι ικανά να δράσουν ως μοχλός πίεσης για τη λήψη αποφάσεων. Με λίγα λόγια τα social media είναι ο πομπός, ο δέκτης αναλόγως το θέμα αλλάζε,ι είτε είναι το νομοθετικό σώμα, είτε η κυβέρνηση, είτε οι εισαγγελικές αρχές, είτε ένα πρόσωπο ή μια εταιρεία. Σε κάθε περίπτωση ο δέκτης είναι αυτός που καλείται να εξετάσει το πρόβλημα σοβαρά, να παρέχει διευκρινίσεις και να προσφέρει λύσεις. 

Σε αρκετές αναρτήσεις σου μιλάς για το body positivity και για την ενοχοποίηση που υπάρχει σχετικά με το γυναικείο σώμα. Γιατί, πιστεύεις, υπάρχουν βαθιά μέσα μας ριζωμένες αυτές προκαταλήψεις;
Γιατί μεγαλώσαμε σε ένα πατριαρχικό περιβάλλον που σεξουαλικοποιεί και αντικειμενοποιεί τα γυναικεία σώματα ήδη από την εφηβεία. Γιατί ακόμα χρησιμοποιούμε τη λέξη «προκλητικό» για να περιγράψουμε το σώμα και το ντύσιμο μιας γυναίκας. Γιατί η σεξουαλικότητα των γυναικών είναι ακόμα ένα από αυτά τα θέματα που δεν θα ακούσεις ποτέ να μιλάνε στο σπίτι ή στο σχολείο. Γιατί η γυναίκα οφείλει να είναι όμορφη, περιποιημένη και θηλυκή και αν παρεκκλίνει από αυτά τα κοινωνικά πρότυπα τότε καλά θα κάνει να εξαφανιστεί από το οπτικό μας πεδίο γιατί μας χαλάει την αισθητική. Οφείλουμε να κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια ο καθένας ξεχωριστά αλλά και συλλογικά ως κοινωνία για να ξεπεράσουμε όλα αυτά τα γιατί και να αποδεχθούμε το γυναικείο σώμα ως αυτό που πραγματικά είναι. Μύες, οστά, όργανα και λιπώδης ιστός. 

Τι είδους σχόλια δέχεσαι από το κοινό σου; 
Τα περισσότερα σχόλια είναι θετικά και μπορώ να πω οτι έχουμε δημιουργήσει μια ωραία και ασφαλή κοινότητα που και εγώ μπορώ να είμαι ο εαυτός μου αλλά και το κοινό να νιώθει άνετα να εκφραστεί. Υπάρχουν σίγουρα και αρνητικά σχόλια και είναι λογικό γιατί όταν εκφράζεις τη γνώμη σου δημόσια είναι αναμενόμενο ότι δεν θα συμφωνούν όλοι και ούτε θα αρέσεις σε όλους. 

Τι απαντάς σε όσους λένε πως «δεν έχουμε ανάγκη τον φεμινισμό, υπάρχει ισότητα»;
Να συνέλθουν. Να κοιτάξουν τις επίσημες έρευνες στην Ευρώπη και στον κόσμο που δείχνουν πόσο δρόμο έχουμε για την επίτευξη της ισότητας. Ξέρετε ότι θα χρειαστούμε περίπου 135 χρόνια για να πετύχουμε παγκόσμια ισότητα των φύλων; Και αυτό δεν το λέω εγώ, είναι επίσημα στοιχεία του World Economic Forum. Επίσης, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό δείκτη για την ισότητα των φύλων, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην Ευρώπη με βάσει δεδομένα στους τομείς της εργασίας, της υγείας, της γνώσης, της εξουσίας. Όποιος αμφισβητεί τα επίσημα ευρωπαϊκά και παγκόσμια στοιχεία ηθελημένα ζει στη φούσκα του γιατί τον βολεύει να βρίσκεται εκεί. Αν αναγνωρίζαμε όλοι την ανισότητα τότε θα έπρεπε να κάνουμε κάτι για αυτήν, βολεύει να κάνεις ότι δεν υπάρχει γιατί έτσι βγάζεις τον εαυτό σου από το πρόβλημα.  

Ποια είναι τα πλάνα σου για το μέλλον;
Πλάνα; Υπάρχει κάποιος στις μέρες μας που οραματίζεται το μέλλον του χωρίς να τρέμει τη ματαίωση των σχεδίων του; Όπως είχε πει και ο Άλεν Σόντερς, «Η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει όσο κάνουμε άλλα σχέδια». Προτιμώ να μην κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον, να αφήνομαι στο τώρα και να εμπιστεύομαι ότι οι αποφάσεις του σήμερα θα με οδηγήσουν εκεί που πρέπει να είμαι αύριο.