Πώς να χωρίσεις κινηματογραφικά και να νιώσεις σταρ του σινεμά
Μήπως έχεις βαρεθεί τις κλασικές ατάκες χωρισμού; Μήπως ταυτόχρονα είσαι και σινεφίλ; Χώρισε κινηματογραφικά και νιώσε σταρ του σινεμά.
Μήπως έχεις βαρεθεί τις κλασικές ατάκες χωρισμού του τύπου «Δε φταις εσύ, εγώ φταίω», «Σου αξίζει κάτι καλύτερο», «Θέλω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου», «Καλύτερα να μείνουμε φίλοι»; Μήπως ταυτόχρονα είσαι και σινεφίλ και ξέρεις απ’ έξω και ανακατωτά όλους τους διαλόγους του παγκόσμιου κινηματογράφου; Εκμεταλλεύσου το, λοιπόν. Χώρισε κινηματογραφικά και νιώσε σταρ του σινεμά. Υπάρχει μια σκηνή χωρισμού για όλες τις περιπτώσεις. Διάλεξε αυτή που σου ταιριάζει και, την επόμενη φορά, κάνε το χωρισμό σου αξιομνημόνευτο. Χωρίζεις που χωρίζεις, πες κάτι ενδιαφέρον. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, άλλο κύρος έχει όταν ο Humphrey Bogart χωρίζει την Ingrid Bergman και άλλο όταν ο Μπάμπης χωρίζει τη Μαιρούλα.
Όταν ο άλλος πιέζεται
Το έτερον ήμισυ πιέζεται. Με τα πάντα. Πιέζεται όταν τον ρωτάς τα σχέδιά του για το βράδυ και όταν τον ρωτάς πώς θέλει τον καφέ του για να του φτιάξεις να πιει. Πιέζεται όταν είστε μαζί και όταν είστε χώρια. Είναι «ελεύθερο πνεύμα», όπως θέλει να ισχυρίζεται. Στην ουσία, όμως, θέλει όλα τα δικαιώματα που έχει κάποιος σε σχέση χωρίς τις αντίστοιχες υποχρεώσεις. Θέλει να παίρνει τα πάντα χωρίς να δίνει τίποτα. Θέλει να είναι ελεύθερος/η. Η γνώμη μου; Να είναι. Και πολύ το άργησες.
Τι να πεις; Ό, τι λέει ο George Peppard στην Audrey Heyburn λίγο αφού της έχει πει «Σ’ αγαπώ» και του έχει απαντήσει «Και τι μ’ αυτό». Και αυτός πολύ το άργησε. Οι ελεύθεροι ας μείνουν ελεύθεροι, λοιπόν, για να μην πιέζεται κανείς.
Paul: «Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημά σου, δεσποινίδα Όποια-κι-αν-είσαι; Είσαι φοβητσιάρα. Δεν έχεις κότσια. Φοβάσαι να σηκώσεις το κεφάλι και να πεις: Έτσι είναι η ζωή. Οι άνθρωποι ερωτεύονται. Ανήκουν ο ένας στον άλλον. Γιατί είναι η μόνη ευκαιρία που έχουν να βρουν την πραγματική ευτυχία. Λες πως είσαι ελεύθερο πνεύμα, ένα άγριο πλάσμα. Και τρέμεις μήπως κάποιος σε κλείσει σε κλουβί. Ε, λοιπόν, μωρό μου, είσαι ήδη στο κλουβί. Μόνη σου το έφτιαξες. Και δεν είναι δυτικά στο Tulip του Τέξας ούτε ανατολικά, στο Somali-land. Είναι όπου πας. Γιατί όπου κ αν πας, καταλήγεις πάντα στον εαυτό σου.»
Χειμώνας ίσον πουλόβερ, μακριές φούστες και γαλότσες
Όταν τελείωσε και δε δίνεις δεκάρα
Έχεις προσπαθήσει πολύ αλλά δε βγήκε πουθενά. Έχεις φτάσει σ’ αυτό σημείο που ό, τι και να σου πει ο άλλος δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά. Τι να πεις; Μα φυσικά την πιο κλασική κινηματογραφική ατάκα όλων των εποχών που παραμένει στην κορυφή από το 1939. Μπορείς να πάρεις και ύφος αλά Clark Gable και να χωρίσεις στα αγγλικά λέγοντας απλά: «Frankly, my dear, I don’t give a damn».
