Τα σημάδια που πρέπει να σου βαρέσουν καμπανάκια (πριν σε βαρέσει αυτός)
Παρακολουθώντας Gilmore Girls με την κόρη μου
Επιτέλους μια everyday έφηβη σε ένα τηλεοπτικό σίριαλ
Gilmore girls: Εϊναι διαχρονική η σειρά με την Οικογένεια Γκίλμορ; Πώς ταυτίζεται μια έφηβη με την πρωταγωνίστρια;
«In omnia paratus»… Μια λατινική φράση που είτε προκαλεί ενδιαφέρον με την πρώτη ματιά, είτε τρομάζει τον αναγνώστη. Η φράση, που σημαίνει, σε ελεύθερη απόδοση «Έτοιμοι για όλα» έγινε γνωστή από τη σειρά Gilmore Girls. Με αφορμή το reunion των Friends, αναρωτιέται κανείς αν και άλλες σειρές παραμένουν το ίδιο διαχρονικές όπως τα Φιλαράκια. Ισχύει αυτό για τα Gilmore Girls;
Η σειρά Gilmore Girls, ή όπως είναι πιο γνωστή στα ελληνικά ως η Oικογένεια Γκίλμορ, ανήκει στο είδος της κοινωνικής-χιουμοριστικής σειράς, η οποία είναι δημιούργημα ενός ζευγαριού της Έιμι και του Ντάνιελ Παλαντίνο. Ως θεατές παρακολουθούμε τη ζωή της Λορελάι Γκίλμορ –για τον ρόλο έγινε γνωστή η καταπληκτική Λόρεν Γκράχαμ– που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της Ρόρι Γκίλμορ, την οποία υποδύεται η Αλέξις Μπλεντέλ. Μητέρα και κόρη ζουν στη φανταστική, γλυκύτατη, μικρή πόλη Σταρς Χόλοου στην πολιτεία του Κονέκτικατ, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και το κουτσομπολιό πάει σύννεφο.
Τι είναι αυτό, όμως, που κάνει τη σειρά διαχρονική; Το γεγονός ότι είναι η μοναδική εφηβική σειρά που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ως «ρεαλιστική».
Εκτός από την, για δραματικούς λόγους, μικρή διαφορά ηλικίας μεταξύ μητέρας και κόρης, καθώς η Λορελάι είναι μόλις 16 όταν αποκτάει την Ρόρι, μια κανονική και every day έφηβη μπορεί επιτέλους να βρει το πρότυπό της σε πρωταγωνίστρια τηλεοπτικής σειράς. Μητέρα και κόρη είναι κολλητές, το οποίο μας ξαφνιάζει σε σχέση με τις υπόλοιπες εφηβικές σειρές, όπου οι γονείς είτε «μαγικά» απουσιάζουν από τη ζωή των παιδιών ή παρουσιάζονται ως οι «κακοί γονείς», οι οποίοι είτε καταπιέζουν τα παιδιά τους, είτε είναι αδιάφοροι. Η Ρόρι συμπεριφέρεται ως μια κανονική 16χρονη έφηβη, η οποία έχει θέσει υψηλούς στόχους για τη ζωή της – να πάει σε ένα πανεπιστήμιο Ivy League και να γίνει διάσημη δημοσιογράφος. Ντύνεται σύμφωνα με την ηλικία της –και όχι σαν 40χρονη με στιλίστα και μακιγιέζ– και ενώ έχει τρεις σοβαρές σχέσεις κατά τη διάρκεια όλης της σειράς, η ζωή της δεν κρίνεται από την επιτυχία της σε αυτόν τον τομέα. Α, και προσπαθεί να πείσει το πρώτο της αγόρι να διαβάσει την «Άννα Καρένινα»… Και, συγγνώμη, ποια σειρά ξεκίνησε το στερεότυπο ότι μια 16χρόνη πρέπει να έχει ένα τεράστιο αριθμό από ερωτικές σχέσεις; Ή να συζεί με το αγόρι της;
Έχει έναν μικρό, αλλά –σημαντικό– σταθερό αριθμό από κοντινούς φίλους και δεν την απασχολεί αν την Παρασκευή το βράδυ θα την καλέσουν να πάει στα πάρτι ή στα κλαμπ – η Ρόρι θα προτιμούσε να μείνει στο σπίτι και είτε να διαβάσει ένα από τα πολλά βιβλία στη λίστα της ή να περάσει ποιοτικό χρόνο με τη μητέρα της.
Η Ρόρι, και επομένως η σειρά, με λίγα λόγια κατέρριψε χρόνια πριν τα στερεότυπα τα οποία εδραιώθηκαν τελευταία για την κοινωνική και όχι μόνο ζωή των εφήβων, αγοριών και κοριτσιών. Όλοι έχουμε αναρωτηθεί πώς όλοι οι πρωταγωνιστές καταφέρνουν μέσα σε ένα χαμό από έρωτες, ίντριγκες, ατελείωτες βόλτες για καφέ ή εκδρομές με φίλους, και φυσικά μη ρεαλιστικά και σουρεαλιστικά σενάρια, όχι μόνο να αποφοιτήσουν με επιτυχία από το σχολείο, αλλά και να γίνουν δεκτοί και από το πανεπιστήμιο των ονείρων τους. Τα προβλήματα ενός κανονικού εφήβου, όμως, δεν συμβαδίζουν με το να ψάχνουν ούτε τον εκβιαστή A, τον δολοφόνο Β, ούτε να παίρνουν μέρος σε παράνομες συμμορίες. Ο κανονικός έφηβος θέλει να δει τον εαυτό του μέσα από τα μάτια ενός συνομήλικού του και να νιώθει ότι μπορεί να κάνει relate μαζί του, για να χρησιμοποιήσουμε και ξένους όρους. Και αυτό ακριβώς επιτυγχάνει αυτή η σειρά μέσω της Ρόρι. Επομένως, είναι αυτή η σειρά διαχρονική; Η απάντηση δεν είναι μόνο το απόλυτο ναι, αλλά ότι θα παραμείνει διαχρονική για πολλές γενιές ακόμη.