Διακοπές στη Σαχάρα

O Δεκέμβριος, ιδίως η μέρα των Χριστουγέννων, είναι ο πιο κατάλληλος μήνας για να αρχίσεις να ονειρεύεσαι τις καλοκαιρινές διακοπές. Δεν έγινε πράξη η απόδραση των Χριστουγέννων, με ζάχερ τόρτε στη Βιέννη ή λίγο Λονδινάκι, και δεν είναι κακό να ονειροπολείς. Αντλείς ελπίδα. Βάζεις κάτω τα κουκιά το Πάσχα. Πάλι δεν βγαίνει. Αν δεν έχεις χωριό και κουμπάρους, ακόμα χειρότερα. Για κάποιους μπορεί και καλύτερα. Είναι ζήτημα στάσης ζωής. Ανακαλύπτεις τις ομορφιές της πόλης με τα μαυρισμένα, γλιστερά πεζοδρόμια, τους κάθε μορφής βανδαλισμούς μαζί με τη μάκα από τις αφίσες κι αυτό το φως που λούζει τα τσιμέντα. Καλό είναι να βλέπεις τη ζωή θετικά. Συνεχίζεις τα όνειρα. Κάνεις σχέδια. Πολλά σχέδια. Σερφάρεις. Η καρδιά σου φτερουγίζει. Γαλάζια θάλασσα. Γαλάζιος ουρανός. Κοιτάς τους λογαριασμούς. Τους κάνεις βεντάλια. Σαν αυτή που κρατά ο Λάγκερφελντ. Μαύρη. Το πιο εύκολο πράγμα είναι η απελπισία. Αλλά, είπαμε. Με θετικό μάτι. 

Κι εκεί που η ψυχή σου κάνει τζετ σκι και δροσίζεται, το θετικό σου μάτι πέφτει πάνω σε μια αρνητική είδηση. Απλησίαστα για τους Έλληνες τα ελληνικά νησιά. Ή οι Έλληνες κλείνουν δωμάτια μέσω Σουηδίας. Αυτό που λέει η trivago, για το φετινό καλοκαίρι, είναι ότι η διάρκεια των διακοπών για τους Έλληνες δεν θα ξεπεράσει τις 5,5 ημέρες. Δεν θέλω να ξέρω πού κυμαίνονται οι τιμές φέτος. Αρνούμαι να το μάθω. Θα έχει ένα κόστος, πρωτίστως ψυχολογικό. Θα πάρω το περσινό κοστολόγιο –το βρήκα σε πρωινή εφημερίδα– για να τσεκάρω, αν μπορώ να αντέξω. 

Για μια μέση οικογένεια 4 ατόμων με ΙΧ και για 7 ημέρες διανυκτέρευση σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου το κόστος είναι 3.270 ευρώ. Πώς φτάνουμε σε αυτή τη σούμα; 
Μια τετράκλινη καμπίνα και αυτοκίνητο 
μετ’ επιστροφής = 650 ευρώ.
Έξοδα διανυκτέρευσης: 150x7 ημέρες = 1.050 ευρώ 
Μεσημεριανό&βραδινό: 40x4x7 ημέρες = 1.120
Παγωτά, καφέδες, ομπρέλες και βενζίνες = 300 ευρώ
Κι αν κάνουν και οι γονείς –λέμε, τώρα– τρεις 
νυχτερινές εξόδους, άλλα 170 ευρώ. 

Κι αν αγοράσεις κανένα καφτάνι, μαγιό, σαγιονάρες και αντηλιακά; Σε κλαίω έρμη. Κι αν θέλουν και οι υπόλοιποι, μια από τα ίδια; Νταξ, χωρίς το καφτάνι.

Παίρνω τσάι και χουρμάδες. Κάθομαι στον υπολογιστή κι αρχίζω να ονειρεύομαι διακοπές στην Ταγγέρη, που «ό,τι έχει να σου πει, θα στο πει ψιθυριστά». Οι περισσότεροι/περισσότερες έχουν πάει Μαρόκο, αλλά εγώ δεν... Και τι βλέπω; Αν βρίσκεσαι Μαρόκο, δεν έχεις κάνει τίποτα αν δεν ζήσεις την περιπέτεια της ερήμου. Μια νύχτα στη Σαχάρα με τους Βέρβερους να αφηγούνται ιστορίες από τα παλιά καθώς ο αέρας σφυρίζει παίζοντας με την άμμο θα μου μείνει αξέχαστη. Καθισμένη έξω από τη σκηνή να χαζεύω τα αστέρια τη νύχτα. Μια μεσογειακή, μια γήινη βασίλισσα της ερήμου. Εμπειρία βουτηγμένη στην απόλυτη ησυχία και απολύτως λυτρωτική. Εκεί δεν υπάρχει Ίντερνετ. Αφήνω το τσάι και πιάνω τον φρέντο. Κάνω αέρα με τη γνωστή, καταραμένη βεντάλια. Μπορεί του χρόνου.