The Nook Concept: Ένας ελληνικός λογαριασμός στο Instagram που προωθεί την «ηθική» διακόσμηση σπιτιού

Πρόσφατα αναζητούσα ανέμεσα σε διάφορες σελίδες των social media, ορισμένα vintage, μεταχειρισμένα και ανακυκλωμένα μικροαντικείμενα εσωτερικών χώρων που να είναι όμως αισθητικά πανέμορφα και sustainable ταυτόχρονα. Τέτοιου είδους λογαριασμοί είναι εξαιρετικά διαδεδομένοι στο εξωτερικό (σε ΗΠΑ, Καναδά, Αγγλία, Γαλλία), ωστόσο στην Ελλάδα βρίσκονται σε αρχικό στάδιο και παρότι το Instagram βρίθει από μικρούς λογαριασμούς με ρετρό και second hand ρούχα, στο χώρο της διακόσμησης είναι πολύ περιορισμένα τα πράγματα που μπορεί κανείς να βρει. H Λίνα Δαμιανίδου παρόλα αυτά διαχειρίζεται μια από τις λίγες σχετικές σελίδες, το Nook Concept, μέσα από την οποία μπορεί κανείς να πάρει ιδέες αλλά και να αγοράσει το αντικείμενο που επιθυμεί. Η ίδια ειδικεύεται στις Μουσειακές Σπουδές, η αγάπη της όμως για την βιώσιμη διακόσμηση και την vintage αισθητική την έκανε να σταματήσει να αγοράζει από καταστήματα μαζικής παραγωγής αλλά να ανακαλύψει μια διαφορετική φιλοσοφία που να την προτείνει σε όσους ενδιαφέρονται και να φτάσει σε σημείο να βιοπορίζεται από αυτό.

«Είτε με πεις καλόγουστη είτε με πεις κακόγουστη, μεγάλωσα σε ένα σπίτι που είχαμε την αισθητική εν γένει, και ειδικότερα τη δική μας, σε μεγάλη υπόληψη! Η μαμά, παρότι δεν ήταν ποτέ ευκατάστατη, από μικρή μάζευε τα λεφτά της για να πάρει λίγα και καλά. Τα δώρα της στους άλλους ήταν προϊόν σκέψης, φροντίδας και προσεκτικής έρευνας. Δεν ήταν λίγες οι στιγμές οικογενειακής ντροπής όταν, σε φιλικά σπίτια, επαινούσε με θαυμασμό ένα αντικείμενο, ίσα για να της υπενθυμίσουν ότι ήταν εκείνη που τους το είχε προσφέρει πριν χρόνια. Με αυτές τις προσλαμβάνουσες ξεκίνησα να ασχολούμαι φανατικά με το ρούχο και τη μόδα. Μεγαλώνοντας, ωστόσο, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι τη σημασία του σπιτιού και ως ψυχικού χώρου, άρχισα να δίνω βάση στα αντικείμενα του και τη διακόσμησή του. Το vintage μπήκε πολύ αργότερα στη ζωή μου, πρωτίστως λόγω των ανησυχιών μου για το περιβάλλον και τη βιωσιμότητα. Πολύ γρήγορα το αγάπησα κι αυτό και όλη τη φιλοσοφία που το ακολουθεί. Τη δημιουργία του nook τη χρωστάω σε μεγάλο βαθμό στη βαθύτατα αγχώδη ψυχοσύνθεση μου. Ζώντας υπό το καθεστώς συνεχούς πίεσης κι αβεβαιότητας στα επαγγελματικά μου, άρχισα να βρίσκω παρηγοριά κι ηρεμία στο να αναπαλαιώνω έπιπλα. Όταν τελείωσα ό,τι είχαμε και δεν είχαμε στο εξοχικό κι έπρεπε να βρω καινούρια, τότε μου ήρθε η ιδέα.» Θα μου πει η Λίνα.

Στο nook μπορεί να βρει κανείς διάφορα πανέμορφα αντικείμενα, μεταχειρισμένα, vintage, μεταποιημένα, ανακατασκευασμένα, χειροποίητα. Αυτό που τα δένει μεταξύ τους, πέρα από την προσωπική αισθητική της Λίνας, είναι η φιλοσοφία του «ηθικού» homedecor και της βιωσιμότητας. Πρόκειται δηλαδή για αντικείμενα που έχουν όσο το δυνατόν χαμηλότερο αποτύπωμα στο περιβάλλον. Στην Ελλάδα, δεν είναι άφθονες οι πηγές που έχει κανείς στο εξωτερικό για να εντοπίσει και να προμηθευτεί βιώσιμα αντικείμενα υψηλής αισθητικής αξίας. Παζάρια, παλαιοπωλεία, πλατφόρμες όπως το facebook marketplace είναι τα βασικά μέρη που κοιτά κανείς, ή τα αποκτά μέσα από φίλους και γνωστούς ή τον ναό των ρακοσυλλεκτών, τα σκουπίδια. Το καθένα από αυτά συνοδεύεται και από την δική του ξεχωριστή ιστορία, εξηγεί η Λίνα.

