Σχεσεις

Όταν στα αυτιά σου φτάνει η είδηση ότι παντρεύεται ο πρώην

Όταν στα αυτιά μου φτάνει η είδηση πως ο πρώην μου βρήκε το άλλο του μισό, αμέσως μεταμορφώνομαι στην Κάρι Μπράντσο όταν ο Μπιγκ δεν εμφανίστηκε στο γάμο.

Μπορεί να έχουμε χωρίσει χρόνια, μπορεί να μιλάμε απλά στο τηλέφωνο γιορτές και αργίες, μπορεί ίσως να πίνουμε και κανέναν καφέ μια στο τόσο και να μιλάμε για τις ζωές μας. Ίσως από την άλλη να είμαστε φίλοι, να βγαίνουμε για ποτό και να με βοηθάει να διαλέξω το καινούριο μου κούρεμα. Αυτά δεν έχουν καμία σημασία όταν στα αυτιά μου φτάνει η είδηση πως ο πρώην μου βρήκε το άλλο του μισό. Αμέσως μεταμορφώνομαι στην Κάρι Μπράντσο όταν ο Μπιγκ δεν εμφανίστηκε στο γάμο. Νιώθω απόλυτα προδομένη, ευάλωτη και σαν μόλις να άκουσα πως ο καλός μου με παρατάει γιατί είναι γκέι.

Δεν φταίω εγώ που θα ήθελα όλοι μου οι πρώην να με γουστάρουν για πάντα. Να με σκέφτονται τα βραδιά πριν κοιμηθούν και να είναι πάντα εκεί για μένα πρώτα απ’ όλα. Τι κι αν εγώ έχω γκόμενο και εκατό φίλες, σ’ αυτόν θέλω να τηλεφωνήσω όταν χωρίζω, στην δικιά του αγκαλιά θέλω να κουρνιάσω σαν τον Μπάμπι για να με παρηγορήσει που με παράτησε το κρας μου. Θέλω ανά πάσα στιγμή να τον πάρω τηλέφωνο να βγούμε οι δυο μας και να απολαμβάνω την παρέα μας που ακροβατεί καλύτερα και από το «Τσίρκο του Ήλιου» πάνω στη λεπτή γραμμή φλερτ-φιλίας.

Όταν αυτός έχει κάποιο καινούριο φλερτάκι στη ζωή του δεν νιώθω καμία πίεση. Είμαι πάντα χαρούμενη για τη νέα του κοπέλα που θα μπει και θα βγει από τις ζωές μας πιο γρήγορα απ’ όσο τρώω ένα Μαρς. Μ΄ αυτές τις γλυκύτατες κοπέλες, που ίσως να μην γνωρίσω και ποτέ και που πάντα οι φίλες μου, μού λένε πως είναι πιο άσχημες από μένα, δεν νιώθω τον θρόνο μου να τρέμει. Κι ας μην βλεπόμαστε με τον καλό μου πρώην πια τόσο συχνά, ξέρω πως θα γυρίσει σε μένα στο τέλος χωρίς δεύτερη σκέψη και ας του έχω βγάλει την ψυχή τρία χρόνια τώρα, που όλο πάει να μου κάνει ερωτική εξομολόγηση/επανασύνδεση και όλο τον αποφεύγω διακριτικά με το σύστημα Κόμπρα*.