Scarlett: Rhett! Rhett, πού πας;
Rhett : Πάω πίσω στο Charleston, εκεί που ανήκω.
Scarlett: Σε παρακαλώ, πάρε με μαζί σου!
Rhett: Όχι, έχω τελειώσει με όλα εδώ. Θέλω γαλήνη. Θέλω να δω ότι κάπου υπάρχει ακόμα γοητεία και χάρη στον κόσμο. Καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάω;
Scarlett: Όχι. Το μόνο που ξέρω είναι ότι σ’ αγαπάω.
Rhett: Αυτή είναι η ατυχία σου.
Scarlett: Rhett, Rhett… Rhett, αν φύγεις πού θα πάω; Τι θα κάνω;
Rhett: Ειλικρινά, αγαπητή μου, δε δίνω δεκάρα.
Ο Woody Allen και ο νεκρός καρχαρίας
Ο Woody Allen ειδικεύεται στους χωρισμούς και κανείς δε μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Επομένως, την κρίσιμη ώρα γιατί να μην είναι η πηγή έμπνευσής σου; Ξέρεις εσύ και δεν ξέρει αυτός; Η σχέση σας έχει βαλτώσει. Και το ξέρετε και οι δύο. Κανείς δεν πληγώνεται γιατί η σχέση έχει φτάσει στο επίπεδο της απάθειας. Αυτός εδώ είναι ένας πολιτισμένος χωρισμός. Χωρίς φωνές, χωρίς υστερίες. Σκέτη Σουηδία. Και μου αρέσει. Να τι μπορείς να πεις:
Alvy: «Μια σχέση, πιστεύω, είναι σαν τον καρχαρία. Πρέπει να προχωράει διαρκώς, αλλιώς πεθαίνει. Και νομίζω ότι αυτό που έχουμε εδώ είναι ένας νεκρός καρχαρίας».
Θα έχουμε πάντα το Παρίσι (τη Σαντορίνη, τη Μήλο, τα Σούρμενα, τα Σεπόλια)
Είσαι το τρίτο άτομο σε μια σχέση. Και τρεις είναι ήδη πολλοί. Αλλά αγαπάς. Πολύ. Τι κάνεις, λοιπόν; Αν είσαι υπεράνω, δυνατός και μπορείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου, χωρίζεις και αφήνεις το ζευγάρι να συνεχίσει τη ζωή του. Παίρνεις ύφος Humphrey Bogart, κοιτάς τον άλλο για τελευταία φορά και του λες το κλασικό πλέον: «Θα έχουμε πάντα το Παρίσι». Εντάξει, δε ζήσαμε όλοι τον μεγάλο έρωτα στο Παρίσι, οπότε ο καθένας συμπληρώνει μόνος του το κενό. Θα έχουμε πάντα τη Σαντορίνη, τη Μήλο, τα Σούρμενα, τα Σεπόλια, τα Εξάρχεια, τα Αναφιώτικα. Κάντο όπως ο Bogart. Κανείς δε θα πονέσει λιγότερο αλλά θα θυμάσαι το χωρισμό με στυλ.
Rick: Εάν το αεροπλάνο απογειωθεί και δεν είσαι μαζί του, θα το μετανιώσεις. Ίσως όχι σήμερα, ίσως όχι αύριο, αλλά σύντομα. Και για την υπόλοιπη ζωή σου.
Ilsa: Αλλά τι θα γίνει μ' εμάς;
Rick: Θα έχουμε πάντα το Παρίσι. Δεν το είχαμε. Το είχαμε χάσει μέχρι που ήρθες στην Καζαμπλάνκα. Το ξαναβρήκαμε εχτές το βράδυ. Όταν είπα ότι δεν θα σ' αφήσω ποτέ.
Ilsa: Και δεν θα μ' αφήσεις.
