Πόσο ματαιόδοξες! Ε, και;

Women of a certain age. Η Τίνα Τέρνερ υμνεί τις γυναίκες μιας ορισμένης, μιας κάποιας, μιας απροσδιόριστης ηλικίας. Ποια είναι αυτή η ηλικία; Μια ηλικία που δεν θέλεις να ακούς και αισθάνεσαι ή δείχνεις πολύ νεότερη από αυτή. Women who have made mistakes…

Κοιτάζεται στον καθρέφτη. Περασμένα σαράντα. Και βάλε. Βάλε όσο θες. Καράτια δεν τα λες. Αλλά…When you look at her that way. Γίνεται και πάλι παιδί.

Γυναίκες που στα μικράτα τους ήθελαν να είναι η Μπρουκ Σιλντς στην «Ατέλειωτη αγάπη». Και συγκλονίζονταν στο άκουσμα του θρυλικού ντουέτου της Νταϊάνα Ρος με τον Λάιονελ Ρίτσι. Κάτι λεπτά αργότερα, ο χρόνος είναι έννοια σχετική, στο Λύκειο φόρεσαν το αμπέχονο και άφησαν την ινδική φούστα από τσεβρέ και μικροσκοπικά καθρεφτάκια να σέρνεται στα πατώματα. Σκαρώνοντας με τον μαρκαδόρο το σύμβολο της ειρήνης στη χακί, πάνινη τσάντα.

Γυναίκες που όταν πέρασαν κι άλλα λεπτά αποθέωναν την Ντέμπι Χάρι των «Μπλόντι», κι έμεναν με το στόμα ανοιχτό στη θέα του «άγριου» αγοριού με τη μοτοσικλέτα. Ή ονειρεύονταν τη δική τους, όταν έπαιζαν μπιλιάρδο στο σχεδόν άβατο των σφαιριστηρίων. 

Γυναίκες που όταν κοιτάζουν φωτογραφίες της μητέρας τους, στην ίδια ηλικία με εκείνες σήμερα, νιώθουν ότι δεν έχουν μεγαλώσει. Η φωτογραφία της μαμάς μυρίζει ενυδατική ladas και πρωτόγονο μπαλαγιάζ που μεγάλωνε όλες τις γυναίκες, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Κοιτάζεται ξανά στον καθρέφτη. Μια δεκαετία πίσω αρκούσε μόνο η μάσκαρα κι έξω από την πόρτα. Σήμερα; Τρεις κρέμες προηγούνται του μακιγιάζ για να στρώσει το μέικαπ. Πιθανόν να τη λυπούνται οι νεότερες γυναίκες όταν την βλέπουν τρέντι, περιποιημένη ή υπερβολικά «τεντωμένη». Δεν ξέρουν…

Ίσως είναι ίδιος μικρός οίκτος που ένιωθε και εκείνη όταν παρατηρούσε τις «γυναίκες μιας κάποιας ηλικίας» να έχουν απλώσει άτσαλα το ρουζ, να φορούν έντονο κραγιόν κι εκείνη την απίθανη πράσινη ή γαλάζια φαντεζί σκιά στα βλέφαρα.

Δεν ήξερε τι έρχεται. Δεν γνώριζε τι την περιμένει. Εκείνες οι γυναίκες ήθελαν να κάνουν αντίσταση. Να παραμείνουν στο παιχνίδι. Να μείνουν εκεί. Να απωθήσουν τις κροτίδες του χρόνου. Το jaw line που χάνει τη φόρμα του και την τυραννία των μπράτσων.

Ξεκίνησε γιόγκα. Κατανυχτικά. Όσες τσατουράγκες και να κάνει, το μπρατσάκι δεν πρόκειται να χάσει το νερούλιασμά του. Και η κοιλίτσα δεν θα γίνει σαν της Έμιλι Ραταϊκόφσκι στην καμπάνια των μαγιό Inamorata.

Δεν είναι κακό. Μεγαλώνει. Είναι αναπόφευκτο. Είναι σοφότερη τώρα. Θέλει να είναι ευλογημένος άνθρωπος, με καλή υγεία ή τουλάχιστον ελεγχόμενη. Αλλά δεν μπορεί να αποχωριστεί τα κραγιόν της, το primer, το foundation, τις φυτευτές βλεφαρίδες, το τατουάζ στα φρύδια, τη βαφή στη ρίζα κάθε 26 μέρες και όλο το υπέροχο πανηγύρι της ματαιοδοξίας.

Δεν είναι κακό που μεγαλώνει. Το αποδέχεται. Αυτό δεν σημαίνει πως της αρέσει κιόλας.