Ρομποτική εξυπηρέτηση πελατών — ©Brett Jordan/unsplash

Opinion

Σας έχει τύχει να πρέπει να συνεννοηθείτε με ένα ρομπότ; Μη σας τύχει!

Όλο και πιο πολλές εταιρείες αναθέτουν την εξυπηρέτηση πελατών σε ρομπότ, έχοντας απολύσει τους περιττούς υπαλλήλους. Κι από εδώ αρχίζει το σουρεάλ…

Ρομποτική εξυπηρέτηση πελατών: Ένας εφιάλτης χωρίς αποτέλεσμα

Ανοίγοντας το σαιτ εταιρείας από την οποία είχα αγοράσει το Χι αντικείμενο, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει τηλέφωνο επικοινωνίας, μόνο ΤΣΑΤ. Το οποίο chat στα Αγγλικά σημαίνει «συζητάμε σε τόνο φιλικό και ανεπίσημο», οπότε με προδιάθεσε θετικά, σκέφτηκα «ωραία, θα τα πούμε δια αλληλογραφίας με κάποιον καλό άνθρωπο και θα λυθεί το θέμα μου, ευτυχώς που εκφράζομαι καλύτερα γραπτά παρά προφορικά». Έγραψα λοιπόν:

«Καλησπέρα, έχει χαλάσει το Χι μου που αγόρασα πρόσφατα και δεν κάνει τα Φι,Ψι, Ωμέγα, όπως έγραφε στο κουτί του». Οι τρείς τελίτσες που σημαίνουν ότι κάτι γράφει ο καλός άνθρωπος στην άλλη άκρη της Αθήνας ίσως και της γης, άρχισαν να κουνιούνται πάνω κάτω. «ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΙΜΑΙ Ο/Η/ΤΟ ΜΠΟΜΠΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΣΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΙΤΕ: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ»

Μου φάνηκε λίγο κουλή η φράση και καθόλου ψιλοκουβέντα, αλλά σκέφτηκα ότι οι καιροί έχουν αλλάξει, κι ας μην κάνω σαν τη μαμά μας, που προσπαθεί πάντα να πιάσει προσωπική συζήτηση με τους όλο και πιο απρόσωπους γιατρούς ή ιατρικούς υπαλλήλους, ας απαντήσω, «Το πρόβλημα είναι ότι χάλασε το Χι μου που το πήρα από εσάς και δεν κάνει το Φ, Ψ, Ω».

Τρεις κινούμενες τελίτσες και μετά, «ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΝΟΗΣΑ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΙΤΕ: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ».

«Το πρόβλημα είναι ότι χάλασε το Χι μου! Το Χί μου, αριθμός τάδε, ημερομηνία αγοράς τάδε! Χάλασε το Χι μου! Το Χι, Χι, Χι μου!» άρχισα να εκνευρίζομαι αλλά συγκρατημένα.

Τρεις τελίτσες κουντουρντίσαν αυτή τη φορά στην οθόνη του υπολογιστή, οπότε μάλλον ο/η/το Μπόμπι είχε πολλά να πει, αλλά ορίστε που με γείωσε πάλι, με το «ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΝΟΗΣΑ».
Κοντοστάθηκα, γιατί πολύ θα ήθελα να διορθώσω τον/την/το Μπόμπι, ότι «δεν σας εννοώ» είναι πιο σωστό, και «δεν σας καταλαβαίνω» ακόμα πιο σωστό, και ότι πρέπει να μάθει Ελληνικά πριν ορμήσει στα τσατ, τα οποία έτσι κι αλλιώς παραπέμπουν σε χλιμίντζουρες που γράφουν «ΤΙ ΚΑΝΙΣ ΩΜΟΡΦΙ;» και χρειάζονται χρόνο, ως μέθοδος επικοινωνίας, μέχρι να απαλλαγούν από τους αρνητικούς συνειρμούς.

«Γιατί δεν με εννόησες; Είναι απλό: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΑΛΑΣΕ ΤΟ ΧΙ ΜΟΥ!»

Τρεις τελίτσες, και χρόνος αναμονής. Φορτωμένος, ο χρόνος, με την ψευδαίσθηση ότι το Μπόμπι σκέφτεται, παρόλο που δεν σκέφτεται, ένα μηχάνημα είναι, με στάνταρ απαντήσεις σε στάνταρ ερωτήσεις. Η στάνταρ απάντηση στην προκειμένη περίπτωση ήταν, «ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΗΣΤΕ ΑΦΜ ΑΔΤ ΑΜΚΑ ΑΡΙΘΜΟ ΜΗΤΡΩΟΥ ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΟΣ ΟΝΟΜΑ ΜΗΤΡΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ».

Κόπηκα λίγο, γιατί, τι σκατά χρειάζεται το όνομα του μπαμπά και της μαμάς μου επειδή χάλασε το Χι που αγόρασα από την εταιρεία και δεν κάνει το Ψί; Βασικά το Ψί με κόφτει, το Φί και το Ωμέγα ας πάνε στο διάολο εδώ που φτάσαμε. Πληκτρολόγησα όλα τα παραπάνω με προσοχή και περίμενα – τις τρεις τσαχπίνες τελίτσες, τι άλλο; Τον Σούπερμαν;

«ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ».

