Αγάπησα έναν A.V. Blogger

O Πάνος και η Μιχαέλα είναι το καλύτερο αντίδοτο για κάτι τύπους που πιστεύουν ότι ο έρωτας κυκλοφορεί μόνο στις σελίδες των βιβλίων. Πήγα να τους συναντήσω ένα βράδυ αργά σπίτι τους και ένιωθα ότι έβλεπα πρώτη φορά τόσο ζωντανά ερωτευμένο ζευγάρι. Αυτός όμως δεν είναι ο βασικός λόγος που πρέπει να τους μάθεις. Οι δυο τους είναι καιρό bloggers στο site της A.V., γνωρίστηκαν σε μία bloggoσυνάντηση, αγαπήθηκαν και πριν λίγους μήνες παντρεύτηκαν. Άντε και στα δικά σας!

Να συστηθούμε;

Μ: Μιχαέλα Χατζηαγγέλου, 30 χρονών, ιδιωτική υπάλληλος. Blog “Shoot the Dwarf”, nickname michos.

Π: Παναγιώτης Σταυρόπουλος, 35 χρονών, εκπαιδευτικός με δικό μου φροντιστήριο. Blog «Kαθημερινές ιστορίες εν Αθήναις», nickname rolling soul.

Η πρώτη φορά που είδατε την A.V.;

Π: Θυμάμαι στάνταρ ότι έπαιζε συνδυασμός με καφέ. Τη βρήκα και την πήρα. Ένιωσα επιτέλους κάτι διαφορετικό και κάτι που μου πάει, κάτι άλλο από τα συνηθισμένα. Η ανάγνωσή της ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές της εβδομάδας.

Μ: Πρέπει να ήταν στους Ολυμπιακούς και μάλλον στο μετρό τη βρήκα. Διάβασα για πρώτη φορά και μετά κόλλησα κανονικά.

Η πρώτη φορά που είδατε ο ένας τον άλλον;

Π: Σε συνάντηση bloggers στου Ψυρρή, στις 12 Μαρτίου 2007. Η πρώτη είχε γίνει τον Γενάρη με 7 άτομα και σε αυτήν ήμασταν 20 άτομα. Με τα blogs είναι πολύ περίεργο πράγμα. Ξέρεις πράγματα για τον άλλον που δεν τα ξέρει κανείς άλλος. Ξαφνικά έρχεται η Μιχαέλα. Σκέφτηκα: Μία τόσο έντονη γυναίκα, αλλά και τόσο σνομπ. Βρέθηκα έξω από τα νερά μου. Υπάρχουν γυναίκες που τις έχεις, μπορείς να τις παίξεις άνετα, και γυναίκες που δεν τις έχεις. Ε, αυτή δεν την είχα.

Μ:  Ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα να δω. Μου φάνηκε πολύ άνετος τύπος, κοινωνικός, που είναι και λίγο φλερτάκιας.

Πότε ξεκινήσατε να μπαίνετε στο site και πώς ξεκινήσατε το blog;

Π: Δεν είχα διαβάσει ποτέ blogs. Μου τη βαράει μια μέρα που είδα διαφήμιση στην εφημερίδα και μπήκα, έφτιαξα blog και ανέβασα καπάκι κείμενο. Άκου τώρα σύμπτωση. Εκείνο το βράδυ είχα μόλις γυρίσει από έξοδο και είχα παρκάρει το αυτοκίνητό μου τυχαία έξω από το σπίτι που έμενε η Μιχαέλα. Είναι ένα κείμενο μεθυσμένο για ένα ζητιάνο που τον πάτησα κατά λάθος. Για καιρό απλώς έγραφα, δεν διάβαζα. Ξεκίνησαν τα πρώτα σχόλια, δεν ήξερα καν ότι διαβάζουν άλλοι και ότι μπορούν να κάνουν σχόλια. Τη Μιχαέλα τη διάβασα πολύ καιρό μετά. Ήταν όμως η πρώτη και στα σχόλια και στην αναγνωσιμότητα. Πολλοί δεν μπορούν ίσως να το καταλάβουν, αλλά τα blogs για τη μοναξιά όλων ήταν από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής τους.