Όμως έρχεται η ώρα και η στιγμή, σχεδόν πάντα την εποχή που δεν θα έχω κανένα αγόρι να μπαινοβγαίνει στη ζωή και την κρεβατοκάμαρα μου, που θα με πάρει ο κολλητός μου να μου πει πως έμαθε από τη μανικιουρίστα της κοπέλας του πρώην μου πως ο άντρας αυτός που κάποτε ήταν το αντικείμενο του πόθου μου, σήμερα παντρεύεται. Εκεί είναι που νιώθω τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου, νιώθω πώς μόλις έχασα τον έρωτα της ζωής μου. Εκεί είναι που μεταμορφώνομαι σε Μαρινέλα, με το μαύρο μου μαντήλι, στην αυλή-σκηνικό του «Γοργόνες και Μάγκες» και τραγουδώ με σπαραξικάρδια φωνή «Άνοιξε πέτρα». Ας σοβαρευτώ όμως λίγο, ας βγάλω τα μαύρα και ας σκεφτώ: γιατί τόσο πένθος, είναι θέμα εγωισμού, η αίσθηση του ανολοκλήρωτου –δηλαδή κάτι που δεν το τελείωσα εγώ- ή η συνεχής ανάγκη μου να τα θέλω όλα; Μπορεί να είναι ένας συνδυασμός όλων, μπορεί και να είναι απλά μια υπερβολική αντίδραση στο γεγονός ότι εγώ πάλι μόνη μου είμαι, ενώ όλοι γύρω μου βρίσκουν το χάπι έντινγκ τους.

Με ξενίζει αυτή μου η συμπεριφορά, που έχει τόσο νόημα όσο το να φοράς κολάν με πλισέ φούστα και σταράκι. Μπορώ να πω πως φταίνε και οι πρώην. Γιατί, έτσι ξαφνικά, μια μέρα, έχοντας μάλλον ξεχάσει ότι το χέρι τους χτες ήταν πάνω στο μπούτι μου ή ότι το «κις-γκουντμπάι» ξέφυγε λίγο από το μάγουλο και ακούμπησε γλώσσα, εμφανίζονται με τη καινούρια τους κοπέλα, που φοράει με περηφάνια το μονόπετρο. Και εκεί που εγώ η δύσμοιρη σκεφτόμουν επανασυνδέσεις και έρωτες, τελικά αγοράζω καινούριο φόρεμα για το γάμο τους και η μόνη επανασύνδεση που κάνω είναι στο τηλέφωνο μου που δεν το πλήρωσα για να πάρω καινούριο φόρεμα για το γάμο.

Ούτε εγώ ακριβώς, ούτε βέβαια και κανένας άλλως δεν καταλαβαίνει γιατί θρηνώ και ωρύομαι στο άκουσμα των καμπάνων της ευτυχίας τους –του πρώην με τη νυν. Όλοι θυμούνται το γεγονός ότι με έδιωξε ή ότι ανέβηκα με τα γόνατα στο Λυκαβηττό, ως τάμα, για να βρει κοπέλα και να σταματήσει να με ενοχλεί. Παρόλα αυτά οι φίλοι με παρηγορούν υπομονετικά, ώσπου τελικά, αφήνω πίσω μου τον πόνο, αποδέχομαι το γεγονός ότι με έριξαν από τη θέση μου στην καρδιά του πρώην και προχωρώ κι εγώ στη ζωή μου –περιμένοντας το διαζύγιο. Συνήθως βέβαια αυτοί κάνουν πολλά παιδιά και ξεχνάνε να μου απαντήσουν στο τηλέφωνο, πράγμα που με αναγκάζει τελικά να συνεχίσω τη ζωή μου και σιγά σιγά να μετράω πτώσεις από τις καρδιές των «εξ». Αλλά, έτσι είναι η ζωή, κι ας είναι ο μοναδικός θρόνος που θα μου μείνει στην καρδιά του μπαμπά μου. Πού να ‘ξερα πως η Μέριλιν το ‘λεγε σοβαρά το «Μάι χαρτ μπιλόνγκς του Ντάντι».

*Σύστημα Κόμπρα: Συνδυασμός κινήσεων ή λέξεων που σου δίνει τη δυνατότητα να αποφύγεις κάτι επικίνδυνο μιμούμενος/η τις κινήσεις της κόμπρα. πχ: απέφυγε το στρίμωγμα στην τουαλέτα από τον επίδοξο βιαστή με σύστημα κόμπρα.