Ερωτικοί μετανάστες. Θα άφηνες τον τόπο σου για έναν έρωτα;

Έχετε σκεφτεί τι μπορεί να κάνατε στο όνομα της αγάπης; Τέσσερις εκπληκτικοί άνθρωποι μηδένισαν τις αποστάσεις και αψηφώντας τις όποιες δυσκολίες πήραν τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψουν τον τόπο διαμονής τους για να βρεθούν κοντά σε εκείνον που αγαπούν.

Διηγούνται το χρονικό του έρωτά τους στην Athens Voice και συγκινούν με τη γενναιότητα και την αισιοδοξία τους. Αν τελευταία αμφισβητείτε την ύπαρξη του έρωτα, οι ιστορίες τους θα σας εμπνεύσουν.

Η Ινές (51) άφησε τη Μαδρίτη, που παραμένει για εκείνη «η καλύτερη πόλη του κόσμου και του σύμπαντος», για τον Πασχάλη. Τον γνώρισε τον 15αύγουστο του 1995. «Ήμουν στο Σύνταγμα, έξω από τα McDonald’s. Η πλατεία άδεια, όλα κλειστά έκτος από το συγκεκριμένο μέρος. Ήμουν διακοπές στην Ελλάδα με ένα φιλικό ζευγάρι. Εκείνο το απόγευμα είχαν τσακωθεί άσχημα μεταξύ τους κι εγώ, για να τους δώσω χώρο και χρόνο να τα βρουν τους περίμενα στη γωνία των McDonald’s. Μετά από μια ώρα εκεί και πολλή απελπισία, έπιασα κουβέντα με μια παρέα που καθόταν πιο δίπλα και κατά σύμπτωση ένας από αυτούς μιλούσε ισπανικά. Ήταν ο Πασχάλης. Κρατήσαμε επαφή με επιστολές και κάποια τηλεφωνήματα και τον Δεκέμβριο ήρθε να με επισκεφτεί στη Μαδρίτη. Τότε ξεκίνησε η δική μας ιστορία. Greek kamaki, love summer». Η Ινές δεν είδε ποτέ την απόσταση μεταξύ τους ως πρόβλημα, παρά μόνο ως πρόκληση. «Άλλες εποχές, άλλη ηλικία, άλλη τόλμη». Δοκίμασαν τη σχέση από απόσταση κάνοντας πλούσιες τις τηλεφωνικές και αεροπορικές εταιρείες, ενώ θυμάται πως δεν έχει γράψει τόσο πολύ στη ζωή της, όσο τότε. «Μπορεί να μην υπήρχαν τότε κινητά και ίντερνετ, άλλα είχαμε χαρτί, στυλό και το ταχυδρομείο». Όταν έπρεπε να αποφασίσουν αν θα κάνουν το επόμενο βήμα στη σχέση τους που για εκείνους ήταν η συμβίωση, για την Ινές ήταν μια σχετικά εύκολη απόφαση να είναι αυτή που θα φύγει, καθώς δεν είχε μόνιμη δουλειά και πάντα ήθελε να ζήσει την εμπειρία του να μένεις σε άλλη χώρα. Τα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα, μέχρι να μάθει τη γλώσσα, ένιωσε λίγο απομονωμένη. Η εκμάθηση ελληνικών ήταν κάτι εξαιρετικά σημαντικό για μην εξαρτάται από τον σύντροφό της για οτιδήποτε. «Αυτό ήταν το μότο μου όλα αυτά τα χρόνια, να είμαι ανεξάρτητη, να κάνω πράγματα από μονή μου ακριβώς για να μη νιώθω αυτή την αίσθηση απώλειας για όλα αυτά που άφησα πίσω». Η Ινές εντοπίζει ότι στα ταξίδια της πίσω στην πατρίδα της, τη Μαδρίτη, περνά με την οικογένειά της ποιοτικό χρόνο, κάνοντας πράγματα που, αν έμενε εκεί, ίσως να μην έκανε ποτέ. «Μαθαίνεις να αγαπάς τα πράγματα που σε άλλες συνθήκες θεωρούσες δεδομένα αλλιώς, τα εκτιμάς πιο πολύ», λέει χαρακτηριστικά. 19 χρόνια μετά νιώθει όμορφα στην Ελλάδα και θεωρεί πως είναι πολύ ωραίο να έχεις δύο χώρες, δύο πολιτισμούς, δύο γλώσσες και βέβαια «ακόμα πιο ωραίο είναι να ζεις με τον άνθρωπο που αγαπάς».

