Holidate: Εμπνέει η ταινία του Netflix ένα νέο είδος σχέσεων;
Αν δεν έχεις δει την ταινία, ίσως υπάρχουν spoilers για σένα παρακάτω
Η νέα ρομαντική κωμωδία του Netflix, Holidate, προτείνει ένα νέο είδος σχέσεων που ίσως βόλευε πολλούς.
Κατά τη γνώμη μου είναι νωρίς, πολύ νωρίς, για οποιαδήποτε συζήτηση σχετική με Χριστούγεννα και γιορτές. Για το Netflix πάλι όχι, αφού έχει ήδη κυκλοφορήσει μερικές ταινίες από αυτές τις κλασικές ρομαντικές κωμωδίες που βλέπονται ευχάριστα, σαν ένα δίωρο διάλειμμα από τα ριάλιτι, τα τηλεπαιχνίδια και τις ειδήσεις της τηλεόρασης. Ας είναι.
Χθες είδα λοιπόν το Holidate κι αν σου αρέσουν οι ταινίες που παρά τις πιθανότητες το αγόρι και το κορίτσι τελικά ερωτεύονται, στην προτείνω ανεπιφύλακτα. Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Έμα Ρόμπερτς και ο Λουκ Μπράσεϊ και η πλοκή πάει κάπως έτσι: Δύο άγνωστοι, η Σλόαν και ο Τζάκσον, γνωρίζονται στο εμπορικό κέντρο την εβδομάδα μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Καταλήγουν να γκρινιάζουν ο ένας στον άλλο για το πόσο απαίσιες είναι οι γιορτές και τους έρχεται μια τρομερή ιδέα. Να γίνουν το Holidate ο ένας του άλλου. Το λογοπαίγνιο φυσικά βγαίνει από τις λέξεις Holiday (Γιορτή) και το Date (ραντεβού). Το νόημα είναι λοιπόν ότι θα συνοδεύουν ο ένας τον άλλο σε κάθε γιορτή, χωρίς υποχρεώσεις, υποσχέσεις και περιορισμούς, απλά για να μην είναι μόνοι.
Κι ενώ σαν όρος το Holidate είναι καινούργιο, η ιδέα του όχι και τόσο. Πολλοί φίλοι και γνωστοί μου παραδέχονται ότι έχουν κάτι αντίστοιχο τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Ακούγεται περίεργο, αλλά αν οι δικοί σου σε μοιρολογούν σε κάθε οικογενειακή συγκέντρωση γιατί είσαι μόνη σου, δεν έχεις παντρευτεί, δεν έχεις κάνει παιδιά, κτλ, τότε ειλικρινά μπορώ να το καταλάβω. Στην τελική, έχεις κάποιον για να περάσεις όμορφα τις γιορτές, γλιτώνεις την ανάκριση και το καταθλιπτικό αίσθημα μοναξιάς και δεν έχεις καμιά υποχρέωση να τον πάρεις τηλέφωνο την επόμενη ημέρα. Τι, όχι;
Οι ψυχολόγοι-θεραπευτές εξηγούν ότι η ύπαρξη ενός "holidate" μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποφύγουν την πίεση του να βρουν κάποιο σύντροφο για το χειμώνα ή τις γιορτές. Ως αποτέλεσμα, έχουν λιγότερες πιθανότητες να συμβιβαστούν με κάποιον που δεν ταιριάζουν απλά και μόνο για να μην είναι μόνοι, όταν όλοι οι άλλοι (και ειδικά οι πρώην τους) είναι ζευγάρια.
