Όχι πια σεξ, μόνο έρωτας

Γυρίζοντας στο σπίτι μετά από το πρώτο ραντεβού με το συμπαθητικό διαφημιστή Ν., δε μπορούσα παρά να μη σκεφτώ το κλασικό ερώτημα που ταλανίζει όλες τις σύγχρονες γυναίκες: πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή μας, αν σκεφτόμασταν ακριβώς όπως οι άνδρες.

Κοινώς, αν σταματούσαμε να είμαστε περίπλοκες και προβληματισμένες, ταγμένες στην ιδέα του απόλυτου έρωτα, κολλημένες με τα ίδια πρόσωπα για χρόνια και αρνητικές στο ενδεχόμενο να καταβροχθίσουμε όποιον μας προσφέρεται στο πιάτο. Ο φίλος μου ο Α., 40άρης απογοητευμένος από τις εύκολες γυναίκες στις οποίες προσέφερε δείπνα με κεριά πριν ανακαλύψει ότι τον απατούσαν με κάποιον άλλο στο αμάξι τους, επέμενε ότι και οι γυναίκες είχαμε γίνει ζώα απαλλαγμένα από κάθε ίχνος συναισθηματισμού.

Εγώ πάλι αναρωτιόμουν, κρίνοντας από εμένα και τις φίλες μου, πού ακριβώς είχε συναντήσει αυτές τις γυναίκες δηλαδή το θηλυκό αντίστοιχο του ανδρικού μαλάκα. Σε μια πόλη που το σεξ έγινε τόσο εύκολο όσο το να παραγγείλεις πίτσα, είχα την εντύπωση ότι όλοι ψάχναμε κατά βάθος το αληθινό, το ουσιαστικό και το μη δεδομένο.

Βρισκόμουν για μια ακόμη φορά στην ίδια κατάσταση που ήμουν όσες φορές χώρισα με τον Απόλυτο, να ελπίζω ότι θα εμφανιστεί ένας ακόμη πιο δυνατός έρωτας και να σβήσει σα σφουγγάρι τα προηγούμενα χρόνια. Να με οριοθετήσει από την αρχή και να ανατρέψει τις καταστάσεις. Αντ’ αυτού συνέχισαν να με πλησιάζουν άνδρες που το μόνο που ήθελαν ήταν να με πηδήξουν. Το οποίο δε θα ήταν διόλου κατακριτέο, αν δε μιλούσαμε για τύπους που είναι ήδη δεσμευμένοι.

Ο Ν. ήταν η τελευταία προσθήκη σε αυτή τη λίστα. Γοητευμένος από την παρουσία μου μετά από τρία κοκτέιλ άρχισε την προσπάθεια να με ξεμοναχιάσει, την οποία και έκοψα αυστηρά όταν μου είπε ότι έχει σχέση κάποια χρόνια. «Αλλά δεν την βλέπω σαν έρωτα, είναι το φιλαράκι μου» προσπάθησε να δικαιολογηθεί με τον ίδιο τρόπο που μια χοντρή ορκίζεται ότι δεν τρώει κρυφά, μασουλάει άνοστες σαλάτες δημοσίως, αλλά δε βλέπει την ώρα να αφεθεί στο ψυγείο της τις νύχτες.

Πριν προλάβω να αντιδράσω στις προτάσεις του με είχε αρπάξει και άρχισε να με φιλάει με πάθος. Φτάνοντας έξω από το σπίτι, άνοιξα την πόρτα σα να ήμουν θύμα απαγωγής και έτρεξα να μπω μέσα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου. «Μα είναι τόσο κολακευτικό ότι σε θέλουν όλοι αυτοί οι άνδρες Μελίνα» τόνισε η φίλη μου η Ι. σε μια προσπάθεια να με κάνει να αισθανθώ λιγότερο άβολα. Η σοφή και τρελή φίλη μου Β. συμπύκνωσε όλες τις συμβουλές της σε μια μόνο φράση «Πέρνα καλά». Μου ήταν όμως αδύνατο να περάσω καλά με αυτούς τους όρους. Όταν απουσιάζει η διεκδίκηση και το σασπένς, τότε για ποιον ακριβώς λόγο υπάρχουν αυτοί οι άνδρες στη ζωή μου; Γιατί δεν βρίσκω έναν συνοδό με αψεγάδιαστους κοιλιακούς κατά παραγγελία ώστε να υποδυθεί το σκεύος ηδονής; Η απάντηση είναι γιατί δε μπορώ.

