Girl power

ANGELIKA DUSK

Ετοιμάζω το άλμπουμ μου που θα βγει το 2015, κάνω συνεχώς διασκευές κομματιών που μου αρέσουν και τις ανεβάζω στο κανάλι μου στο ΥouΤube, τώρα τρέχει ο διαγωνισμός «Jumping Fish» της Cosmote στον οποίο χρειάζομαι τη βοήθεια και την ψήφο του κόσμου για να κερδίσω με το κομμάτι «Love on Υour Οwn Τerms»! Επίσης έρχονται νέες συνεργασίες έκπληξη!

>>Dusk (σούρουπο) είναι η ώρα της ημέρας που το φως συναντιέται με το σκοτάδι. Αυτό το πάντρεμα δύο αντίθετων πραγμάτων είναι κάτι που με ελκύει και χρησιμοποιώ και στη μουσική μου: μαύρο και άσπρο, χαρά και λύπη, έρωτας και οργή. Σαν την αναπνοή και την εκπνοή που δημιουργούν τη ζωή, έτσι και οι αντιθέσεις συνυπάρχουν για να νιώθεις και τις δύο πλευρές έντονα. Επίσης είμαι τυχερή γιατί είναι και μέρος του επιθέτου μου.

>>Η γειτονιά μου στην Κηφισιά έχει πολύ πράσινο, παραδόξως, μιας και στην Αθήνα δεν είναι σύνηθες φαινόμενο! Έχει ωραία καφέ και ταβερνάκια, αδέσποτα σκυλιά που πλέον γνωρίζω και χαιρετάω όποτε τα βλέπω.

>>Με τις αδελφές μου και τις φίλες μας όταν ήμασταν μικρές μαζευόμασταν τα απογεύματα του καλοκαιριού στο εξοχικό μας σπίτι και όλα γυρνούσαν γύρω από τη μουσική: εγώ έκανα τον DJ και έβαζα Madonna, Michael Jackson, Whitney Houston και χορεύαμε, ενώ άλλες φορές μαθαίναμε χορογραφίες από βιντεοκλίπ και χορεύαμε όλες μαζί στην αυλή!

>>Γράφω για προσωπικές μου εμπειρίες και συναισθήματα. Είναι κάτι σαν ημερολόγιο ή καλύτερα σαν να παίρνω μια κόλλα χαρτί και να εναποθέτω ό,τι έχω στην ψυχή μου. Αυτό λειτουργεί σαν αγχολυτικό χάπι για μένα, και σίγουρα δεν θα μπορούσα να τραγουδάω κάτι που να μη με εκφράζει απόλυτα. Μ’αρέσει να μεταφράζω τις ιστορίες σε σύμβολα όπως μαριονέτες, γυάλινες χιονόμπαλες, κλουβιά πουλιών, και να χτίζω ένα παραμύθι που πηγάζει από την πραγματικότητα.

>>Από Έλληνες σχεδιαστές μ’ αρεσει ο Γιώργος Ελευθεριάδης, κάνει καταπληκτική δουλειά με το δέρμα, το οποίο είναι το αγαπημένο μου υλικό σε ρούχα.

>>Το dress code θα το χαρακτήριζα rock boho chic, αλλά πάει ανάλογα με τη διάθεσή μου. Μ’ αρέσουν τα δερμάτινα παντελόνια μου, οι μπότες. Γενικά έχω παρατηρήσει ότι το πιο «χρώμα» που θα φορέσω είναι το γκρι! (γέλια)

>>Προτιμώ να βρίσκομαι με τους φίλους μου, τους οποίους δεν βλέπω όσο συχνά θα ήθελα, και να μαγειρεύουμε στο σπίτι, να μιλάμε ή να δοκιμάζουμε κάποιο καινούριο ταβερνάκι για καλή μπριζόλα!

>>Οι δικοί μου όροι για την αγάπη είναι να μην υπάρχουν.

>>Για το 2015 η υπόσχεση που δίνω στον εαυτό μου είναι να προσέχω το πολυτιμότερο αγαθό μου, την υγεία μου, να γράφω συνεχώς μουσική, να περνάω χρόνο με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και να αντικαταστήσω τα κρουασάν σοκολάτα του πρωινού μου με κάποιο φρούτο!

*Η Angelika Dusk είναι μία από τις τρεις υποψηφιότητες στο νέο «Jumping fish artist contest» του Jumping Fish της COSMOTE με το τραγούδι «Love on Υour Οwn Τerms».

ΠΑΥΛΙΝΑ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ

Η μουσική μου προκύπτει από τους στίχους μου και οι στίχοι μου από την έμπνευση και τις στιγμές μου. Η μουσική μου με συστήνει καλύτερα από εμένα. Εννοώ με περισσότερη ειλικρίνεια από αυτή που θα συνέστηνα εγώ... εμένα!”

