Τι είναι το Ghetto fabulous και γιατί μπορεί να φτιάξει τη διάθεση

Οι αφροαμερικανικές κοινότητες φτωχών αστικών περιοχών έχουν αναπτύξει, ήδη πριν από την εποχή των influencers, έναν τρόπο ζωής που δίνει την εντύπωση άφθονων υλικών αγαθών. Για το στιλ ghetto fabulous  χρειάζονται φτηνά υποκατάστατα της πολυτέλειας: είναι χαρακτηριστική η φροντίδα πολλών Μαύρων γυναικών για τα μαλλιά και τα νύχια τους, συχνά με ταυτόχρονη παραμέληση βασικότερων χαρακτηριστικών, όπως το βάρος το οποίο οφείλεται, συνήθως, στο φτηνό και γρήγορο φαγητό· έναν αλάθητο δείκτη της οικονομικής τους κατάστασης. Μερικά χαρακτηριστικά, όπως οι εξεζητημένες κομμώσεις, το έντονο μακιγιάζ, οι ψεύτικες βλεφαρίδες —oι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει υπερφυσικές σε μέγεθος— τα πολύχρωμα, τεχνητά νύχια, τα φανταχτερά αξεσουάρ, συγκροτούν την εικόνα της λεγόμενης Μαύρης Αμερικανίδας Πριγκίπισσας, μιας οντότητας που προέκυψε από την κινηματογραφική ταινία «BAPS» του 1997 —η οποία, αν και στο καστ υπήρχαν μεγάλα ονόματα όπως η Halle Berry και ο Martin Landau, ήταν, σύμφωνα με τους κριτικούς, η «χειρότερη ταινία που έγινε ποτέ». Κι όμως, το «BAPS» (ακρωνύμιο για τις Μαύρες Αμερικανίδες Πριγκίπισσες) υπήρξε απρόσμενα επιδραστικό: οι πρωταγωνιστές-τριες, που προσποιούνται ότι ανήκουν σε ανώτερη οικονομική τάξη ενώ στην πραγματικότητα ζουν με επιφανειακή αίγλη, έγιναν καλτ. Η Denise "Nisi" (Halle Berry) και η Tamika "Mickey" (Natalie Desselle), που εργάζονταν σε ένα εστιατόριο soul food στο Decatur της Τζόρτζια είχαν μοναδικό fashion style και όνειρο να ανοίξουν το πρώτο στον κόσμο συνδυαστικό κομμωτήριο και εστιατόριο soul· όσο και τους φίλους τους, τον Ali και τον James, σχεδίαζαν να στήσουν επιχείρηση λιμουζινών. Η τάση του ghetto fabulous είναι η ταξική κινητικότητα.

Από το 1997, το ghetto fabulous εξελίχθηκε σε μια στάση μόδας και ζωής που συνδυάζει σπατάλες αλλά και χαριτωμένη αμεριμνησία, απόπειρες απόκτησης πλούτου μέσω της σόου μπίζνες και περιπλανήσεις στα πιο ακριβά μέρη των ΗΠΑ, όπως το Beverly Hills. Η Nisi, η Mickey, o Ali και ο James είναι εξυπνότεροι από όσο φαίνονται: και παρότι το «BAPS» ήταν υποψήφιο για το αντι-βραβείο Stinkers Bad Movie Award, κατάφερε να περάσει το «υπέροχο στιλ του γκέτο»  στο mainstream μαζί με το χιπ-χοπ και τη ραπ που το συνοδεύουν. Μερικές φορές, για να αποφευχθεί η αρνητική λέξη «γκέτο», η εν λόγω φανταχτερή μόδα αναφέρεται ως «uptown couture»: όχι αβάσιμα· πολλές φίρμες υψηλής ραπτικής έχουν αντλήσει έμπνευση από το εν λόγω στιλ, ενώ το έχουν υιοθετήσει διασημότητες όπως ο Sean Combs, ο Jay-Z και η Kimora Lee Simmons. Έτσι, το ghetto fabulous έγινε μια ολόκληρη κουλτούρα που εξυμνεί τη μαύρη κοινότητα των μεγαλουπόλεων, τη «σκληροπυρηνική» ραπ, τον καταναλωτισμό και το σεξαπίλ το οποίο αναδεικνύει η μόδα. Από την πλευρά τους, οι Μαύροι ακτιβιστές δείχνουν δυσπιστία: πιστεύουν ότι η κουλτούρα ghetto fabulous μετατρέπει τα κορίτσια σε θέαμα, σε οπτικά αντικείμενα που περιφέρονται στα εμπορικά κέντρα ζητώντας άμεση ικανοποίηση στον υπερκαταναλωτισμό. Πολλοί κατηγορούν το ghetto fabulous ότι καλλιεργεί στους νέους την επιθυμία να «τα έχουν όλα» χωρίς να εργάζονται γι’ αυτά τα όλα, ενώ δημιουργεί αυταπάτες σχετικά με την κοινωνικοοικονομική τους θέση. Ως απάντηση, οι οπαδοί του στιλ λένε πως οι σοφιστικέ κομμώσεις, τα τεχνητά νύχια, τα τατουάζ και και απομιμήσεις Louis Vuitton και Gucci «τους φτιάχνουν το κέφι» και ότι ταυτοχρόνως αποτελούν ένα είδος ταυτότητας. Η Μαύρη Αμερικανίδα πριγκίπισσα αναδεικνύεται σε σύμβολο μόδας και urban culture.

Ο όρος ghetto fabulous έγινε τίτλος πολλών ραπ άλμπουμ και τραγουδιών, όπως το άλμπουμ του Mystikal «Ghetto Fabulous» (1998) και ένα κομμάτι του Ras Kass. Στη Γαλλία δημιουργήθηκε η ομώνυμη συλλογικότητα που συγκεντρώνει καλλιτέχνες gangsta rap και funk από τα προάστια του Παρισιού.