Σχεσεις

Μήπως ο ρομαντισμός είναι μπανάλ;

Πώς είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον και να είσαι ερωτευμένος μαζί του και ταυτόχρονα να θέλεις να πηδήξεις όλο το σύμπαν και αν όχι όλο, τουλάχιστον έναν μόνο πλανήτη;

Διαβάζεται ακούγοντας αυτό:

«Την ώρα που σιδέρωνε της ήρθε να αφιέρωνε σε κάποιον τη ζωή της. Που ανέβαινε στη μάντρα της και γνώριζε τον άντρα της με την αναπνοή της», τραγουδάγαμε με τον φίλο μου τον Άγγελο στους δρόμους της Βαρσοβίας και ύστερα αναλύαμε του στίχους της Νικολακοπούλου και μιλούσαμε για εκείνους και εκείνες που δε μπορούν να αναπνεύσουν μέσα σε σχέσεις που έγιναν κατά συνθήκη ή έγιναν συνθήκη. Άλλοι δραπετεύουν μέσα από τις παρέες και αυτοί απλά ανεβαίνουν πάνω σε μάντρες και αναζητούν μια οικειότητα εφήμερη. Ένα τραγούδι παρηγοριά σε εκείνους και σε εκείνες. Θέλουν όμως παρηγοριά;

«Είσαι ερωτευμένος με τη γυναίκα σου;», ρώτησα έναν γνωστό μου και εκείνος μου απάντησε ένα ξερό και αμφιβόλου έντιμο «ναι». Πώς είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον και να είσαι ερωτευμένος μαζί του και ταυτόχρονα να θέλεις να πηδήξεις όλο το σύμπαν και αν όχι όλο, τουλάχιστον έναν μόνο πλανήτη; «Όλα σ’ αυτόν τον κόσμο έχουν να κάνουν με το σεξ εκτός από το σεξ. Το σεξ έχει να κάνει με την εξουσία, είχε πει ο Όσκαρ Ουάιλντ», μου υπενθύμισε ένας φίλος δημοσιογράφος, ο οποίος είχε απατήσει ασυστόλως την πρώτη του γυναίκα, μετά βρήκε το «λαχείο» όπως λέει χαρακτηριστικά. Η επιθυμία της κατάκτησης, η συχνή εναλλαγή συντρόφων, η ηδονή, ο απαγορευμένος καρπός, η μυστικότητα, το συν ένα παραπάνω στη λίστα των ερωτικών συντρόφων, ο εθισμός στην εξουσία και όχι στο ίδιο το σεξ.

«Μου στέλνουν μηνύματα στο fb παντρεμένοι με παιδιά, ή άνθρωποι σε σχέση, μου γράφουν ποιήματα και άλλα πολλά. Όλοι θέλουν να κάνουν σεξ μαζί μου, αλλά κανείς τους να με γνωρίσει», λέει μια φίλη. «Του είπα ότι τον ερωτεύομαι. Δεν πρόκειται όμως να χωρίσει», μου εκμυστηρεύτηκε μια άλλη φίλη, την Παρασκευή το βράδυ. Ο Μισέλ Φουκώ στην «Ιστορία της Σεξουαλικότητας» μιλάει για τη σχέση της εξουσίας με το σεξ, μια σχέση καταδυναστευτική. Η εξουσία έχει μία και μόνο δύναμη πάνω στην ηδονή και στον πόθο, ορίζει την ένταση με το «όχι» της. Έτσι λοιπόν μονάχα χωρίζει, βάζει όρια, εξαφανίζει, δημιουργεί ελλείψεις. Ο Φουκώ εντοπίζει την καθαρή μορφή εξουσίας στο λειτούργημα του νομοθέτη. Όπως ο νομοθέτης έτσι και αυτή ορίζει τον κανόνα με λέξεις: Δε θα αγγίξεις, δε θα μιλήσεις, δε θα φανείς, δε θα δοκιμάσεις ηδονή, θα υπάρχεις παρά μόνο στη σκιά και στο περιθώριο. Οι αναλυτές του Γάλλου φιλοσόφου γράφουν ότι σκοπός της εξουσίας είναι να απαρνηθεί το σεξ τον εαυτό του με την απειλή της εξάλειψής του. Να απαρνηθείς τον εαυτό σου λοιπόν, να οδηγηθείς στην ανυπαρξία για να υπάρχεις μόνο με όρους και σε συγκεκριμένα πλαίσια. Βαρύ το τίμημα δεν είναι;

«Ο ρομαντισμός είναι μπανάλ», είχε πει ένας αρχισυντάκτης μου. Φορέθηκε πολύ και αυτός και τώρα πια είναι σε απόθεμα, για αυτό και οι πολλές εκπτώσεις. «Δε με ενδιαφέρουν πια οι σχέσεις. Δεν ασχολούμαι, ο καθένας είναι χαμένος στον δικό του ατομικό κόσμο. Παρόλα αυτά, ξέρω και φέρομαι σωστά στους ερωτικούς μου συντρόφους. Τους δίνω μια καθαρή πετσέτα, τους προσφέρω ένα ποτό, και καθαρά σεντόνια», μου είπε ένας φίλος. «Η επιλογή συντρόφου έχει επηρεαστεί από το καπιταλιστικό μας σύστημα. Όπως βλέπεις τα ρούχα που είναι κρεμασμένα στα μεγάλα πολυκαταστήματα, έτσι αντικρίζεις και τους εν δυνάμει συντρόφους σου», μου είπε μια φίλη. Οι καταναλωτές με γρήγορες κινήσεις ξεδιαλύνουν χωρίς πολύ εμβάθυνση και ανάλυση αυτό που δεν τους αρέσει και δεν τους κάνει. Και βλέπεις τα ρούχα πεταμένα και τους υπαλλήλους να τα ξεδιαλύνουν με προσοχή και να τα βάζουν στη θέση τους, μέχρι την επόμενη φορά που κάποιος καταναλωτής θα τα ρίξει στο πάτωμα και δε θα τα σηκώσει.

«Είμαι ρομαντική, γαμώ την πουτάνα μου, ακόμα!», είχε φωνάξει μια φίλη μεθυσμένη χρόνια πριν, ένα αυγουστιάτικο βράδυ. Πριν λίγες ώρες είχε ανακαλύψει ότι ο σύντροφός της την απατούσε με κάποια άλλη. Σε αυτό τον κόσμο τον άγριο δεν είναι μπανάλ να είσαι ρομαντικός, απλά καμιά φορά εξαντλείσαι, ίσως είναι και για καλό γιατί προσγειώνεσαι, μέχρι την επόμενη φορά που θα απογειωθείς. Ο έρωτας είναι λαχείο, μια φορά θα το πιάσεις, –οι πιο τυχεροί μπορεί και περισσότερες– αλλά μέχρι τότε πρέπει να παίζεις…

Τα λέμε την επόμενη Κυριακή.