Απορίες γύρω από τις οποίες (ξε)τυλίγεται η μέρα μας…
Τι θα φάμε, τι θα γίνει, τι θα δούμε και άλλες ερωτήσεις που ακούγονται μέσα στο σπίτι τις ημέρες της καραντίνας.
1. «Τι θα φάμε σήμερα;» Στάνταρ ερώτηση σε οικογένειες, τίθεται καθημερινά από παιδί, σύντροφο, συγκάτοικο, πετ ή συγγενή προς την/τον υπεύθυνο κουζίνας, και γίνεται θέμα αν στο σπίτι μένουν άτομα, όχι ένας μόνος του που αποφασίζει και τρώει ό,τι κάτσει.
2. «Τι έχεις/έχω/έχουμε στην κατάψυξη;» Ερώτηση σχετική με την 1η μια και όλοι στοκάρουμε κατάψυξη. Φίλος μού αποκάλυψε ότι τζάμπα καταψύχει το φαγητό που περισσεύει, γιατί όποτε το ξεπαγώνει του φαίνεται «κάπως» και το πετάει στα σκουπίδια. Η αποκάλυψη με συντάραξε, λες και μου είπε ότι έκλεψε πλεκτήριο. Άλλος φίλος, τρώει μόνον κατεψυγμένα λαχανικά από την αρχή της καριέρας του, σόρι, της καραντίνας, για να μην πλένει τα φρέσκα λαχανικά, που βαριέται. Το θέμα «τι έχουμε κατάψυξη» συζητιέται ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς στα τηλέφωνα κατά κόρον. («Ααα, εγώ έχω ένα κοτόπουλο, θα το βγάλω αύριο, ή μήπως μεθαύριο; Και να βγάλω τον αρακά αύριο; Αλλά ποιος τρώει αρακά, κανένας, θα μου μείνει και μετά θα τον βάλω μέσα στο κοτόπουλο να το κάνω κοκκινιστό», και πάει λέγοντας, μέχρι απελπισίας/εμετού.)
3. «Τι θα φάμε αύριο;» Η ερώτηση είναι της ίδιας συνομοταξίας με τις δύο προηγούμενες. Όχι επειδή είμαστε κοιλιόδουλοι αλλά επειδή είναι σέιφ θέμα συζήτησης, άσχετο από πολιτικές τοποθετήσεις, ιδεολογίες κ.λπ., και ενδιαφέρει πάντα το αγωνιών κοινό. Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Α προπό.
4. «Τι έγινε σήμερα;» Σε περίπτωση που ένας από την οικογένεια/κολεκτίβα έχει διαβάσει/ακούσει ειδήσεις πριν από τους υπόλοιπους, που ξυπνάνε ΠΟΛΥ αργά, απαιτείται ενημέρωση. Τσαπατσούλικα, ένα πασάλειμμα, ίσα να μην είναι ο χανγκοβεριασμένος στην απ' έξω.
5. «Τι είπε ο Τσιόδρας/Χαρδαλιάς/άλλο άτομο αναλόγου φυράματος;» Για ευνόητους λόγους τίθεται η ερώτηση κάθε απόγευμα, στη λογική ότι όλο και κάποιος θα έχει ακούσει τι είπε ο εμπειρογνώμων. Μη στηνόμαστε πέντε νοματαίοι, ας αρπάξει το αυτί μας κάτι να ησυχάσουμε/αγχωθούμε, ανάλογα.
6. «Τι καιρό θα κάνει;» Όχι για να ξαπλώσουμε για ηλιοθεραπεία ούτε για να βγούμε πυροφάνι, αλλά για να απλώσουμε ρούχα στον ήλιο, διαδικασία πολύ ψιλο-ευχάριστη (από κει που την είχαμε χεσμένη) και απαραίτητη, μια και ζούμε με φόρμες/πιτζάμες – ας είναι τουλάχιστον καθαρές…
«Πρέπει να συνεχίσουμε να θεωρούμε ότι είμαστε δυνητικά φορείς του κορωνοϊού»
7. «Τι λέει ο…;» Λόγω συνήθειας και πατριαρχίας πάντα ρωτάμε στα τηλέφωνα τι λέει «Ο» – μπαμπάς, παππούς, νονός, θείος, θεός ή άλλο πρόσωπο εξουσίας. Το ακούμε με μισό αυτί, το βαθυστόχαστο που λέει «Ο», συνήθως ενώ απλώνουμε ρούχα. Εκτός κι αν βρέχει. Οπότε περνάμε ένα βετέξ το ταβάνι (το πάτωμα το έχουμε περάσει).
