20 πράγματα που μου έμαθε η ζωή για την απόρριψη και τις αποτυχίες

Μιλούσα με μια πολύ μικρότερή μου κοπέλα και μου είπε κλαίγοντας «Δεν θα συνέλθω ποτέ από αυτό που έπαθα!» Και… της απάντησα ότι οπωσδήποτε θα συνέλθει, μάλιστα γρηγορότερα από όσο πιστεύει, και με καλύτερο τρόπο. Το είπα σταθερά επειδή το πιστεύω, και η κοπέλα με κοίταξε με μισό μάτι, όπως θα κοίταζα σίγουρα κι εγώ μια μεγαλύτερή μου, ξερόλα γυναίκα, σε αντίστοιχη φάση. Με θυμάμαι πολύ καλά επειδή υπήρξα κατά καιρούς αυτή η κοπέλα, με θυμάμαι σε φάσεις βαθιάς απελπισίας να λέω, «Δεν θα συνέλθω ποτέ!», κλαίγοντας στα πατώματα.

Το κακό με τη ζωή είναι ότι σου πετάει στα μούτρα διάφορες αποτυχίες, καταστροφές, δυσκολίες που προκαλούνται από κακούς, κομπλεξικούς, αρνητικούς ανθρώπους, ας πούμε, μέχρι ασθένειες, ατυχήματα, δυστυχήματα, χωρισμούς, απώλειες, ζημιές που όταν σε κοπανάνε ανελέητα, αισθάνεσαι ότι, αυτό ήταν, τελείωσες, δεν θα συνέλθεις ποτέ. Το καλό όμως με την ίδια ζωή είναι ότι συνέρχεσαι. Ότι σηκώνεις ξανά κεφάλι, το ξεπερνάς, το ξεχνάς, το αφήνεις πίσω σου, συνεχίζεις. Ή κι όταν δεν το ξεχνάς εντελώς (γιατί πώς να ξεχάσεις ένα αγαπημένο πρόσωπο που έφυγε από τη ζωή ή άλλο αγαπημένο πρόσωπο που έγινε Κακός Λύκος και κόντεψε να σε φάει ζωντανή;) κι όταν ακόμα δεν το ξεχνάς το χτύπημα, το χαστούκι, το Τραύμα, συνεχίζεις, τραβάς κουπί, κάνεις ορθοπεταλιά, «γυρίζεις σελίδα», προχωράς, αλλάζεις…

Πάντα διάβαζα τις μικρές συνεντεύξεις διασήμων με τίτλο «Αυτά που μου έμαθε η ζωή», οπότε τώρα παραθέτω μερικά πράγματα που μου έμαθε εμένα η άτιμη η ζωή, έστω και κλισέ ή συνηθισμένα, μήπως και βοηθήσω κανένα άλλο κορίτσι:

#1 - Θα συνέλθεις. Μπορεί να πάρει τρεις, πέντε, δεκαπέντε ή εκατό μέρες, αλλά θα συνέλθεις, όποιο κι αν ήταν το χτύπημα.

#2 - Όσο περισσότερα πράγματα κάνεις, τόσο πιο γρήγορα θα συνέλθεις. Αργία γαρ μήτηρ πάσης κακίας, όπως έλεγαν οι πρόγονοι, που ήξεραν από μανέστρα.

#3 - Αλλάζεις κάθε δέκα χρόνια περίπου και γίνεσαι, αν όχι άλλος άνθρωπος, σίγουρα διαφορετικός. Συνήθως, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

#4 - Αυτό συμβαίνει γιατί κάθε δέκα χρόνια περίπου αλλάζουν οι επιθυμίες σου. Μπορεί να είναι βιολογικό, μπορεί και όχι, πάντως ισχύει.

#5 - Κάθε φορά που λες «δεν αντέχω άλλο», ένα φωκάκι πεθαίνει στην Ανταρκτική… Νοτ ρήλι, απλώς ΜΗΝ το λες. Και μόνο που ακούς τον εαυτό σου να το λέει, κλονίζεσαι.

#6 - Αντέχεις πολύ περισσότερα από όσα νομίζεις, αυτό είναι το θέμα. Το άλλο θέμα είναι ότι δεν χρειαζόταν να δοκιμαστείς ως προς τα πόσα αντέχεις. Αλλά (ναι, σωστά μαντεύεις) έτσι είναι η ζωή.

