Μίλα μου βρόμικα: Να τον περιμένω ή να προχωρήσω τη ζωή μου;

Tζένη μου, θα σου πω τη δική μου ιστορία. Ξεκίνησε να μου μιλάει τον περασμένο Νοέμβριο ένα παλιό μου φλερτ, όμως τότε δεν ήμουν σε φάση (είχε βγει το καλοκαίρι από μια έντονη σχέση) και του το ξέκοψα. Μετά μου ξαναστέλνει τον Ιούνιο, εγώ έτοιμη πια να προχωρήσω, είπα να του δώσω μία ευκαιρία. Βγήκαμε 1 μήνα ραντεβού και μετά ήμασταν μαζί. Εγώ σκέψου τον πρώτο καιρό, επειδή τον έβλεπα σοβαρό, δεν τρελαινόμουν, έλα όμως που μετά αυτός άρχισε να ξεδιπλώνεται και αρχίζω να κολλάω. Φτάνουμε τον Αύγουστο, όλα ωραία και καλά και ξαφνικά μου πετάει ότι δίνει συνέντευξη για μια δουλειά στο Λονδίνο. Να μην στα πολυλογώ έφυγε 1 μήνα μετά για Λονδίνο και είναι ακόμη εκεί. Χωρίσαμε, όπως ήταν φυσικό, μόνο και μόνο εξαιτίας της απόστασης, αλλά κρατήσαμε επαφή. Μου είπε ότι έχει σκοπό να γυρίσει Ελλάδα σε κανένα εξάμηνο, γιατί δε του αρέσει εκεί. Εγώ τώρα να τον περιμένω να έρθει ή να προχωρήσω τη ζωή μου;

Καμιά φορά, πέφτουμε στην παγίδα να κοιτάμε το μακρινό μέλλον, λες και είμαστε η Πυθία, και να αγχωνόμαστε για κάτι που εξ ορισμού είναι άγνωστο και απρόσμενο. Τώρα, σήμερα, ετούτη τη δεδομένη στιγμή τι θέλεις; Τον θέλεις; Θέλεις να μιλάτε στα τηλέφωνα, στα Zoom, στα Skype και στα Messenger; Σου κάνει κέφι; Ή πιο πολύ νιώθεις να σε βασανίσει η απόσταση και δεν το αντέχεις; Άσε το τι θα γίνει σε ένα εξάμηνο, σε τρία τέρμινα ή σε 3 χρόνια.