Rick: Αλλά έχω μια δουλειά που πρέπει να κάνω. Και εκεί που πηγαίνω, δεν μπορείς να ακολουθήσεις. Σ' αυτό που πρέπει να κάνω δεν μπορείς να είσαι μέρος. Ίλσα, δεν είμαι καλός στις ευγένειες. Αλλά δεν θέλει πολύ για να καταλάβεις πως τα προβλήματα 3 μικρών ανθρώπων δεν ισοδυναμούν ούτε με ένα λόφο φασόλια σ' αυτόν τον τρελό κόσμο. Κάποτε θα το καταλάβεις αυτό. Στο να σε κοιτάζω, μικρή.
Υ.Γ. Αχ. Απλώς αχ.
Όταν η αλήθεια είναι σκληρή
Δεν είσαι από αυτούς που πιστεύουν στον έρωτα. Δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ. Το έτερον ήμισυ, όμως, πιστεύει και προσπαθεί να σου αλλάξει γνώμη. Περνάτε καλά αλλά η άποψή σου παραμένει. Μέχρι που στην αλλάζει κάποιος άλλος. Ευτυχώς για σένα, δυστυχώς για το έτερον ήμισυ. Θες να είσαι ειλικρινής και ξεκάθαρος μαζί του την ώρα του χωρισμού. Μια γνωστή πλέον ατάκα, ειλικρινής και κάπως σκληρή για τα αυτιά αυτού που θα την ακούσει όπως την ξεστόμισε η Zooey Deschanel. Άουτς.
Summer: Απλώς ξύπνησα ένα πρωί και ήξερα.
Tom: Τι ήξερες;
Summer: Αυτό για το οποίο ποτέ δεν ήμουν σίγουρη με σένα.
We were on a break και άλλες ιστορίες διαλειμμάτων
Αγαπάς. Αγαπάει. Αγαπιέστε. Αλλά τα νεύρα σου κρόσια. Πιέζεσαι τόσο που νομίζεις πως θα εκραγείς. Θα σκάσεις ανά πάσα στιγμή. Ο καιρός περνάει και αποφασίζεις πως πρέπει να αναπνεύσεις. Ίσως δεν ταιριάζετε όσο νομίζατε στην αρχή. Γιατί δεν ακολουθείς το παράδειγμα της Rachel και να ζητήσεις ένα διάλειμμα; Εγώ οφείλω να σε προειδοποιήσω πως διαλείμματα υπάρχουν στο σχολείο, στο σινεμά, στη δουλειά αλλά όχι στις σχέσεις. Και όταν βάζεις τρεις τελείες σε μια ιστορία αγάπης ο άλλος συνήθως σβήνει τις δύο. Και έχει κάθε δικαίωμα. Κοίτα πριν ζητήσεις διάλειμμα να ξέρεις πως ζητάς χωρισμό και να είσαι σίγουρος για αυτό. Αν το κάνεις απερίσκεπτα, εγώ θα βάλω το «With or without you» και θα κλαίω μαζί σου για συμπαράσταση.
Γιατί όσο πιο κακός, τόσο πιο καλός
Rachel: Δεν ξέρω. Κοίτα, ίσως θα ’πρεπε να κάνουμε ένα διάλειμμα.
Ross: Εντάξει, έχεις δίκιο. Ας κάνουμε ένα διάλειμμα, ας ηρεμήσουμε, ας φάμε λίγο παγωμένο γιαούρτι ή κάτι τέτοιο.
Rachel: Όχι. Διάλειμμα από μας.
Η Υεμένη είναι η μόνη λύση
Θες να χωρίσεις. Για χψ λόγους, βρε αδερφέ. Δεν είμαι εγώ εδώ για να σε κρίνω. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα: Εσύ δεν είσαι πολύ καλός στους χωρισμούς, δε μπορείς να το διαχειριστείς σωστά και δεν βγαίνουν οι λέξεις από το στόμα σου. Ταυτόχρονα, ο άλλος δεν παίρνει από λόγια και είναι διατεθειμένος να επιμένει αυτιστικά μέχρι να γεράσεις (που με τόσο άγχος και ταλαιπωρία δεν αργεί και πολύ). Αυτή είναι η ύστατη λύση. Μην τη δοκιμάσεις, αν δεν έχεις προσπαθήσει να χωρίσεις πρώτα φυσιολογικά και να πάρεις τις ευθύνες σου σαν ενήλικας. Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος, λοιπόν, βάλτο στα πόδια λέγοντας πως μεταναστεύεις μακριά, πολύ μακριά. Μην πεις πως πας Υεμένη, γιατί όλοι τα ξέρουμε τα Φιλαράκια απ’ έξω και ανακατωτά. Πώς σου φαίνεται...μμμμμ.. η Ζιμπάμπουε;
Janice: Πάρτο απόφαση, δε σ' αφήνω αυτή τη φορά.
