Και η Τζούλιαν Μουρ τρέμει το σύνδρομο της άδειας φωλιάς

Σε κοιτάζω. Μεγάλωσες. Είσαι ανεξάρτητη. Του χρόνου θα γίνεις 18. Είσαι ανεξάρτητος. Σε δύο χρόνια θα γίνεις 30 και έτσι όπως το πάω ανάποδα, μετράω προς τα πίσω τα χρονάκια μου, θα γίνουμε συνομήλικοι. Ποικίλουν οι ηλικίες των παιδιών ανάλογα με τον αριθμό τους και με το πότε προκύπτουν και έρχονται σε αυτή τη ζωή. Τα παιδιά μεγαλώνουν. Κι εμείς μεγαλώνουμε μαζί τους. Ή μικραίνουμε. Αναλόγως. Πολλές φορές διαθέτουν ωριμότητα που σε επαναφέρει από μια βουτιά σε εφηβικές συμπεριφορές που τόσο έχεις ανάγκη μετά από κάποια ηλικία. Κοιτάς σαν χάνος κι εκείνα μοιάζουν φάροι σοβαρότητας.

Σβήσαμε τα κεράκια. Φου και φου. Όταν τα παιδιά είναι μικρά είναι αλλιώς και τα γενέθλια. Όταν μεγαλώνουν ξέρεις ότι μια μέρα θα κλείσουν την πόρτα πίσω τους και ξαφνικά θα νιώσεις πως το σπίτι είναι άδειο. Η φωλιά σου άδειασε. Πως τα πέρα δώθε στα φροντιστήρια και τα διαβάσματα ήταν μια κάποια λύση. Κι ας το ένιωθες βάσανο.

Τα παιδιά μεγαλώνουν. Τα παιδιά φεύγουν. Τα παιδιά πρέπει να ζουν τη ζωή τους. Κι εσύ; Κι εγώ; Και η Τζούλιαν; Και η Τζούλιαν Μουρ ανησυχεί και τρέμει το σύνδρομο της άδειας φωλιάς. Γονιός, είτε είσαι στο Περιστέρι και στο Χαλάνδρι είτε στο Μπέβερλι Χιλς και στη Νέα Υόρκη. Όπου κι αν είσαι. Η αστραφτερή κοκκινομάλλα σταρ του Χόλιγουντ είναι μητέρα δύο παιδιών. Ο γιος της φοιτά στο κολλέγιο και τώρα τρέμει στην ιδέα ότι και η κόρη της, η οποία έγινε 18 ετών, θα ετοιμάσει τα μπαγκάζια της και θα φύγει για σπουδές.

Έφτιαξε κι αυτή την φωλιά για τα χελιδόνια της και τώρα πέταξαν. Συναισθήματα περίεργα την πλημμύρισαν και ίσως να ψιλοδάκρυσε η Τζούλιαν. Μάνα. Και ο πατέρας το περνάει, συμβαίνει και στους δυο γονείς. Μένουν μόνοι τους, ο ένας απέναντι στον άλλο. Θα μπορέσουν να κάνουν διάλογο; Θα κοιταχθούν κατάματα; Θα σηκώσουν το βλέμμα από το τάμπλετ και το κινητό; Χωρίς τα παιδιά στο κάδρο το σκηνικό αλλάζει.

Τι λέει η 59χρονη Μουρ κοιτάζοντας τον 50χρονο σύζυγο της Μπαρτ Φρόιντλιχ: «Όλα αλλάζουν όταν τα παιδιά αφήνουν τη φωλιά, η δυναμική αλλάζει, ζεις κάτι το εντελώς καινούριο. Συμβαίνει σε όλους, έτσι δεν είναι; Μετά ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, καινούριες προκλήσεις και συναισθήματα, ίσως ακόμα πιο συναρπαστικά, διαφορετικά χρόνια βρίσκονται μπροστά μας και αναπόφευκτες στιγμές νοσταλγίας, αναπολούμε το παρελθόν, όταν τα παιδιά μας ήταν μικρά».

Υ.Γ. Για τους πραγματικούς υπερεφήβους η ζωή αρχίζει τώρα και με άδεια φωλιά. H τελευταία αντικαθίσταται από ένα Volvo40.