Σίγουρα έχεις δει τα παραπάνω λόγια αρκετές φορές στο instagram, ανάμεσα σε φωτογραφίες με υπέροχα ρούχα, designer τσάντες, εξωτικά ταξίδια σε μέρη που φαίνεται να έχει μονίμως καλοκαίρι και σώματα χωρίς ίχνος κυτταρίτιδας. Είναι αυτά τα ινσπιρέισιοναλ μηνύματα που θα αναρτήσει σχεδόν καθημερινά κάποιος από τους γνωστούς σου, τα οποία λένε σοφίες τύπου «I choose to be happy» με περίτεχνες γραμματοσειρές και φόντο μία χιονισμένη βουνοκορφή.
Ίσως προς στιγμήν αισθανθείς ένα κύμα θετικής ενέργειας καθώς πατάς το like, αφού θυμηθείς πως ναι, έχουμε την δυνατότητα να ελέγξουμε την διάθεσή μας, ανεξαρτήτως του τι μας συμβαίνει αυτήν την εποχή και του πόσο στραβά ξυπνήσαμε. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, κυρίως αν είσαι άτομο με ψυχολογικά προβλήματα, διαταραχές ή ασθένειες.
Το να βλέπουμε την ζωή από την φωτεινή πλευρά της και να εκφράζουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε είναι ένας όμορφος τρόπος σκέψης ο οποίος δεν βλάπτει, η φιλοσοφία όμως του «διαλέγω να είμαι χαρούμενος» δεν ανταποκρίνεται σχεδόν καθόλου στην πραγματικότητα πολλών ανάμεσά μας.
Αν η ευτυχία ήταν επιλογή, κάποιοι δεν θα χρειaζόταν ραντεβού με τον ψυχολόγο τους κάθε εβδομάδα. Αν η ευτυχία ήταν επιλογή, δεν θα υπήρχαν μέρες τόσο άσχημες που σε αφήνουν ανίκανο να σηκωθείς από το κρεβάτι. Αν η ευτυχία ήταν επιλογή, κανείς δεν θα λάμβανε διάγνωση κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής ή υπερβολικού άγχους. Απλώς θα επιλέγαμε να είμαστε για πάντα εντάξει και θα κατευθύναμε την ενέργειά μας σε άλλα πράγματα, πολύ πιο σημαντικά από το απειλητικό σκοτάδι της ψυχής.
Αν και είναι ιδιαιτέρως περίπλοκο να περιγράψει κανείς πώς ακριβώς δημιουργείται η κατάθλιψη, οι ειδικοί του Harvard Medical School φαίνεται ότι συμφωνούν στο ότι πρόκειται για έναν συνδυασμό βλαβερών ρυθμίσεων του εγκεφάλου, γονιδίων, στρες και άλλων πιθανών ιατρικών προβλημάτων του κάθε ατόμου. Ως ασθένεια λαμβάνει διαφορετικές μορφές ανά περίπτωση και ο καθένας καλείται να την αντιμετωπίσει με άλλον τρόπο, στα δικά του μέτρα και αναλόγως το μέγεθος του προβλήματος.
Για κάποιους αυτό συμβαίνει με φαρμακευτική αγωγή έτσι ώστε να σταθεροποιηθεί ή να διορθωθεί η χημεία του εγκεφάλου τους, σε συνδυασμό με ψυχανάλυση και άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Χωρίς αυτούς, η ζωή σου θα κυλήσει πολύ πιο δύσκολα
Άλλοι απορρίπτουν τα φάρμακα, όμως αναγνωρίζουν πως χρειάζεται να διαχειριστούν την ψυχική της ασθένεια με δραστικά μέσα έτσι ώστε να μπορέσουν να είναι λειτουργικά μέλη της κοινωνίας. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν το επιλέγουν. Και δεν μπορούν ξαφνικά να πατήσουν έναν νοητικό διακόπτη που λέει «τώρα είμαι καλά».
Επιπλέον, το μήνυμα «είναι στο χέρι μου να είμαι χαρούμενος» μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στα άτομα με κάποιο από τα προβλήματα που μόλις αναφέραμε αλλά και σε ανθρώπους με βαριά καθημερινότητα, κάτι δυσάρεστο να τους απασχολεί, αυξημένη κούραση ή απλώς μία off μέρα. Προσωπικά έχουν υπάρξει αρκετές φορές που είτε έχω αισθανθεί απίστευτες τύψεις επειδή με έχει πάρει από κάτω ενώ έχω τόσα καλά στοιχεία να στολίζουν την ρουτίνα μου ή έχω νευριάσει ακόμα περισσότερο με τον εαυτό μου που ξοδεύει την ημέρα του κλαίγοντας χωρίς να μπορεί να «επιλέξει» το αντίθετο.
Κάπου εδώ οφείλουμε επίσης να αναρωτηθούμε το εξής: γιατί αντιμετωπίζουμε την θλίψη ως εχθρό; Ένα τόσο ισχυρό συναίσθημα δεν είναι σωστό να καταπιεστεί και να αγνοηθεί στον βωμό του instagram positivity ενώ αντιθέτως μπορούμε να το αναγνωρίσουμε και να του δώσουμε τον χώρο που χρειάζεται μέχρι να ξεθυμάνει.
Αν κάποιος έχει συχνές ημικρανίες, δεν θα του πεις να επιλέξει να μην πονάει πια. Θα του δώσεις παυσίπονα, θα προτείνεις τεχνικές για να τις αντιμετωπίσει, θα του κρατήσεις το χέρι όσο είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Η ψυχική υγεία είναι το ίδιο σημαντική και περίπλοκη.
Λίγη διακριτικότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν
Κάνε για λίγο log out από το instagram.
Ξαφνικά κανείς δεν ξέρει να διαβάζει