Tο Psychology Today αναφέρει: «Η κουλτούρα που ζούμε βασίζεται στις ιδέες και τις προσδοκίες που έχουμε για τις γιορτές στο τέλος του χρόνου. Υποτίθεται ότι πρέπει να είμαστε μαζί με τους αγαπημένους μας, να μοιραζόμαστε εορταστική χαρά. Για πολλούς ανθρώπους φυσικά οι γιορτές είναι όντως χαρούμενες ημέρες γεμάτες αγάπη και φως. Αλλά για άλλους, οι εορταστικές προσδοκίες μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε ότι κάνουμε κάτι λάθος, ότι είναι λάθος μας αν δεν ανταποκρινόμαστε στις στημένες εικόνες των τηλεοπτικών διαφημίσεων και των χριστουγεννιάτικων ευχητήριων καρτών. Η πολιτισμική πίεση, σε συνδυασμό με τις λιγότερο χαρούμενες εμπειρίες στην οικογένειά μας, μπορεί να μας οδηγήσει να αναζητήσουμε τρόπους να εξαναγκάσουμε τις δικές μας "χαρούμενες γιορτές", κατά προτίμηση με κάποιο ιδιαίτερο πρόσωπο». Ακούγεται αρκετά ψυχοφθόρο, έτσι δεν είναι;
Μπορεί όντως να λειτουργήσει αυτό;
Θα προσπαθήσω να μην κάνω spoiler στην ταινία και θα μείνω στα αυτονόητα. Έχοντας ακούσει δεκάδες παρόμοιες ιστορίες φίλων και γνωστών, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγαίνεις με κάποιον για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (ακόμα κι αν μιλάτε μόνο 2 μέρες πριν από κάποια γιορτή), να περνάς καλά, να ταιριάζουν τα γούστα και τα ενδιαφέροντά σας και να μην αρχίσει τελικά ο ένας από τους δύο να αναπτύσσει κάποια παραπάνω αισθήματα. Οι φίλοι άντρες θα πουν «ναι γιατί οι γυναίκες είστε πιο συναισθηματικές», εγώ πάλι θα πω ότι οι πιθανότητες είναι ακριβώς οι ίδιες για άντρες και γυναίκες.
Από την άλλη, οι παραδόσεις στην Ελλάδα και ο θεσμός της οικογένειας λειτουργούν κάπως διαφορετικά από την Αμερική. Άρα θα μπορούσες να φέρνεις κάποιον μαζί σου στις γιορτές για τον οποίο οι γονείς σου δεν ξέρουν τίποτα; Θα μπορούσες να είσαι ειλικρινής για το είδος της σχέσης σου μαζί του κι αν ναι θα έδειχναν κατανόηση; Μάλλον όχι.
Φυσικά μπορείς πάντα να τον συστήνεις ως φίλο (αν όντως κρατάτε πλατωνικά τα holidates σας) και να έχεις μια παρηγοριά ότι κάποιος άλλος ακούει κάθε φορά τα ίδια με σένα. Ακόμα κι έτσι, υπάρχει πάντα η πιθανότητα ο άλλος να προχωρήσει κάποια στιγμή στη ζωή του και να σου κακοφανεί. Επίσης, αν κάνεις σεξ με τον υποτιθέμενο φίλο σου, ακόμα κι αν ήταν για μια φορά, η ισορροπία αλλάζει. Τώρα, αν είσαι από την αρχή ειλικρινής με τον εαυτό σου και τον άλλο για το είδος της σχέσης που έχετε και το συζητήσετε τη στιγμή που νιώθετε ότι κάτι αλλάζει (δεν το έκανε ποτέ κανένας) ίσως και να μπορούσε να πετύχει.
Πόσο πιθανό είναι να γίνει το Holidate το νέο trend στις σχέσεις και τα ραντεβού; Έχει αρκετά θετικά, οπότε θα έλεγα σχεδόν σίγουρο ΑΝ μιλούσαμε για μια εποχή χωρίς κορωνοϊούς, social distancing και lockdowns. Γιατί σε αυτήν, κατόρθωμα είναι ούτως ή άλλως το να δεις την οικογένειά σου, πόσο μάλλον να βρεις έναν άγνωστο και να βλέπεστε στις γιορτές. Εγώ πάντως εύχομαι, αν αποφασίσεις να το δοκιμάσεις, το holidate σου να φέρνει λίγο σε Λουκ Μπράσεϊ.