Σχετικό Άρθρο

Σχεσεις

Η ζωή που περνάει και χάνεται

Αυτό το συναίσθημα ότι το μυαλό σου δε λειτουργεί και το να σηκωθείς από το κρεβάτι δεν έχει κανένα νόημα 

Μελίνα Μάνου 16.02.2016

Γιατί δεν είμαι άνδρας. Γιατί η προσωπικότητα μου συνοψίζεται στο «Είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω» που είχε πει η αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη. Το σεξ για το σεξ μου έδινε την εντύπωση της γουρουνιάς, σα να τρως παϊδάκια με τα χέρια σε ταβέρνα της Βάρης, ενώ σου αρέσουν αυτά τα κλασικά εστιατόρια με τα κομψά σερβίτσια και τους πολυελαίους. Μάλλον αυτό ακριβώς συμβαίνει: δεν είναι θέμα φύλου αυτή η συμπεριφορά, αλλά αισθητικής. Βλέποντας πόσοι άνδρες είναι πρόθυμοι να βουλιάξουν στο πάθος μαζί μου, αν και δεσμευμένοι, άρχισα να αναρωτιέμαι τι πάει στραβά με εκείνους.

Όχι με εκείνους που κάνουν σεξ με ό,τι κινείται, αλλά με εκείνους που ψάχνουν τον έρωτα σε μια άλλη γυναίκα. Είναι εύκολο να τους ξεχωρίσεις: η πρώτη κατηγορία επιλέγει το αντικείμενο του πόθου με κριτήριο τη σιλικόνη, το έξαλλο ντύσιμο, το attitude στρίπερ και τη χαμηλή νοημοσύνη. Επιλέγουν δηλαδή τις γυναίκες που ξέρουν ότι θα τους κάτσουν γιατί το έχουν ξανακάνει. Η δεύτερη κατηγορία κυνηγάει για σεξ της μη διαθέσιμες, τις πολύ έξυπνες, τα αντράκια, τις εκλεπτυσμένες. Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι δεν τους ενδιαφέρει τόσο το σεξ, όσο η επιβεβαίωση της κατάκτησης. Κι αν τελικά κάποιος είναι τόσο ευτυχισμένος με τη σούπερ πετυχημένη σχέση του γιατί χρειάζεται την επιβεβαίωση μια άλλης γυναίκας, στη σκέψη της οποίας καίγεται από πόθο;

Όσο ο κόσμος γίνεται ένα δύσκολο μέρος για να ζήσει κάποιος, τόσο συμβιβαζόμαστε και δε ρισκάρουμε από φόβο. Δεν είναι τόσο δύσκολο πια να ξυπνάμε δίπλα στο λάθος άνθρωπο, όταν αργότερα θα πάμε σε μια δουλειά που τη σιχαινόμαστε και το βράδυ θα προσποιηθούμε ότι περάσαμε τέλεια, ενώ όλοι από την παρέα μας ασχολούνται με το κινητό τους. Άνοιξα μηχανικά τη ντουλάπα. Το βλέμμα μου έπεσε στο φόρεμα που μου χάρισε ο Απόλυτος στα γενέθλιά μου. Τρόμαξα με την ιδέα να γίνει και ο δικός μου όσα σιχαίνομαι: άχρωμος, κενός και πληκτικός. Η ζωή αξίζει όταν είσαι άνθρωπος και όχι ρομπότ, δηλαδή πρόθυμος να πληγωθείς αρκεί να ζήσεις….