«Θα ήθελα να καταλάβουν οι άνθρωποι πόσο μεγαλύτερη χαρά μπορούν να πάρουν μέσα από τα πράγματα που βάζουν στο σπίτι τους, όταν ξέρουν ότι έχουν πίσω τους μια ιδιαίτερη φροντίδα, μια ιστορία, μοναδικότητα. Προσωπικά, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να αποκτάς κάτι που θα πετιόταν στα σκουπίδια ή θα σκονιζόταν σε μία αποθήκη, ακούγεται ίσως ακραίο, αλλά στο μυαλό μου είναι ένα είδος υιοθεσίας. Ένα από αυτά είναι το σκεύος μαγειρέματος σαλιγκαριών φτιαγμένο από χαλκό και ορείχαλκο, ευρέως διαδεδομένο σε σεφ και γνώστες μαγειρικής στα μέσα του περασμένου αιώνα. Όταν το βρήκα ήμουν πεπεισμένη ότι σχετίζεται με κάποιο είδος μαγειρέματος αυγού, αλλά σύντομα έμαθα ότι η κύρια χρήση του ήταν άλλη. Πρόσφατα, έπεσα, για πολύ καλή μου τύχη, πάνω σε χαλιά deadstock από τα ιστορικά πολυκαταστήματα Κλαουδάτου που άνθισαν μεταξύ ΄70 και΄90 και άλλαξαν μορφή με το ξεκίνημα του αιώνα. Λατρεύω τα χαλιά και συλλέγω ό,τι πληροφορία βρω. Εν προκειμένω, δεδομένου ότι όλα τα χαλιά είχαν κατασκευαστεί στο Βέλγιο από 100% βισκόζη, πληροφορήθηκα ότι το Βέλγιο έχει μεγάλη παράδοση και είναι από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες στην κατασκευή χαλιού μηχανής! Μια άλλη φορά, χάρη στην επιμονή ενός λάτρη παλιών βιβλίων, βάλθηκα να διαβάσω τί έλεγε η σημείωση μιας φωτογραφίας κρυμμένης στις σελίδες ενός γαλλικού εγχειρίδιου που είχα προς πώληση. Το κείμενο ήταν γραμμένο σε ακατάληπτη καλλιγραφία και μετά από πολύ ώρα διαπίστωσα ότι η εικονιζόμενη έγραφε σε αυτόν που παρέλαβε τη φωτογραφία να μην τη δείξει πουθενά αλλού και ρεζιλευτεί γιατί ήταν εντελώς αναμαλλιασμένη!

Όμως, την πρωτοκαθεδρία έχει μακράν η κα Γεωργια Μανασή! Ήταν από τις πρώτες μου εξορμήσεις, όταν σε ένα παλαιοπωλείο πήρε από μακριά το μάτι μου σε μια γωνία ένα υπέροχο πήλινο βάζο με παραδοσιακή ζωγραφική κι εξαιρετικά χρώματα. Το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη με σκοπό να το κρατήσω για τον εαυτό μου. Καιρό μετά ξεσκονίζοντας το ράφι, πρόσεξα τη σφραγίδα που είχε στη βάση κι έγραφε «Γ.Μ.» και αχτίδα. Άρχισα να ψάχνω σαν μανιακή στο internet χωρίς επιτυχία, μέχρι που έπεσα πάνω σε ένα μπλογκ που ανήκε στην κα Γεωργία Μανασή, μια ζωγράφο από τη Θεσσαλονίκη. Χωρίς να χάσω χρόνο, της έστειλα ένα μήνυμα στο μπλογκ και την επόμενη μέρα μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Η κα Γεωργία που, αν θυμάμαι καλά διανύει πλέον την 7^η δεκαετία της ζωής της, διατηρούσε για πολλά χρόνια κατάστημα με κεραμικά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μου είπε ότι την δεκαετία του΄80 προμήθευε όλη τη βόρεια Ελλάδα με κεραμικά, ότι το βάζο ήταν δικό της, ότι είχε δανείσει πολλές φορές έργα της σε ταινίες και άλλα πολλά. Τώρα πια ζει στην εξοχή, χορτάτη και χαρούμενη. Κλείσαμε το τηλέφωνο για να φάει με τον άντρα της την πίτα που είχε μόλις βγάλει από το φούρνο, με την υπόσχεση να τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά.»

Πολλοί που δεν γνωρίζουν την συγκεκριμένη αγορά των βιώσιμων second hand διακοσμητικών για εσωτερικούς χώρους, θα εκπλαγούν όταν μάθουν ότι παζάρια με used, vintage και χειροποίητα είδη διοργανώνονται σχεδόν κάθε βδομάδα στο κέντρο της Αθήνας. Η Λίνα κατά καιρούς συμμετέχει με τα προιόντα της σε αρκετά από αυτά και η απήχηση του κόσμου είναι μεγάλη όμως μας λέει:

«Ένας πολύ φιλόξενος χώρος για το nook είναι η Αγορά της Κυψέλης. Εκεί έχουμε πάρει μέρος με την @hazelrey_vintage , ανεξάρτητα αλλά και υπό την αιγίδα του TenMillionHands, που προωθεί συστηματικά τη βιώσιμη και ηθική κατανάλωση. Εκεί θα είμαστε και την περίοδο των Χριστουγέννων σε ένα popup μακράς διάρκειας για να προτείνουμε μια διαφορετική φιλοσοφία αγορών σε μια κατεξοχήν καταναλωτική περίοδο ενώ στις 5 και 6 Νοεμβρίου θα με βρείτε στο Kinono στο Κουκάκι. Ο κόσμος που με προσεγγίζει συνήθως είναι ήδη συνειδητοποιημένος και διψάει πραγματικά για μια εναλλακτική πρόταση για το σπίτι του. Θα έλεγα με σιγουριά ότι το κοινό του nook είναι ηλικιακά πιο ώριμο- λογικό, δεδομένου ότι πολλοί νέοι άνθρωποι δε διαθέτουν καν τον δικό τους χώρο. Ωστόσο, όλο και περισσότεροι νέοι ακολουθούν, ρωτούν και στηρίζουν, πράγμα που μου αρκεί για να συνεχίζω με όλο και μεγαλύτερο ενθουσιασμό να μεταδίδω τη χαρά και την πληρότητα που έφερε το nook στη ζωή μου!»