Και όταν τελειώνει ο έρωτας τι γίνεται;

Διαβάζεται ακούγοντας αυτό: 

Γνωριστήκατε κάποια καλοκαίρια πριν, μπορεί να ήταν και άνοιξη, ποιος ξέρει. Εσείς οι δυο όμως ξέρατε και αυτό είναι αρκετό. Μετά όμως όλα έγιναν χειμώνας. Εσύ πόνταρες σε ένα ραντεβού το φθινόπωρο. Το φθινόπωρο όμως είναι άχαρη εποχή, έχει πολύ ζέστη και απότομο κρύο. Λίγοι επιβιώνουν σε τέτοιες παράλογες θερμοκρασίες. Με εσάς όλα έγιναν γρήγορα και αργά, αλλά έγιναν, δεν έχει σημασία η ταχύτητα. Και ύστερα τέλειωσαν. Το τέλος είναι πάντα το ίδιο για όλους, η ιστορία μόνο διαφέρει. Πώς άραγε δυο σώματα που αγαπήθηκαν βαθιά αποχωρίζονται το ένα το άλλο;

Και ξέρεις τις κακές συνήθειες του άλλου, το αγαπημένο της χρώμα, τα ονόματα των θείων του, το κάθε μικρό λόφο, την κάθε μικρή χαράδρα του κορμιού της. Ξέρεις πώς πίνει τον καφέ της, ότι αφήνει τους λογαριασμούς στο τελευταίο συρτάρι της κουζίνας, πώς περπατάει αργά και σταθερά, το άρωμά του που μυρίζει φρούτα του δάσους, ότι κοιμάται βαθιά και βλέπει όνειρα με αστροναύτες, ότι της αρέσει ο Γουόνγκ Καρ Γουάι, ότι έχει εμμονή με τους Sex Pistols, ότι διαβάζει αστυνομική λογοτεχνία, ότι κάποτε γύρισε όλη την Ευρώπη με το πορτοκαλί αυτοκίνητο του παππού του. Ότι έχει ένα σημάδι στο γόνατο και εκείνη μια μικρή ελιά στην πατούσα. Ότι έχει 3 βαθμούς μυωπία, ότι τα φιλιά σας έχουν γεύση κεράσι. Ότι τραγουδάει όταν κάνει μπάνιο, ότι η αγκαλιά του είναι ζεστή, ότι αργοπορεί πάντα στα ραντεβού σας, ότι σε κάνει να χαμογελάς, ότι αισθάνεσαι μια οικειότητα μαζί της. Ότι θέλεις να της ψιθυρίσεις τα λόγια αυτού του τραγουδιού μέσα στο αυτί του και μετά να κάνετε για ώρες έρωτα.  

Και ύστερα φεύγει ο έρωτας. Και σε εκνευρίζει η φωνή του, και κοιμάστε χωριστά. Σε ενοχλούν τα μικρά εκείνα σημάδια πάνω στο σώμα της, η θεία του, οι Sex Pistols, οι ιστορίες από εκείνο το ταξίδι στην Ευρώπη, τα κρύα της άκρα. Και αποχωρίζεστε ο ένας τον άλλον, πρώτα ένα μήνα, μετά έξι μήνες και ύστερα ένα χρόνο και πονάς και πονάει και στο ενδιάμεσο συναντιέστε, κοιμάστε μαζί και ξέρεις και ξέρει ότι αυτό δε σας κάνει καλό. Και θυμώνεις και αποφασίζετε να μη μιλάτε, να μη βλεπόσαστε και αλλάζετε γειτονιές, πόλεις και χώρες και πονάς και δε ξέρεις αν πονάει το ίδιο και κλείνεσαι στον εαυτό σου, και βλέπεις Netflix και πας θέατρο και σινεμά και βγαίνεις αργά τα βράδια και το σώμα σου ξεσυνηθίζει την αγάπη και τον έρωτα και τον μισείς και την θέλεις πίσω, αλλά δεν τον θέλεις πραγματικά. Και ψάχνεις να μάθεις νέα της από τους κοινούς σας φίλους, τον κατασκοπεύεις στα social media και περνάει ο χρόνος και εσείς, η δική σας μοναδική ιστορία αγάπης, έμεινε απλά μια ιστορία αγάπης. Και ο χρόνος περνάει και βγαίνετε με άλλους και δεν υπάρχει πια αυτό το σφίξιμο στο στομάχι και σταματάς να τον σκέφτεσαι, θυμάσαι μόνο τα καλά και αυτά που σε ένωσαν μαζί της, τα κακά τα έχεις αφήσει πίσω σου. Και όταν τελειώνει ο έρωτας τι γίνεται; Αγάπη, απλά αγάπη.