Ο γυναικείος πόνος

Είναι ο γυναικείος πόνος λιγότερο σημαντικός από τον ανδρικό; Είναι η ανδρική γρίπη πιο σοβαρή από τη γυναικεία; Ναι, και ο πόνος και η γρίπη είναι πιο σοβαρά όταν αφορούν έναν άνδρα. Και δεν αναφέρομαι στη διαφορετική συμπεριφορά των ασθενών. Ακόμα και ένα απλό κρυολόγημα να έχει ένας άνδρας, θα μεγεθύνει τόσο πολύ τα συμπτώματά του, μαζί με την γκρίνια και την αγωνία, που θα νομίζεις ότι πάει, τον χάνουμε από λεπτό σε λεπτό. Όχι, δεν αναφέρομαι σε αυτό. Η γυναίκα είναι στωική και τα γνωστά, τα οποία τα ξέρουμε και κακώς τα ανεχόμαστε. Αναφέρομαι στο πώς αντιμετωπίζουν οι άλλοι, ακόμη και οι ειδικοί, τον γυναικείο πόνο. Δεν είναι ο ίδιος. Όλες το ξέρουμε. Ηρέμησε. Θα περάσει. Ή ο τρόπος αντιμετώπισης της γυναίκας, όταν έχει ορμονικά σκαμπανεβάσματα, που με τη σειρά τους προκαλούν προβλήματα υγείας. Για μια γυναίκα, ή ολόκληρες ηλικιακές ομάδες γυναικών, είναι ευκολότατη η διάγνωση της «τρελίτιδας». Γνωστή ασθένεια. Τρελή είναι, παιδί μου. 

Σε μια έρευνα υπό τον τίτλο «The Girl Who Cried Pain» (2001) αποκαλύπτεται το προφανές. Είναι πολύ πιο πιθανό να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή σε έναν άνδρα, ο οποίος λέει στον γιατρό του ότι πονάει, από ό,τι σε μια γυναίκα. Στις γυναίκες χορηγούνται ηρεμιστικά. Γυναίκες, τα καλύτερα πελατάκια των ηρεμιστικών χαπιών. Η έρευνα φέρνει στην επιφάνεια και ένα ενοχλητικό σετ από παραδοχές. Δεν είναι μόνο οι γυναίκες πιο ευάλωτες σε έναν «πόνο που δεν φεύγει» ποτέ, είναι και ικανές να προσποιηθούν ότι πονούν. Σύμφωνα πάντα με την ίδια μελέτη, ενώ υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η γυναίκα είναι βιολογικά πιο ευαίσθητη στον πόνο (ενώ στερεοτυπικά το αξίωμα είναι ότι οι γυναίκες αντέχουν στον πόνο) οι αναφορές τους περί πόνου δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Όταν μια γυναίκα λέει ότι πονάει είναι πολύ πιθανόν να θεωρηθεί ότι ο πόνος της είναι συναισθηματικής προέλευσης,  ή ψυχογενής... Μη πραγματικός. Φανταστικός. Υπερβολικός.

«Δίσταζα πολύ καιρό να γράψω ένα βιβλίο για τη γυναίκα. Το θέμα ενοχλεί, ιδίως τις γυναίκες και δεν είναι καινούριο». Έτσι ξεκινά η Σιμόν ντε Μποβουάρ ένα από τα σημαντικότερα, γνωστότερα και πλέον πολυδιαβασμένα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ  για τις γυναίκες. Το «Δεύτερο Φύλο». Την εποποιία του γυναικείου φύλου, την τολμηρή ανατομία του γυναικείου κορμιού και της γυναικείας ψυχής.

Σε  άλλο σημείο γράφει: «Είναι ενοχλητικό όταν κατά τη διάρκεια μίας αόριστης συζήτησης ακούμε έναν άντρα να λέει: Σκέφτεσαι έτσι επειδή είσαι γυναίκα. Γνωρίζω ότι η μόνη μου άμυνα είναι να απαντώ: Σκέφτομαι έτσι επειδή αυτή είναι η αλήθεια». 

Πονάς επειδή είσαι γυναίκα; Όχι. Πονάω επειδή είναι αλήθεια. Επιτέλους, δείτε το σοβαρά.