Τους κωδικούς; Μα δεν έχω κωδικούς, κι άλλους κωδικούς; Έχω τραπεζικούς, ασφαλιστικού ταμείου, εφορίας, ηλεκτρονικής πληρωμής συγκεκριμένης που ζητάει κωδικούς, του ΟΣΔΕΛ, του Μητροπολιτικού Κολλεγίου, του Τημς, του Σκάυπ, του ΜάρκετΙΝ, του Μασούτη, του Κρητικού, του Βασιλόπουλου και του κινητού μου (εννοείται τους μπερδεύω όλους και μου παίρνει εκατό ώρες να κάνω το οτιδήποτε, δοκιμάζοντας έναν-έναν τους παλιο-κωδικούς σε διάφορους συνδυασμούς…) Γιατί χρειάζομαι κωδικούς για ένα προϊόν που αγόρασα και δεν δουλεύει όπως γράφει στο κουτί του;

«Δεν έχω κωδικούς», απάντησα με μια παραίτηση, όπως όταν καταλαβαίνεις ότι σου πέρασε η καψούρα ή ακόμα χειρότερα, του πέρασε του άλλου ατόμου, και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα σχετικό από δω και πέρα.

Τρεις τελίτσες. «ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΙΤΕ: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ».

Έχω αρχίσει να αφρίζω λίγο, αλλά ακόμα συγκρατημένα, επειδή είμαι τέτοιος άνθρωπος, σκάω γάιδαρο. Θέλω να γράψω, «Κοιτάχτε, ηλίθια Μπόμπια, έχω ένα Χί αγορασμένο πρόσφατα με πολλά λεφτά, όχι τσέτουλο ώστε να το ξεγράψω, και το Χι θα έκανε Ψί, Φί, Ωμέγα σύμφωνα με το κουτί του αλλά δεν κάνει ντιπ τίποτα, απλώς κάθεται σαν το Βούδα και πριν πάρω τα ποδαράκια μου να κατέβω στο άξιουαλ μαγαζί σας, είπα μπας και γλυτώσω το δρομολόγιο με ένα τηλεφώνημα, που δεν παίζει, άρα με ΤΣΑΤ, γελοίο υποκείμενο, μπορείς να βοηθήσεις ή να το βάλω εκεί που ξέρω το παλιο-Χί μου;» Δεν είπα τίποτα από όλα αυτά, έγραψα απλώς «ΤΟ ΧΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ» με κεφαλαία, αλλά ήρεμα, μπας και εισακουστώ.

Εκεί απάνω μπλόκαρε εντελώς το Μπόμπι, ίσως αναρωτήθηκε γιατί φωνάζω ή γιατί μιμούμαι τον τρόπο που εκφράζεται. Οι τρεις τελίτσες έπαιξαν λίγο ζαλισμένες, κοπανώντας η μία την άλλη και ήρθε η απάντηση, «ΚΑΛΗΣΣΣΣΣΠΕΡΑ ΕΙΜΑΙ Ο/Η/ΤΟ ΜΠΟΜΠΙ ΠΩΣΣΣΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΣΣΣΑΣΣΣΣ ΒΟΗΘΗΣΣΣΣΣΣΣΩ».

Συνειδητοποίησα με κρυφή ικανοποίηση ότι το Μπόμπι είχε αρχίσει να τα παίζει, οπότε συνέχισα, «ΤΟ ΧΙ ΜΟΥ» κλπ κλπ, για κάμποσες ώρες, μέχρι που κρασσάρησε το σύστημα ή έκλεισε το Μπόμπι, έμεινε από μπαταρία, «κατέβασε κιοπένκια» όπως λέμε στην Καβάλα, τα μάζεψε και πήγε σπίτι του, σταμάτησε να λειτουργεί. Όλο αυτό είχε κρατήσει για ένα βροχερό απόγευμα μέχρι βράδυ, και μου έφτιαξε τη διάθεση, όχι επειδή βρήκα λύση με το βρωμο-Χί, το οποίο επέστρεψα στο μαγαζί την άλλη μέρα, αλλά επειδή κατάφερα να αποσυντονίσω ένα ρομποτ… Θα πείτε, δεν έγινε η δουλειά μου – αλλά σπανίως έως ποτέ δεν γίνεται η δουλειά σου μέσω ρομποτικής εξυπηρέτησης, και κανείς ποτέ δεν γνώρισε γκομενάκι της προκοπής μέσω ΤΣΑΤ, οπότε αρκούμαι στις μικρές χαρές της ζωής – μπορεί να μην έμαθε να βάζει σημεία στίξης το Μπόμπι, έχασε όμως ή ωστόσο τον έλεγχο του κεφαλαίου Σίγμα. Κάτι είναι κι αυτό!