Δήμητρα από την Αθήνα στην Ύδρα

Το πανέμορφο νησί της Ύδρας είναι πλέον η νέα «πατρίδα» της Δήμητρας. Γνώριζε τον σύντροφό της, Γιάννη, εδώ και χρόνια. Θυμάται ακόμη την πρώτη φορά που ειδωθήκανε εκείνο το καλοκαίρι που επισκέφτηκε το νησί για δουλειά. Η σχέση τους για πολύ καιρό ήταν σε φιλικό επίπεδο, μέχρι που «έγιναν τα μαγικά» και εξελίχθηκε σε κάτι περισσότερο. «Συντονισμός. Φυσικά το σκηνικό που προσφέρει το νησί για να πλαισιώσει έναν έρωτα που ξεκινάει, δεν μπορεί παρά να είναι μεθυστικό». Μετά από αρκετά πήγαινε-έλα, νησί-πρωτεύουσα, η Δήμητρα και ο Γιάννης αποφάσισαν να δοκιμάσουν να μείνουν μαζί, κάτι που ήρθε εύκολα και φυσικά, καθώς για το ζευγάρι η ανάγκη να μοιράζεσαι όλο και περισσότερο τον χρόνο σου και τη ζωή σου με τον άλλον υπερνίκησε την απόσταση. Ζουν μαζί στην Ύδρα ένα χρόνο και κάτι. «Δεν έχω μετανιώσει την απόφασή μου να αφήσω την Αθήνα. Έχοντας μεγαλώσει σε νησί η ίδια, η ζωή εδώ είναι με έναν τρόπο γνώριμη και αγαπημένη. Άλλωστε πρώτα ερωτεύτηκα την Ύδρα, χρόνια πριν, και μετά τον Γιάννη».

Νιλς από το Βέλγιο στην Ελλάδα

Ο Βέλγος Νιλς (39) γνώρισε τη Βάνα το 2010, ενώ βρίσκονταν για διακοπές στην Ισπανία. Εκείνη είχε επισκεφθεί τον αδελφό της και καλό του φίλο. Την ξαναείδε το 2013, όταν ήρθε για λίγες μέρες στην Αθήνα. Τότε διαπίστωσαν ότι ταιριάζουν. Στην περίπτωση του Νιλς και της Βάνας, υπήρξαν και οι δύο «ερωτικοί μετανάστες». Αρχικά η Βάνα εγκατέλειψε την Αθήνα για να μείνει μαζί με τον Νιλς στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γάνδη, όπου έζησαν 2,5 χρόνια.

