Αναρωτιέμαι τόσες σακούλες και σακουλάρες γεμίζουν, θα έπρεπε γύρω μας να είναι όλοι καλοντυμένοι και καλοπλυμένοι. Κάτι σαν την ιστοσελίδα The Sartorialist.
Κάν’ το όπως η Κάρι Μπράντσο
Κατά κύριο λόγο τη βασάνιζαν οι έρωτές της, με πρώτο και καλύτερο τον Mr. Big. Αλλά η ηρωίδα μας δεν το έβαζε κάτω.
Η Δέσποινα Κουτσομητροπούλου γράφει τις σκέψεις της σε ένα καφέ
Οι συνθήκες το επέβαλαν. Πήρα το λαπτοπ παραμάσχαλα και κίνησα για το πιο κοντινό Στάρμπακς. Μέσα ήταν, που λέει ο λόγος, και ο παππούς με το φανελάκι. Ζέστη και κοντομάνικα. Θα μπορούσα να είμαι μόνο με το ιντιμίσιμι, όπως η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Κοίταξα γύρω μου. Δεν με παίρνει. Ούτε σαν σκέψη. Εδώ δεν είναι Νέα Υόρκη. Εγώ δεν είμαι η Σάρα. Άσε.
Οι φοιτητές στα μεγάλα τραπέζια. Να διαβάζουν και να συνεργάζονται σε κάποιες εργασίες. Οι υπόλοιποι, μια γυναίκα με ένα πελώριο ντοσιέ, μερικά τρολ και κανά δυο χόμπιτ καθόμασταν ο καθένας μόνος του. Στα Στάρμπακς έχεις την ησυχία σου, το φρι γουί-φι σου και δωρεάν πρόζα. Ένα κορίτσι αφηγείται στις δύο φίλές της τι τράβηξε για να πάρει ένα χαρτί από την εφορία. Μετά πήγε στην τράπεζα, μετά έπρεπε να πάει κάπου αλλού. Μετά να ξαναπάει στην τράπεζα... Και μετά ελεύθερη να αλλάξει το παντελόνι που είχε αγοράσει. Και να πάρει μεγαλύτερο. Μπα; Παχύναμε...
Κατεβάζοντας γουλιά-γουλιά τις πολυτελείς σταγόνες και μασουλώντας συγχρόνως τα μίνι δημητριακά νιώθω σαν την Κάρι Μπράντσο (τον θρυλικό χαρακτήρα που ερμήνευσε η ηθοποιός Σάρα Τζέσικα Πάρκερ στη δημοφιλέστατη τηλεοπτική σειρά «Sex and the city» και στις δύο ταινίες), όταν έγραφε τα πονήματά της. Μόνο που το παρεάκι δίπλα μου έχει πληθύνει. Φιλιούνται και αγκαλιάζονται. Θέλουν και να διαβάσουν. Πολύ αμφιβάλλω. Πιάνω στον αέρα κάτι για ένα πάουερ πόιντ. Καλά.
Κάρι,συγκεντρώσου. Φανταστικό μου alter ego προσπάθησε να τις αγνοήσεις. Σκέφτομαι ότι όλοι μας έχουμε μια πλευρά διαφορετική από αυτή που νομίζουμε. Δεν είσαι αυτό που νομίζεις. Δεν είναι πολυτέλεια να έρθεις σε επαφή με απλά, μικρά πράγματα και να ανακαλύψεις ξανά τον εαυτό σου. Στο βάθος γέλια. Γάργαρα.
Ένας καφές χωρίς έγνοιες. Ένα καφές, που τον πίνεις μόνος σου ή μόνη σου. Αλλά δεν είσαι. Έχεις κόσμο γύρω σου. Κόσμο που δεν βάζει γλώσσα μέσα!!! Στις διπλανές μου αναφέρομαι. Ευτυχώς. Αποφάσισαν να καθίσουν έξω και δήθεν να διαβάσουν καπνίζοντας. Άσε τον καπνό και πέσε στο δροσερό νερό του μυαλού σου. Μια αναζωογονητική βουτιά στο χθες. Έτσι ήσουν κι εσύ. Παραμένεις έτσι. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Τα πιτσιρίκια μέσα σου. Σαν τον «Πόλεμο των Κουμπιών». Τα νιάτα μέσα σου. Πολλά ή λίγα. Σε εγρήγορση ή κοιμισμένα, κάτω από την πάχνη της σοφίας. Και της ταλαιπωρίας. Και της αφραγκίας. Και της αϋπνίας.
Ό,τι αρχίζει από «α» στερητικό, εδώ κολλάει μια χαρά. Φώναξε δυνατά. Ξύπνα. Η κρυμμένη ζωντάνια πρέπει να βγαίνει πότε-πότε στην επιφάνεια. Καύσιμο αισιοδοξίας. Κάν’ το όπως η Κάρι Μπράντσο. Κατά κύριο λόγο τη βασάνιζαν οι έρωτές της, με πρώτο και καλύτερο τον Mr. Big. Αλλά η ηρωίδα μας δεν το έβαζε κάτω. Φορώντας τις μεταξωτές πιζάμες της και το μπουστιέ που κουμπιά δεν λογάριαζε, συνέγραφε αντλώντας δύναμη από την ίδια τη ζωή. «Η πιο σημαντική σχέση, γεμάτη προκλήσεις, αλλά και συναρπαστικότερη όλων, είναι η σχέση με τον εαυτό σου». Μην κλείνεσαι στον μικρόκοσμο σου. Ελώδες ενυδρείο ο μικρόκοσμος. Με μικροπάθη, μικροΐντριγκες, μικροζήλειες και φυσικά μικρότητες. Έτσι είναι στα ενυδρεία. Όλα μικρά. Τόλμα και πέσε στη θάλασσα.
Υ.Γ. Φιλιά, Κάρι