Μ:  Έπαιρνα φανατικά την A.V. και όταν είδα ότι έχει site μπήκα στο φόρουμ και κόλλησα. Μετά είδα τα blogs και άρχισα να διαβάζω. Δεν σχολίαζα ποτέ γιατί φοβόμουν ότι θα εκτεθώ. Δειλά δειλά έκανα το δικό μου, τέλη του 2006. Έγινε συνήθεια. Κάθε μέρα στη δουλειά έμπαινα να δω τι έχουν γράψει, τι σχόλια έχω και να ξαναγράψω.

Π: Κατάλαβες τώρα; Μιλάμε για εντελώς διαφορετικά άτομα… Εμένα το 80% των γραπτών διαθέτουν πλούσια ποσότητα αλκοόλ.

Πείτε μου λίγο για τους άλλους bloggers.

Π: Ο teaser οργάνωσε την πρώτη συνάντηση στο Θησείο. Χειμώνας, κρύο πολύ, και είχαμε ένα κουκλάκι μασκότ που κράταγε μία κοπέλα γιατί δεν ξέραμε φάτσες. Αν με ρωτάς τα κοινά τους, θα σου πω ότι πρόκειται για παιδιά μορφωμένα, πολλά έχουν ζήσει και εξωτερικό, αγαπούν την τέχνη, την Αθήνα και γενικά είναι ανήσυχοι τύποι.

Έχετε κρατήσει σχέσεις;

Π: Κάποια παιδιά ήρθαν στο γάμο. Η CC, που μας γνώρισε και τη λέμε κουμπαρούλα, θα μας βαφτίσει και το παιδί.

Μ: Γενικά είναι πια φίλοι μας κάποιοι. Ο teaser, το cornflake girl, o crower και ο graoutso, o panosjee, o stacepuke, η donabella…

 

Γιατί στο site της A.V.;

Π: Mου φάνηκε εντελώς λογική συνέχεια. Διαβάζω A.V., γουστάρω A.V. και πήγα εκεί.

Μ: Και μένα. Διάβαζα το φόρουμ και μου άρεσε, είναι κοντά στην αισθητική μου.

Π: Άλλοι έφυγαν και έκαναν blog αλλού. Εγώ το κρατάω. Πώς είναι μια εικόνα στο πατρικό σου, κάτι που δεν θα το πετάξεις ποτέ; Θέλω να γράφω όποτε μου έρχεται και αν υπάρχει εφημερίδα και blogs μετά από κάποια χρόνια να γυρνάω πίσω να δω τι έγραφα.

Πρώτο ραντεβού…

Μ: Μετρό Ακρόπολη, μεσημέρι. Πρώτη εντύπωση: «Πω πω, πώς θα αντέξω ένα τέταρτο με αυτόν τον άνθρωπο;», κι αυτό ήταν αμοιβαίο.

Π: Εγώ δεν περίμενα ότι θα βγω με γυναίκα ντυμένη έτσι τρελά. Σκύβω να δέσω το κορδόνι μου και μέσα σε λίγα λεπτά της λέω τη ζωή μου όλη. Αλλά γενικά αμήχανος, γιατί δεν μπορώ να την κουλαντρίσω με τίποτα.

Πώς θα βγάλετε το πρώτο σαν παιδί;

Π: Επειδή θέλουμε να είναι κόρη, έχουμε σκεφτεί δύο ονόματα – γιαγιάδες και τέτοια δεν θέλουμε. Παίζει το Αθηνά λόγω της A.V. και Διονυσία λόγω του ραντεβού στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Τι περιμένετε από την A.V.;

Π: Όπως τράβηξε μέχρι τώρα προοδευτικά, τώρα περιμένουμε νέες εκπλήξεις. Είναι σαν μια σχέση. Στα 5 χρόνια έχεις μάθει τον άλλον, τον έχεις ερωτευτεί, τον έχεις αγαπήσει και τώρα είναι καιρός πού και πού να υπάρχει μια φλόγα για να θυμάσαι τα παλιά και να αναζωπυρωθεί το πάθος…

Ο γάμος έγινε στο Πήλιο, σε μια σπηλιά μέσα σε ένα παλιό εκκλησάκι, με 70 μόνο φίλους. Ακολούθησε πάρτι σε μπαράκι στην Τσαγκαράδα και την επομένη λουκάνικα, παϊδάκια, κρασί και τούρτα για τη Μιχαέλα που είχε γενέθλια.