Υπήρχε το πλάνο να εγκατασταθούν στην Αθήνα και όταν ο Νιλς δέχτηκε μία σημαντική επαγγελματική πρόταση, τα πράγματα ήρθαν ακόμα πιο εύκολα. Για εκείνον δεν ήταν η πρώτη φορά που μετακόμιζε σε άλλη χώρα, η μόνη ουσιαστική πρόκληση ήταν η γλώσσα, αλλιώς το θεώρησε μία εξαιρετική ευκαιρία να ανακαλύψει έναν καινούριο τόπο και την ιστορία του, χτίζοντας παράλληλα μια καινούργια ζωή με τον άνθρωπο που αγαπά. «Δεν θα εγκατέλειπα μια σχέση λόγω πρακτικών δυσκολιών, όπως θα χαρακτήριζα το γεγονός ότι μέναμε σε διαφορετικά μέρη. Όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Ποτέ δεν σκεφτήκαμε τη σχέση από απόσταση. Κατά βάθος, μόνο όταν ζεις με τον άλλο, μπορείς να διαπιστώσεις εάν πράγματι ταιριάζετε ή όχι. Όσο πιο νωρίς το ξεκαθαρίσεις αυτό, τόσο το καλύτερο», αποφαίνεται. Αν δει ότι του λείπουν οι φίλοι και η οικογένειά του προγραμματίζει όσο το δυνατόν πιο άμεσα ένα ταξίδι εκεί, έστω για λίγες ημέρες. «Δεν θεωρώ ότι άφησα πίσω μου τόσα πολλά, φεύγοντας από το Βέλγιο. Πολύ μικρή θυσία, σε σχέση με όσα κέρδισα. Η ζωή θα ήταν υπερβολικά βαρετή, εάν δεν παίρναμε ποτέ κάποιο ρίσκο». Στα δύο χρόνια που η Βάνα και Νιλς μένουν στην Αθήνα παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα γιο. Η ζωή εδώ του αρέσει, βρίσκει τους Έλληνες στην πλειοψηφία τους ζεστούς και πιστεύει ότι πραγματικά τον έχουν καλοδεχτεί. Αυτό που μένει για τον ίδιο είναι να μάθει καλύτερα τη γλώσσα.

Σίσσυ από την Αθήνα στη Ζάκυνθο  

Το 2018 ήταν μια καθοριστική χρονιά για τη Σίσσυ (26) και τον Χάρη. Γνωρίστηκαν το 2012 μέσω κοινής παρέας και μέχρι τον Ιανουάριο του ’18 ήταν δυο άνθρωποι με ξεχωριστές ζωές που όμως δεν ξεχνούσαν ο ένας τον άλλον. Κάποια στιγμή επιχείρησαν αυτό που, όπως λέει ίδια, τους φάνταζε περίεργο, τη σχέση. Ο Χάρης ζει κι εργάζεται στη Ζάκυνθο τα τελευταία τρία  χρόνια. Δοκίμασαν για ένα χρόνο τη σχέση από απόσταση. «Ο θεός να την κάνει απόσταση, βέβαια, γιατί απ’ όλη την εβδομάδα τις τέσσερις μέρες ήμουν στο νησί και τις υπόλοιπες τρεις ήταν ο Χάρης στην Αθήνα. Είχα κάνει το Ζάκυνθος-Αθήνα, Παγκράτι-Κολιάτσου». Οι συνεχείς μετακινήσεις άρχισαν να τους εξουθενώνουν, έτσι τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν, η Σίσσυ μετακόμισε στη Ζάκυνθο. «Εκτός του ότι δεν γινόταν να είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον, προέκυψαν διάφορες αλλαγές στην επαγγελματική αλλά και προσωπική μου ζωή που με κατεύθυναν προς τα εκεί μια ώρα νωρίτερα. Είχαμε συζητήσει το ενδεχόμενο να επιστρέψει ο Χάρης στην Αθήνα, αλλά οι επαγγελματικές του δραστηριότητες στο νησί όλο κι αναπτύσσονται, συνεπώς θα ήταν μεγάλο λάθος, αν και πρωτεύουσα, να επέστρεφε», αναφέρει. Ακόμη κι αν μένει μόλις δύο μήνες μόνιμα στην Ζάκυνθο, δεν νιώθει κάποια ιδιαίτερη διαφορά. Φύσει αισιόδοξος και προσαρμοστικός άνθρωπος, βρίσκει πάντα το καλό σε ό,τι της φέρνει η ζωή. Βοηθάει, βέβαια, ότι το καλοκαίρι στο νησί κρατά έξι μήνες. Θα πρότεινε σε κάποιον να γίνει ερωτικός μετανάστης; «Έφυγα από την Αθήνα επειδή ερωτεύτηκα. Είναι σαν να με ρωτάς, αν προτείνω σε κάποιον να ερωτευτεί. Ανεπιφύλακτα! Τα υπόλοιπα έρχονται εύκολα κι από μόνα τους, αρκεί να υπάρχει θέληση».