Η Πολίνα Πορίτσκοβα γράφει για τις γυναίκες μετά τα 50 και πώς παγιδεύονται στο σκληρό παιχνίδι να φαίνονται νεότερες

Όταν όλη σου η ζωή είναι η ομορφιά και είσαι όμορφη, μια υπόθεση είναι ότι η αυτοεκτίμησή σου φτάνει μέχρι την κορυφή του Ολύμπου. Από την εκπάγλου καλλονής Πολίνα Πορίτσκοβα περίμενα «περισσότερα», ότι δηλαδή θα έβλεπε τους άλλους σαν μυρμήγκια στην άμμο. Ότι θα την είχε δει κάπως, μια αλαζονεία, μια ξιπασιά. Όταν είσαι όμορφη στον υπερθετικό, σχεδόν τα πάντα επιτρέπονται.

Λοιπόν, η 57χρονη, διάσημο μοντέλο αλλά και ηθοποιός  ανέκαθεν ένιωθε ντροπή. Ντροπή είτε επειδή ήταν όμορφη, είτε επειδή δεν ήταν αρκετά όμορφη. Ντροπή, διότι δεν ήταν το τέλειο παιδί, αυτό το οποίο πιθανολογούσε ότι επιθυμούσαν οι γονείς της, ντροπή στις σχέσεις της, ντροπή παντού. Μέσα στο πηγάδι της χαμηλής αυτοεκτίμησης είχε πέσει η Πορίτσκοβα. Κι έγραψε ένα βιβλίο, το οποίο δεν χαρακτηρίζει απομνημονεύματα, αν και μοιάζει με κάτι τέτοιο,για να πετάξει αυτή τη ντροπή.

Γράφει για το πώς η οικογένεια της εγκατέλειψε την Τσεχοσλοβακία και έφτασε στη Σουηδία και από εκεί η ίδια πέταξε στο Παρίσι και προσγειώθηκε στον κόσμο του μόντελινγκ. Γράφει και για τον εκλιπόντα, ροκ σταρ σύζυγό της (τον Ric Ocasek, τραγουδιστή των The Cars που γνώρισε το 1984) με τον οποίο βρίσκονταν στη διαδικασία φιλικού διαζυγίου όπως πίστευε, αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι. Την άφησε εκτός διαθήκης και με ένα βουνό χρέη.

Γράφει και για τις γυναίκες μετά τα πενήντα. Πόσο απομονωμένες είναι και πώς παγιδεύονται στο σκληρό παιχνίδι να φαίνονται νεότερες. Η Πολίνα λέει πως δεν έχει σχέση η ηλικία με το να είσαι σέξι. Το μοντέλο πέρασε τον περασμένο χρόνο δουλεύοντας πάνω σε μια σειρά από δοκίμια που έγιναν βιβλίο με τίτλο«No Filter: The Good, the Bad, and the Beautiful», το οποίο κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου από το The Open Field, μια συνεργασία της Maria Shriver με τις εκδόσεις Penguin Random House.

Τι βρίσκει λοιπόν όμορφο; Τη γοητεύει αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν «jolie-laide», η γοητεία των ακανόνιστων, αντισυμβατικών χαρακτηριστικών. Θαυμάζει τις γυναίκες, όπως  την Camille Cottin, τη γαλλίδα πρωταγωνίστρια του «Call My Agent», παίζει και στο «House of Gucci», η οποία έχει χαρακτηριστικό προφίλ. Ιδιαίτερα παθιασμένη με την καταπολέμηση του ηλικιακού ρατσισμού στην κουλτούρα της ομορφιάς, επιμένει στην ανάγκη μεγαλύτερης εκπροσώπησης των γυναικών άνω των πενήντα, καθώς και στην κοινωνική και ερωτική τους «βιωσιμότητα».

«Πρέπει να μπορείς να βρεις τον εαυτό σου εκεί έξω. Πρέπει να είσαι σε θέση να κοιτάξεις τη φωτογραφία μιας γυναίκας που είναι στην ηλικία σου και να πεις "Είναι καυτή και όχι, δεν μοιάζει με 39"». Ενώ αποφεύγει τα φίλτρα στις αναρτήσεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφήνοντας να φαίνονται οι ρυτίδες του χαμόγελου, το πρόσωπο και η σιλουέτα της δεν είναι καθόλου αυτά μιας τυπικής γυναίκας της ηλικίας της. Το να διατηρεί τον εαυτό της σε αυτή τη φόρμα θέλει, όπως παραδέχεται, «πολλή δουλειά», δίχως να έχει κάνει η ίδια κάτι επεμβατικό.

Αλλά προσπαθεί να αλλάξει το πώς βλέπουν οι άλλοι τις γυναίκες που μεγαλώνουν.Μόνο με πολλή δουλειά, με από κοινού δουλειά μπορεί να αλλάξει μια κουλτούρα βαθιά εμπεδωμένη. Η δική της διαρκής παρουσία είναι απόδειξη πως τα πρώτα βήματα έχουν γίνει.