Μίλα μου βρόμικα: Οι γονείς μου με πιέζουν να φύγω στο εξωτερικό

Ηello Μανεκέν της καρδιάς μας. Θέλω τη γνώμη σου σε ένα θέμα. Είμαι 22 χρόνων, ζω τον ιδανικό έρωτα με το αγόρι μου, αλλά ακόμα ζω με τους γονείς μου, οι οποίοι είναι λίγο πίσω σε αυτά τα θέματα. Με πιέζουν συνεχώς να πάω εξωτερικό για δουλειά, λέγοντάς μου πως είναι η καλύτερη ευκαιρία για μένα. Εγώ, κάθε φορά που το ακούω, θέλω να φεύγω, μιας που δεν θέλω να πάω έξω, γιατί η ζωή μου είναι εδώ, το αγόρι μου, οι φίλες μου. Θέλουν να με αναγκάσουν να πάω κάπου που δεν θέλω, χωρίς καν να με ρωτήσουν. Εσύ τι λες για όλα αυτά;

Γίνονται ακόμη αυτά; Νόμιζα ότι είχαν σταματήσει στη δική μας γενιά οι γονείς να πιέζουν τα παιδιά τους να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, να φύγουν στο εξωτερικό κλπ. Και για να ξεκαθαριστώ, εννοείται πως όλα πολύ ωραία και χρήσιμα είναι, αρκεί να υπάρχει και ο σημαντικότερος παράγοντας στο χάρτη, αυτός της προσωπικής βούλησης. Τα παιδιά μας δεν είναι κτήμα μας. Η φράση «να με αναγκάσουν», που χρησιμοποίησες είναι πολύ δυνατή και καλό θα ήταν να τους βάλεις κάτω και να τους εξηγήσεις πώς νιώθεις. Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλει να κάνεις στη ζωή σου, αν το έχεις βρει, αν ψάχνεσαι ακόμη, αν σε κρατάει πίσω αυτή η σχέση, αλλά νομίζω, εν έτει 2021, μπορεί μια κόρη να καθίσει κάτω με τους γονείς της και να συζητήσουν από κοινού για το μέλλον της. Είναι φυσικό ως γονείς να έχουν μια κάποια διορατικότητα παραπάνω από εμάς και αυτή η επιλογή να φύγεις έξω για δουλειά να είναι όντως μια πάρα πολύ αξιόλογη ευκαιρία, αλλά χρειάζεται να είστε όλη στην ίδια σελίδα, on the same page, που λέμε και στο Κάτω Χαλάνδρι