Πώς να κρύψεις τους μαύρους κύκλους

Βγάλαμε σέλφι με μια συνομήλικη, άρα μεγαλούτσικη φίλη μου, και κοιτάζαμε με απογοήτευση τις μύτες μας στην οθόνη του κινητού: δείχνουν τεράστιες, λες κι έχουμε καταπιεί τον Πινόκιο, στο πιο ζαρωμένο. Τα αυτιά μας επίσης δείχνουνε σαν του Ντάμπο (μια και είμαστε στον Ντίσνευ), λες κι έχουν κρεμάσει προς τους ώμους μας. Οι οποίοι είναι εκεί που ήταν πάντα, απλώς ελαφρά πιο καμπουρωτοί, πιο καμηλέξ. Και το χειρότερο, ή ίσως ούτε καν το χειρότερο: έχουμε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια που μοιάζουν με στόχοι. Τα μάτια μας τα ίδια είναι στο κέντρο του στόχου, μια σταλίτσα ματάκια, σαν αυτές τις πολύ μικρές ελιές που βγάζουν στα γκουρμέ εστιατόρια κι έχουν γεύση πετσετάκι μπάνιου…

Όλα αυτά σώζονται με προσωρινές λύσεις (καπέλα, γυαλιά ηλίου, τσαντόρ, τέντες, εσάρπες, φουλάρια, παραβάν, μαντήλες, κάσκες και άλλα καμουφλάζ που νομίζαμε ότι μόνον οι γιαγιάδες μας χρησιμοποιούσαν). Το μέηκ-απ κάνει θαύματα, αλλά βαριόμαστε πάααααρα πολύ, ειδικά αν ανήκουμε στην κατηγορία γυναικών που ναι μεν είμαστε ψιλο-χοντρο-μεγάλες, αλλά δεν κάνουμε πλαστικές επειδή δεν θέλουμε. Επειδή εκεί κι αν βαριόμαστε (=στην πλαστικουίτα), επειδή το να γερνάς είναι κομμάτι του να ζεις και επειδή έχουμε αλλού τα μυαλά μας, ίσως στα κάγκελα. Αν δεν δουλεύεις στην τηλεόραση, στο πάλκο, στη σκηνή, μπροστά σε κάμερα, αν δεν είσαι πολιτικός με μόστρα, αν δεν έχεις τρελή πρεμούρα να γοητεύεις τα πλήθη και αν δεν έχεις πάρα πολλά λεφτά, μάλλον δεν έχεις κανένα λόγο να μπαίνεις σε χειρουργεία για την καλλονή σου… 

Βρήκα όμως άρθρο πολύ ενδιαφέρον για τους μαύρους κύκλους και πώς μπορείς, αν είσαι κάμποσο ώριμη, να τους φας λάχανο, σε λιγότερα από δέκα λεπτά. Πρέπει πρώτα να αποφασίσεις αν οι δικοί σου προσωπικοί κύκλοι (αυτοί κάτω από μάτια σου) έχουν πιο πολύ καφέ χρώμα, και αν έχουν, κάτι συνηθισμένο για Μεσογειακές γυναίκες, τότε αγοράζεις ένα κονσίλερ με πορτοκαλί ή βερυκοκί βάση. Τα χρώματα αυτά, σύμφωνα με το άρθρο, «τρώνε» το καφέ των μαύρων κύκλων, οι οποίοι είναι βασικά καφετιοί, κακώς λέγονται μαύροι, πρόκειται για παρεξήγηση.

Νόμισα ότι καθάρισα με μια απλή εφαρμογή ενός απλού, πορτοκαλίζοντος κονσίλερ αλλά το άρθρο συνέχιζε: μετά, και αφού έχεις απλώσει προσεκτικά το ένα στρώμα κονσίλερ, απλώνεις από πάνω ένα δεύτερο στρώμα, κίτρινο, μια και το κίτρινο εξουδετερώνει τους μωβ και κόκκινους τόνους που συμπληρώνουν τους βασικούς καφετιούς. Κι έπειτα, εννοείται, βάζεις ένα στρώμα μέηκ-απ πάνω από τα δύο κονσίλερ, και είσαι η θεά του Καμπούκι.  

Όλα αυτά τα προτείνω επειδή τα διάβασα, με την ίδια όρεξη που διαβάζω «Πώς να καθαρίσετε την κουζίνα σας με μισό λεμόνι σε τριάντα έξη απλά βήματα» ή «Πώς να βάλετε μπροστά το αμάξι σας σε παγετό» (κι ας μην έχω αμάξι ούτε παγετό), «Πώς να ανανεώσετε το σαλόνι σας με ένα κιλό σόδα κουζίνας» ή σπανιότερα, «Πώς να βγάλετε πάρα πολλά λεφτά κοιτάζοντας αφηρημένα έξω από ένα τυχόν παράθυρο». Έχω μικρή πείρα σε μακιγιάζ επειδή σπάνια ασχολούμαι, όμως σημειώνω αυτά που διαβάζω ή αυτά που βλέπω, θεωρητικά, τόσα χρόνια φούρναρης, ξέρω να τα κάνω… πρακτικά, έχω ένα πηχτουλό κονσίλερ, που είχα αγοράσει για την κόρη μου και της φάνηκε τσέτουλο οπότε μου το επέστρεψε, νομίζω η βάση του είναι ο στόκος, αποκλείεται να έχει τόνους βερυκοκί, και δύσκολα θα βρω κίτρινο κονσίλερ στην (τεράστια) σακούλα με τα καλλυντικά, επίσης της κόρης μου.

Αλλά σκοπεύω να αγοράσω δύο διαφορετικά κονσίλερ και την επόμενη φορά που θα βγω από το σπίτι, θα έχω μάτια-ελίτσες χωρίς μαύρους/καφέ/κόκκινους κύκλους. Ή μπορεί να έχω πολύχρωμους κύκλους γύρω από τα μάτια μου που όμως θα κρύβουν τους μαύρους/καφέ, οπότε, όλα τέλεια.