8. «Τι χρειαζόμαστε/χρειάζεσαι από έξω;» Παλιά, που τα αδέρφια μου πηγαινοερχόντουσαν στην Αγγλία, η ερώτηση ήταν «Χρειάζεσαι τίποτα από Αγγλία;» γιατί μπορεί να χρειαζόμουν απαραίτητα μία μάσκαρα ή κρέμα (από φαρμακείο Boots, εστέτ), ένα τσάι, πόπερ ή οποιαδήποτε μπούρδα έχωνα τα αδέρφια μου να κουβαλάνε. Τώρα, μπορεί να χρει-ά-ζε-σαι πραγματικά ένα φάρμακο, πάνες αν έχεις μωρό ή μικρό ζωάκι, γάλα αν έχεις παιδιά, σαπούνια, και πάει λέγοντας. Τα σημειώνεις σε ένα μπλοκάκι. Μετά χάνεις το μπλοκάκι. Μετά το βρίσκεις, αλλά έχεις ήδη επιστρέψει από Εκεί Έξω. Έχεις ξεχάσει το απαραίτητο που έπρεπε να πάρεις. Και δεν ήτανε μάσκαρα.
9. «Τι λες να γίνει;» Ρητορική ερώτηση. Την απευθύνουμε σε όλους, τηλεφωνικά, και μας την πετάνε πίσω («Εσύ τι λες να γίνει;») παρόλο που το είπαμε πρώτοι – σκληρό και άδικο αλλά αυτά έχει η ζωή.
10. «Τι θα δούμε σήμερα;» Ερώτηση που προκύπτει κάθε βράδυ ανάμεσα σε συζύγους, γκόμενους, συγκάτοικους, συγγενείς, συγκρατούμενους κ.λπ. – άτομα που μοιράζονται αναγκαστικά την τηλεόραση και τον καναπέ, άρα πρέπει να συμφωνήσουν τι θα δούνε. Πράγμα ζόρικο. Θέλω π.χ. να ξαναδώ τα «Σούπερμαν» να τα μάθω καλά, αλλά ο συγκάτοικος διαλέγει Ταρκόφσκι, δεν είμαστε στο ίδιο μήκος κρίματος, οπότε συμβιβαζόμαστε σε Μπόλιγουντ, τουλάχιστον με τον Shah Ruk Khan*, που δεν λες ποτέ «κρίμα ο καναπές», το αντίθετο… Εκτός και αν έχουμε «οικογενειακή βραδιά», «Spy kids» για χιλιοστή φορά, όχι ότι μας βγαίνει ποτέ ο Αντόνιο Μπαντέρας από το ρουθούνι (δεν μας βγαίνει). Πιάνει πόντους και το σπιτικό ποπ-κορν. Να θυμηθούμε να γράψουμε «καλαμπόκι» σε εκείνο το μπλοκάκι των ψωνίων, όταν το βρούμε…
Ποια μέτρα χαλαρώνουν σε κάθε χώρα
Άλλα, πιο ουσιαστικά και φιλοσοφικά ερωτήματα, δεν μας απασχολούν αυτόν τον καιρό. Το «πότε θα τελειώσει όλο αυτό;» είναι ρητορική ερώτηση που έχει χάσει την σημασία της επειδή την μουρμουράμε εκατό φορές την ημέρα. Άλλωστε, θα το μάθουμε όταν τελειώσει, γεροί να είμαστε…
*Shah Ruk Khan, ή SRK, ο μεγαλύτερος σταρ του Μπόλιγουντ που επίσης κάνει συνέχεια φιλανθρωπίες, δεν είναι ψωνάρα και ζήτησε να μπαίνουν τα ονόματα των συμπρωταγωνιστριών του (γυναικών!) πάνω από το δικό του, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο Μπόλιγουντ – οι γυναίκες μπαίνουν πάντα μετά τους άντρες στη βιομηχανία κινηματογράφου της Ινδίας. Έχει κάνει περισσότερες από 80 ταινίες, έχει δική του εταιρεία παραγωγής, βγαίνει «ο πιο σέξι άντρας της Ινδίας» σε περιοδικά/σάιτ εδώ και χρόνια, είναι τρομερά φιλ-γκουντ φάτσα και γενικά σκίζει.
Μου λείπει που δεν μπορώ να κάνω αλμυρά όνειρα για το φετινό καλοκαίρι
