Μίλα μου βρόμικα: Ξεκινάω δουλειά στο δίπλα μαγαζί από εκείνον

Αγαπημένη μου. Λοιπόν, θα προσπαθήσω να μην πω πολλά. Το καλοκαίρι έπαιζε ιστοριούλα με έναν σερβιτόρο. Κάθε βδομάδα, τουλάχιστον 2 φορές, εκεί εγώ. 500 κιλά φτάσαμε όλες για χάρη μου! Τέλος πάντων, με τα πολλά και με τα λίγα έπαιξε κάτι. Μετά τον έκανα ανφόλοου. Δεν ξέρω γιατί, αλλά με έγραφε και δεν μ’ άρεσε. Με έκανε κι εκείνος και χαθήκαμε για καιρό. Περνούσα από εκεί, αυτός άφαντος. Είχα αρχίσει να πιστεύω πως τον απέλυσαν. Χθες, λοιπόν, τον είδα εκεί και εννοείται πως πέρασα επίτηδες. Αυτός στην αρχή, μόλις με είδε, κόλλησε τα μάτια του πάνω μου από ό,τι είπαν οι κολλητές κι εγώ ούτε βλέμμα. Όταν έφυγα τον έκανα follow, αλλά το είχε κλειδωμένο. Το διέγραψε και σήμερα τι έκανε ο τύπος; Άνοιξε το προφίλ του! Εγώ να το αφήσω να περάσει έτσι; Εν τω μεταξύ, έπιασα δουλειά στο δίπλα μαγαζί και περιμένω να μου τηλεφωνήσουν για το ποτέ ξεκινάω! 

Επειδή η κατάσταση, που μου περιγράφεις, είναι σαν να προσπαθεί εκείνος ο θρυλικός πρόεδρος του Εδεσσαϊκού να φλερτάρει στην εποχή των social media, προτείνω τα εξής. Παράτα το ψηφιακό κόρτε και παίξε μπάλα εντός γηπέδου στην παραδοσιακή έδρα κάθε γυναίκας, δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει την κίνησή του ξεκάθαρα. Μα ποια είμαι; Ο Σωτηρακόπουλος; Ο φίλος-σερβιτόρος θα πρέπει να σου προσφέρει ολοκληρωμένο το μενού, ώστε να βεβαιωθούμε για τις προθέσεις του. Ύστερα, συζητάμε για το αν θες να πάρεις το degustation ή take away, που μεταξύ μας ούτε κι εσύ μου φαίνεσαι πολύ σίγουρη για τις προτιμήσεις σου. Εύχομαι καλή όρεξη, προσοχή στις συμπεριφορές που προκαλούν αλλεργίες (όπως αυτές οι απότομες εμφανίσεις-εξαφανίσεις) και ας μην παχύνει όλη η παρέα για ακόμη μια φορά, καθότι έρχεται και καλοκαιράκι.