#7 - Μην παίρνεις ποτέ αποφάσεις όταν είσαι νηστική ή άυπνη. Φάε κάτι ελαφρύ, και πάρε την απόφαση αργότερα. Μη στέλνεις μέηλ ούτε μηνύματα με σημασία, όταν είσαι κουδούνι. Άστο για άλλη ώρα.  

#8 - Αν δεν έχεις γυμναστεί ποτέ σου, ξεκίνα σήμερα. Και συνέχισε να γυμνάζεσαι με όποιο τρόπο σε βολεύει μετά τα 40. Οπωσδήποτε μετά τα 50. Και τα 60. Και τα 70. Και τα 100.

#9 - «Γυμναστική» είναι και το περπάτημα, γρήγορο, μέχρι ιδρώτα. Ο ιδρώτας κάνει καλό, μη τον φοβάσαι. Το λέει και η ομοιοπαθητική.

#10 - Μπορείς να ξαναρχίσεις από την αρχή, ακόμα και τώρα που έχεις φτάσει στα όριά σου. Κυρίως τώρα που έφτασες στα όριά σου.

#11 - Τα όριά σου τα θέτεις εσύ. Μην ακούς κανέναν ως προς το ζήτημα αυτό. Μπορείς να τα μεταθέτεις στην απόσταση κατά βούληση.  

#12 - Προσαρμόσου στις εξωτερικές αλλαγές. Τίποτα δεν είναι γραμμένο στην πέτρα, μην το παίρνεις προσωπικά, δουλειές, έρωτες και φιλίες μπορεί να τελειώσουν, και όχι, δεν φταις εσύ. Για όνομα.

#13 - Μην επηρεάζεσαι από προκαταλήψεις ή από μια γενικότερη κοινωνική αντίληψη (πχ, πώς πρέπει να ντύνεσαι μετά τα 40-50-60-70, αν πρέπει να χωρίσεις ή όχι, να κάνεις παιδί ή όχι, τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα: σκασίλα σου).

#14 - Ζήτα βοήθεια από φίλες, φίλους και ειδικούς όταν αισθάνεσαι ότι την χρειάζεσαι.

#15 - Όταν κάποιος σου μιλάει άσχημα, σε βρίζει ή σε μειώνει, σκέψου: «Είναι η γνώμη σου και δεν με αφορά». Γιατί δεν πρέπει να σε αφορά. Γνώμη του και γνώμη σου.

#16 - Κλισέ, αλλά πληζ: δώσε σημασία στις ανθισμένες νεραντζιές, στο ωραίο ηλιοβασίλεμα, στην καλή μουσική, σε οτιδήποτε σε κάνει να νοιώθεις καλύτερα, έστω και στιγμιαία.

#17 - Η Στιγμή έχει περισσότερη αξία από το πλάνο, πενταετές ή άλλο.

#18 - Μη σκέφτεσαι ποτέ «Η ζωή μου εδώ τελειώνει/σβήνει το καντήλι μου». Όχι όταν σε χωρίζει κάποιος, χάνεις δουλειά/φιλία, δε βρίσκεις δουλειά/λεφτά/γκομενάκι/σπίτι, ή όταν σβήνει πράγματι το παλιο-καντήλι σου. Ας’ το να σβήσει χωρίς να του δώσεις βάση. Αν το αγνοήσεις, μπορεί και να μη σβήσει, που ξέρεις.

#19 - Όπως λένε και όλοι οι σοφοί στο φέησμπουκ, μην σκας για πράγματα τα οποία δεν μπορείς να αλλάξεις (πχ., τον Τραμπ, τους δασμούς, την εξωτερική πολιτική κλπ.)

#20 - Μη το βάζεις ποτέ μα ποτέ κάτω! Τίποτα δεν είναι το τέλος του κόσμου και η θεωρία του Αδιέξοδου είναι μύθος, δεν υπάρχει αδιέξοδο. Μόνον όχι-καταπληκτικές, ή έστω μέτριες λύσεις.  Που είναι καλύτερες από τις μη-λύσεις.