>>Η απόφασή μου για μουσική καριέρα ήταν ξαφνική απόφαση και απότομη αλλαγή. Στην οικογένειά μου υπήρξε μια αίσθηση ανησυχίας και ανασφάλειας, στα πλαίσια της συζήτησης όμως και της προστατευτικότητας.

>>Έχω μια βαθιά αγάπη για τις εποχές 60s και 70s. Για κάθε είδους ροκ και ροκ τρόπου ζωής. Τη λουλουδάτη Porche της Janis Joplin. Τα ερωτικά μπερδέματα της Stevie Nicks, την παράνοια και την εκρηκτικότητα του Morrison (η αδυναμία μου στους σκορπιούς).

>>Η γειτονιά μου στο Παγκράτι για κάποιον λόγο έχει ένα ψιλικατζίδικο που πετυχαίνω πάντα κλειστό τις ώρες που θυμάμαι πως χρειάζομαι κάτι, οπότε συνήθως τρέχω στην άλλη άκρη της γης για να το βρω. Υπάρχει ένα μανάβικο από το οποίο παίρνω τα αγαπημένα μου «εξωτικά» μανταρίνια Χίου και επίσης μου αρέσει που το σπίτι μου περιτριγυρίζεται από ανέκαθεν στέκια μου.

>>Πιο πολύ Κρητικιά είμαι, την αγαπάω όμως την Αθήνα. Την περπατάω και την έχω ζήσει σε πολλές πολλές φάσεις μου.

>>Το dress code θα το έλεγα Gypsy boho. Για να μην πω ψέματα, δυστυχώς δεν έχω ιδιαίτερη σχέση με αυτά τα πράγματα, ό,τι ξέρω το έμαθα τυχαία και αν μου κάτσει καλά δεν μπαίνω στη διαδικασία να το αλλάξω ίσως και ποτέ . Τα τελευταία χρόνια ακολουθώ και αγαπώ τα nidodileda.

>>Αυτή την περίοδο κάνω πρόβες για πολλά και διαφορετικά σχήματα. Ξεκινάω στο Γυάλινο με τον Μανώλη Μητσιά, τον Μπάμπη Στόκα και τη Φωτεινή Βελεσιώτου. Και παράλληλα κάνω πρόβες για διάφορα Project για acoustic lives. Ο αδερφός μου ανοίγει ένα μεζεδοπωλείο στην πλατεία Θεάτρου και ετοιμάζω και μια έκπληξη για εκεί .

>>Για το 2015 η υπόσχεση που δίνω στον εαυτό μου είναι να μοιράζομαι περισσότερο τις σκέψεις μου με τους γύρω μου. Να γίνω και λίγο πιο κοινωνική ίσως, αλλά δεν μου το υπόσχομαι ακριβώς.

*Tο πρώτο άλμπουμ της «Λαβύρινθοι» κυκλοφορεί από την Cobalt Music. Eμφανίζεται στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο [Λ, Συγγρού 143, Ν. Σμύρνη, 210 9315600]

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Credit photo: Konstantinos O. Despotis (www.kod.gr)

Αγαπάω τη μουσική, την ομάδα με την οποία δουλεύω, το καλλιτεχνικό στοιχείο που μπλέκεται μαζί με το thrill της επιχειρηματικής δημιουργικότητας. Και, ναι, δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες στο business κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας, αλλά καιρός ήταν να μπούνε!

>>Ερασιτεχνικά μιλώντας, η ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκίνησε από τότε που άρχισα να έχω ακοή! Επαγγελματικά highlights: Η καλοκαιρινή πρακτική στη Universal Music του Βερολίνου στα 19. Η πρώτη μου απλήρωτη δουλειά σε μια indie δισκογραφική όπου απλά έβαζα τα ονόματα όλων των καλλιτεχνών, ερμηνευτών, σε μια βάση δεδομένων για να πάρουν δικαιώματα, μια δουλειά πολύ βαρετή η οποία όμως με οδήγησε στο Marketing της Warner Bros UK. Η υπόσχεση στον εαυτό μου να δουλέψω στην Procter & Gamble UK, για να μάθω marketing από τους καλύτερους για 2 ακριβώς χρόνια και μετά να γυρίσω στη μουσική. Η επιστροφή στην Ελλάδα μετά από 8 χρόνια έξω, και στον δημιουργικό κόσμο του ραδιοφώνου με τον En Lefko 87.7 πρώτα και τον Hit 88.9 ένα χρόνο αργότερα.

>>Όσο για το μυστικό επιτυχίας, το μόνο που γνωρίζω είναι πως, όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, η σκληρή δουλειά προηγείται και τα καλά αποτελέσματα ακολουθούν.

