Τα παιδιά είναι η άγκυρα που κρατά μια μητέρα στη ζωή

Όχι, δεν σε ρώτησα αν θες να έρθεις σε αυτόν τον δύσκολο κόσμο. Ήρθες όμως κι από τότε μπήκε λιακάδα στη καρδιά μου, ένα φως άναψε που ούτε ήξερα ότι υπήρχε κι έτσι μπουσουλώντας στα σκοτεινά μαζί σου φτάσαμε να σταθούμε στα πόδια μας και οι δυο και να περπατάμε όλο και πιο σίγουρα, όχι, δεν σε ρώτησα αν θες εμένα για μαμά ούτε αν θα με αντέξεις με τις φουλ μου ανεπάρκειες, αλλά κάνω ό,τι μπορώ κι όποτε γελάς, πεταρίζουν άγγελοι και ζεσταίνεται η καρδιά μου. Όχι, δεν σε ρώτησα, αλλά όποτε βάζεις γκολ παίρνω κύπελλο κι όποτε δεν είσαι καλά μαραζώνω σε απέλπιδες προσπάθειες να σου στρώσω τη ζωή με λουλούδια και να σε μάθω πως όλα περνάνε με το χρόνο.

Όχι, δεν σε ρώτησα αν και θα ήθελα να ξέρω. Αν τα πάω καλά κι αν αξίζω σήμερα στην γιορτή της μητέρας αυτό το φιλί που μου έδωσες για χρόνια πολλά, αλλά δεν τολμώ να ρωτήσω. Όχι, δεν σε ρώτησα αλλά είσαι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου και εδώ και 13 χρόνια χάρη σε σένα καμαρώνω, παίρνω πόντους ύψους από την περηφάνειά μου για σένα.

Λένε μερικοί πως τα παιδιά διαλέγουν ως ψυχές σε ποια οικογένεια θα πάνε κι αν είναι έτσι, σε υπερευχαριστώ που με διάλεξες.

Όχι, δεν σε ρώτησα αλλά είσαι το φως που με λούζει, το νερό στην έρημο, η ομπρέλα στη βροχή.

Όχι, δεν σε ρώτησα αλλά θα ’μαι πάντα δίπλα σου, ό,τι κι αν χρειαστείς, φάρος σου, μην σκάσεις στα βράχια.

Όχι, δεν σε ρώτησα αλλά είσαι το άπαν μου και σε λατρεύω.