Chandler: Σ’ ακούω.. Αλλά δυστυχώς η εταιρεία μου με μεταθέτει πέρα από τον Ατλαντικό.
Janice: Ω, όχι! Πού; Στο Παρίσι;
Chandler: 'Οχι, όχι στο Παρίσι.
Janice: Λονδίνο; Ρώμη; Βιέννη; Βαρκελώνη;
Chandler: Θα σταματήσεις να μιλάς μισό λεπτό; Υεμένη. Σωστά. Ναι! Με μεταφέρουν Υεμένη!
Janice: Πότε;
Chandler: Δεν ξέρω ακριβώς.
Janice: Καλά, τότε θα πρέπει να ρουφήξω κάθε γραμμάριο από τον Τσάντλερ Μπινγκ μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή.
Chandler: Αλλά ξέρω πως είναι κάποια στιγμή αύριο.
Όταν είναι πέρα από τις δυνάμεις σου
Είσαι τρελά ερωτευμένος/η. Δε θες να χωρίσεις. Καθόλου, όμως. Αλλά δε μπορείς να κάνεις αλλιώς. Υπάρχει κάτι που σε αναγκάζει. Είναι πέρα από τις δυνάμεις σου, βρε αδερφέ. Οπότε ανακοινώνεις το αναπόφευκτο όπως έκανε ο Sébastien de Valmont (John Malkovich) ενώ ήταν τρελά ερωτευμένος με την Madame de Tourvel (Michelle Pfeiffer) λέγοντας απλά και λιτά : «Είναι πέρα από τις δυνάμεις μου». Εναλλακτικά, λες με ξενόφερτη προφορά «It’s beyond my control» και το παίζεις σκληρός. Και πας σπίτι σου και σπαράζεις στο κλάμα και τρως οτιδήποτε σοκολατοειδές. Ανάλογα με το πόσο ράγισε η καρδιά σου, μπορείς να αρχίσεις το κλάμα με αναφιλητά από το ταξί.
Όταν βλέπεις τον άλλο και θες να του σπάσεις τα μούτρα
Μετά από πολύ πολύ καιρό φτάνεις σε ένα σημείο που δε θες να βλέπεις τον άλλο ούτε ζωγραφιστό. Με τον που τον κοιτάζεις, βγαίνει από μέσα σου το ζώο- αλλά όχι με την καλή έννοια που το πάθαινες παλιά. Με αυτή που σου έρχεται ανακατωσούρα και θέλεις να χρησιμοποιήσεις βία. Άνθρωποι είμαστε. Συμβαίνουν αυτά. Τι να πεις; Την αλήθεια. Ό,τι είπε και η Kathleen Turner στον Michael Douglas:
Oliver Rose (Michael Douglas): «Μου χρωστάς ένα καλό λόγο. Δούλεψα τόσο πολύ για σένα και για τα παιδιά για να έχετε μια καλή ζωή και μου χρωστάς ένα λόγο που να βγάζει νόημα. Θέλω να τον ακούσω.
Barbara Rose (Kathleen Turner): «Γιατί έτσι. Όταν σε βλέπω να τρως. Όταν σε βλέπω να κοιμάσαι. Όταν σε κοιτάω τώρα τελευταία θέλω να σου σπάσω τα μούτρα.»
Όταν η απάντηση είναι «γιατί έτσι»
Κάποιες φορές δεν υπάρχουν λόγια. Κάποιες φορές δεν υπάρχει λόγος. Η μόνη απάντηση στο «γιατί δε μ’ αγαπάς πια» είναι «γιατί έτσι». Η μόνη απάντηση στο «από πότε» είναι «από τώρα». Και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Alice: Δε σ’ αγαπώ πια.
Dan: Από πότε;
Alice: Από τώρα.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2013.