>>Από μικρές, με την αδελφή μου Angelika (σ.σ. Dusk) πάντα συμβουλευόμασταν η μία την άλλη και συνεχίζουμε έτσι και σήμερα, σε θέματα μουσικά και μη.

>>Το ραδιόφωνο σήμερα λέει ιστορίες που δημιουργούν εικόνα και συναίσθημα. Τα πάντα στο ραδιόφωνο πρέπει να είναι storytelling. Το σημαντικό, το ιδιαίτερο και το σαγηνευτικό σε αυτό το μέσο είναι πως πρέπει να δημιουργήσεις εικόνα όταν αυτή δεν υπάρχει.

>>Dress code: Μ’ αρέσει το κλασικό ύφος με στοιχεία πιο «edgy», rock-chic ίσως…

>>Resolution για το 2015; Υπομονή και να μην παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά.

*Ιδιοκτήτρια της Frontstage, μιας μουσικής εταιρείας που εξελίχθηκε σε πλατφόρμα στην οποία ανήκουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί Εν Λευκώ 87.7 και HIT 88.9, το ελληνικό franchise του iConcerts TV, το Freedom Web Radio, ενώ παράλληλα διοργανώνονται συναυλίες και φεστιβάλ.

ΜΥΡΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ

Tον Ιανουάριο ξεκινώ τα γυρίσματα της δεύτερης ταινίας μου. Θα είναι κι αυτή μικρού μήκους, όμως αυτή τη φορά τα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν στην Κύπρο. Είναι η πρώτη φορά που θα γυρίσω ταινία στη χώρα μου και είμαι ιδιαίτερα ευτυχισμένη για αυτό».

>>Θυμάμαι ότι η πρώτη φορά που προβλήθηκε η ταινία στο BAM (Brooklyn Academy of Music) στη Νέα Υόρκη, κρύφτηκα κάπου σε μια γωνία πίσω-πίσω στην αίθουσα, για να έχω καλύτερη πρόσβαση στην έξοδο. Είχα τόση αγωνία που έσκυψα το κεφάλι μου και δεν άκουγα τίποτε, δεν έβλεπα τίποτε… μέχρι που άρχισα να ρίχνω κάποιες κλεφτές ματιές στο κοινό – 400 άτομα που έβλεπαν τη μεγάλη οθόνη. Το απόλαυσαν, γέλασαν χειροκρότησαν. Εγώ ζαλίστηκα.

>> Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο, γιατί ήδη βλέπουμε δυναμικές γυναίκες να παίρνουν τη σκυτάλη του σκηνοθέτη, και να ανοίγουν το δρόμο σε εμάς, τη νέα γενιά γυναικών σκηνοθετών. Οι ευκαιρίες υπάρχουν απλώς είναι θέμα και προσωπικής δέσμευσης.

>>Στο τέλος της πρώτης μου ταινίας έμαθα πάρα πολλά σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Έμαθα όσα μαθαίνει ένα παιδάκι που περπατά πρώτη φορά.

>>Το όνειρό μου ήταν να σπουδάσω Καλές Τέχνες στη Νέα Υόρκη. Πριν φύγω από την Κύπρο όμως, πέρασα μια φάση που παρακολουθούσα συστηματικά ταινίες, ίσως πέντε ή έξι την ημέρα! Έτσι, στο παρά πέντε κι ενώ πήρα τη θέση στο Pratt Institute για να σπουδάσω Καλές Τέχνες, άλλαξα κατεύθυνση και ακολούθησα τον κινηματογράφο.

>>Από τους γονείς μου έμαθα να αγαπώ αυτό που κάνω και να είμαι ευγνώμων που μπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ.

>>Για τη σχέση μου με τη μόδα ξέρω ότι σήμερα γλίστρησε ο αναπτήρας από την τσέπη μου στο δρόμο και συνειδητοποίησα ότι τώρα έχω δύο τρύπιες τσέπες. Φοράω το ίδιο παλτό εδώ και πέντε χρόνια.

>> Resolution για το 2015; Nα γινόμαστε καλύτεροι κάθε μέρα που περνάει σε ό,τι κάνουμε.

*H μικρού μήκους ταινία της «Not Now» (2013) προβλήθηκε στα Brooklyn Academy of Music και Cannes Short Film Corner και κέρδισε βραβείο σκηνοθεσίας (Βest Directing Award) στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Κύπρου (ISFFC) το 2014. Έχει γυρίσει το ντοκιμαντέρ «Patterns» (2014) και το «Lost Hopes» (2011). To 2011 συνεργάστηκε με την Aμερικανίδα σκηνοθέτρια Mirra Bank στο ντοκιμαντέρ «The Only Real Game», το οποίο κέρδισε το βραβείο της κατηγορίας στο New York Indian Film Festival.