Μεγάλες απορίες του lockdown: Γιατί δεν ρουφάει η σκούπα;

Ένα περίεργο πράγμα: τώρα που περνάμε ΩΡΕΣ μέσα στα σπίτια μας, οι ηλεκτρικές συσκευές μας πιτσικάρουνε μία μία, ή ήταν πειραγμένες από πριν και απλώς τώρα βρήκαν την ευκαιρία να μας χτυπήσουν στο δοξαπατρί. Η άλλη ευκαιρία που προκύπτει, είναι η λαμπρή ευκαιρία να ψάχνουμε ΩΡΕΣ στο ίντερνετ για ποιο λόγο πιτσικάρισε η συσκευή μας και πώς, τάχαμου, φτιάχνεται.

Εννοείται ότι αν δεν έχεις πτυχίο ηλεκτρολογίας και δώδεκα χρόνια πείρας πάνω στον προκαλωδιωμένο σωλήνα με πολλαπλά φις αυτόματης γείωσης, δεν μπορείς να επισκευάσεις ούτε μπρίκι, πόσο μάλλον ακολουθώντας οδηγίες από το ίντερνετ. Μπορείς να διαβάσεις όμως τι λύση βρίσκει μια νοικοκυρά από το Γουαιόμινγκ όταν δεν ρουφάει η σκούπα της («Την πλένω πατόκορφα με βρεφικό σαμπουάν και στεγνώνω τα φίλτρα της με σεσουάρ!») ή τι προτείνει μια γκαρσόνα από την Πολωνία επίσης όταν δεν ρουφάει η σκούπα της («Βότκα!»)

Το ότι δεν ρούφαγε η δικιά μας ηλεκτρική σκούπα ήταν κάτι που ξέραμε προ-λοκντάουν απλώς κάναμε ότι δεν το είχαμε προσέξει. Βρίσκαμε δικαιολογίες, γιατί όντως, αν πιάσεις ένα σκουπιδάκι και το ρίξεις στο σωλήνα της σκούπας, το ρουφάει μια χαρά, απλώς όταν το σκουπιδάκι είναι στο πάτωμα, το σνομπάρει. Περνάει και ξαναπερνάει από πάνω του μέχρι να το πιάσεις και να της το ρίξεις όντως στον σωλήνα (έχοντας βγάλει το αξεσουάρ «για πατώματα», το οποίο δεν ρουφάει ούτε το χειροκίνητο σκουπιδάκι, και έχοντας ξεχάσει/χάσει το αξεσουάρ «για χαλιά» από τότε που αγόρασες τη σκούπα, την ημερομηνία αγοράς της οποίας δεν μπορείς εύκολα να τοποθετήσεις ανάμεσα σε τοκετούς, όπως κάνεις με άλλα πράγματα: σίγουρα αγοράστηκε μια σκούπα μετά την γέννηση ενός παιδιού και πριν την γέννηση άλλου παιδιού, αλλά παίζει να μπερδεύεται και η γέννηση ανιψιάς και ανιψιού στις ημερομηνίες-σταθμούς…)

Τέλος πάντων, δεν θυμάσαι πότε αγόρασες τη ρημαδο-σκούπα, φυσικά και έχει χαθεί η εγγύηση μαζί με το αξεσουάρ «για χαλιά» όπως και το άλλο, το μακρόστενο, «για γωνίες», και το μοναδικό αξεσουάρ «για πατώματα» δεν δείχνει καλά στην υγεία του. Βάζω τα συμπτώματα της σκούπας στο ίντερνετ και βρίσκω πολλές απαντήσεις, εκτός από την Γουαιόμινγκ και τη Βαρσοβία. Οι απαντήσεις από το σάιτ της εταιρείας είναι ευφάνταστες: «αλλάξτε σακούλα» (σωπάτε καλέ), «τσεκάρετε αν έχει μπλοκάρει με κάτι χοντρό ο σωλήνας ρουφήγματος» (τι μας λες), «καθαρίστε τα φίλτρα» (ε όχι). Όλα αυτά τα έχεις κάνει, δεν είσαι πρωτάρα της σκούπας. Οπότε προχωράς στο παρασύνθημα: στις συμβουλές που δίνουν χειριστές σκούπας, κατά 95% γυναίκες δυστυχώς ακόμα αν εξαιρέσουμε έναν κινέζο μάγειρα, ισπανό οδοντογιατρό, άλλον ισπανό θυρωρό (σκουπίζουν οι Ισπανοί!), Αμερικάνο-από-Σαν-Φρανσίσκο που δεν λέει δουλειά του και Αμερικάνο-από-Μοντάνα που δεν μας νοιάζει η δουλειά του.

Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι έχουν μια σκούπα σαν τη δικιά μας κι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, οπότε ξέρουν από καλή σκούπα. Οι οδηγίες είναι μεγαλύτερης γκάμας: «κρεμάστε τη σκούπα έξω, να μάθει να φέρεται!», «τινάξτε την καλά» (!), «ξεσκονίστε το εσωτερικό της με ένα από αυτά τα ξεσκονόπανα που μαζεύει τρίχες ζώων από καναπέδες», «αδειάστε την εντελώς και ρουφήξτε όλα τα σκουπιδάκια από το σώμα της» (με τι; αφού η σκούπα δεν ρουφάει, λέμε. Έχουμε δεύτερη σκούπα; Τότε γιατί σκάμε για την γκαντέμω, που δεν ρουφάει;)

Με τούτα και με κείνα, έχουν περάσει χ μέρες λοκντάουν με μια διαλυμένη σκούπα στο σαλόνι, και διάφορους ενδιαφερόμενους (παιδιά, συζύγους… βασικά αυτούς, μια και δεν μπαίνει άλλος στο σπίτι). Οι ενδιαφερόμενοι σκύβουν πάνω από τη σκούπα και λένε «Δεν μπορεί, θα υπάρχουν οδηγίες για το πώς ξανα-ρουφάει!»

Λοιπόν, το λέω εδώ και τώρα γιατί το ίδιο θα συμβεί με το ψυγείο σε λίγες μέρες, με την κουζίνα, το πλυντήριο, το θερμοσίφωνα, το σομπάκι-μπάνιου, το αιρκοντίσιον και το σεσουάρ, ρουφάνε-δε ρουφάνε όλα αυτά: υπάρχουν πράγματι οδηγίες στο ίντερνετ για το τι κάνεις όταν η σκούπα σου δεν ρουφάει. Η μόνη που πιάνει όμως είναι της πολωνής γκαρσόνας, που ξέρει από σκούπες, και δεν αστειεύεται.