Μήπως είσαι πιο ενοχλητικός από τους ερωτευμένους του Αγίου Βαλεντίνου;

Κοντοζυγώνει η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ή αλλιώς η Δεν Είχαμε Πώς Να Γεμίσουμε τον Φεβρουάριο (Και Η Τσικνοπέμπτη Είναι Ακόμα Μακριά). Θα περίμενε κανείς τα ζευγαράκια να έχουν ξεκινήσει από μέρες την προθέρμανση με αφιερώσεις καψουροτραγουδιών στους τοίχους του Facebook και σιροπιαστές σέλφις με μουτς μουτς σε όλα τα υπόλοιπα social media. Τα μαγαζιά να έχουν γεμίσει τις βιτρίνες με ροζ καρδούλες, λούτρινα και αυτά τα τέλεια σοκολατάκια με γέμιση φράουλα. Και φυσικά, τον μισό πληθυσμό των ερωτευμένων να τρέχει με μία ανθοδέσμη εκεί που θα έπρεπε να είναι το κεφάλι του, για να τα κάνει δώρο στους άλλους μισούς. Τι, όχι; Μήπως δεν είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα;

Αγαπητέ αναγνώστη που μισείς τον Άγιο Βαλεντίνο με μένος και λύσσα, ήρθε η ώρα να πούμε μερικές αλήθειες. Εκτός και αν περάσεις από κάποιο κατάστημα με εσώρουχα ή από ζαχαροπλαστεία του κέντρου, το να αντιμετωπίσεις τις 14 του μήνα σαν μία απλή συνηθισμένη ημέρα είναι κάτι εξαιρετικά εύκολο. Αυτό γιατί τα σύγχρονα ζευγάρια είναι στην πλειοψηφία τους συνειδητοποιημένα πως το Valentine’s Day είναι μία «γιορτή» με απολύτως εμπορικό χαρακτήρα που ελάχιστα τους αφορά. Άντε να ταγκάρουν ο ένας τον άλλον σε κάποιο αστείο/αγαπησιάρικο ποστ, να στείλουν ένα μήνυμα με πολλά ερωτοχτυπημένα emoji και αυτό ήταν. Αν δε, επιθυμούν να ζήσουν το παραμύθι τους περαιτέρω, μάλλον θα πάνε σε κάποιο μπαρ ή εστιατόριο με ρομαντικό περιβάλλον, από το οποίο εσύ δεν χρειάζεται καν να περάσεις απ' έξω. Σοκ.

Γιατί λοιπόν εκεί στις αρχές του Φλεβάρη ξεκινάει όλος αυτός ο αντι-βαλεντινίστικος χαμός; Ξαφνικά προκύπτουν δημοσιεύσεις επί δημοσιεύσεων από τους Εκνευρισμένους του ίντερνετ, οι οποίοι όχι μόνο προειδοποιούν πως δεν θα επιτρέψουν σε οτιδήποτε σχετικό να διαταράξει την ηρεμία τους αλλά θα το κάνουν σκοπό της ζωής τους να καταλάβουμε τις προθέσεις τους και όλοι υπόλοιποι. Διότι όχι μόνο αντιπαθούν τη γιορτή των ερωτευμένων αλλά τη ΜΙΣΟΥΝ.

Δεν υπάρχει στοιχείο της το οποίο δεν έχουν διάθεση να κράξουν. Τους χαζοερωτευμένους (που πέφτουν θύματα του καπιταλισμού και ξοδεύουν χρήματα σε ανούσια δώρα). Τις γυναίκες μπακούρια (που είναι μόνες και μάλλον θα περάσουν την ημέρα κλαίγοντας, παρέα με έναν κουβά παγωτό). Τις άλλες γυναίκες μπακούρια (που δεν έχουν καταλάβει πως δεν χρειάζονται έναν άνδρα για να τις ολοκληρώσει). Τους Αμερικάνους (που εφηύραν την όλη φάση και γενικότερα ευθύνονται για ό,τι πάει λάθος με τον πλανήτη). Κάπου εκεί σίγουρα θα πεταχτούν και ένα-δυο θρησκόληπτοι για να αναφέρουν τον Άγιο Υάκινθο, τον Έλληνα Άγιο των Ερωτευμένων, τον οποίο ντροπή μας που δεν γνωρίζουμε. Και τελικά όσοι παραπονιούνται ανελέητα είναι πολύ περισσότεροι από όσους είναι όντως προκλητικοί με τον έρωτά τους δημοσίως.

Φυσικά το παραπάνω φαινόμενο δεν περιορίζεται στην ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Όταν έχουμε Χριστούγεννα και οι χαρούμενοι άνθρωποι ανεβάζουν φωτογραφίες με έλατα και φωτάκια, κάποιος θα βρεθεί να δηλώσει πόσο μισεί τις γιορτές και οτιδήποτε λαμπυρίζει. Όταν πλησιάζει το Πάσχα και οδεύουμε προς τα σουβλίσματα της εποχής, θα υπάρξουν τουλάχιστον τρεις vegans που θα μας πληροφορήσουν ότι είμαστε βάρβαροι. Και δύο άθεοι που θα συμπληρώσουν ότι είμαστε πρόβατα.

Παίζει Ολυμπιακός-Παναθηναικός; Θα ανέβουν ποστ που καταδικάζουν το ποδόσφαιρο. Προβάλλονται τα Όσκαρ; Θα δεις κάποιον να θυμάται ξαφνικά πως τα παιδάκια στην Αφρική πεθαίνουν και εμείς ασχολούμαστε με τον Μπραντ και την Τζένιφερ.

Βρε παιδιά... κάντε λίγη ησυχία.

Προφανώς κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να του αρέσει ό,τι και στον υπόλοιπο κόσμο, όμως ίσως είναι καιρός να αναλογιστεί το εξής: με το να κατεβάζει μούτρα και να τονίζει σε κάθε ευκαιρία πόσο δεν συμφωνεί με κάποιο trend της εποχής, δεν μετατρέπεται αυτομάτως σε ανώτερο ον. Κανείς δεν θα σκεφτεί ότι είναι ψαγμένος ή «αληθινός» επειδή μισεί κάτι που δίνει χαρά σε όλους τους υπόλοιπους.

Ας φάμε λοιπόν σοκολατάκια και ας αφήσουμε όποιον θέλει να ζήσει τον έρωτά του.