Μίλα μου βρόμικα: Πιστεύω ότι φοβάται τη σχέση εξ αποστάσεως

Αχ Τζενάκι, μανεκενάκι… Δεν ξέρω τι ζω, μιλάω εδώ και 8 μήνες διαδικτυακά με τον κολλητό της φίλης μου, που μένει σε άλλη πόλη. Πρόσφατα, μου έκανε την πρόταση να πάω στην πόλη του. Ε, και πήγα! Δεν το μετάνιωσα στιγμή, όμως, είμαι ένα άτομο που δένεται γενικά και, ενώ ξέρω πως κι εκείνος έχει δεθεί, αποφεύγει να το δείξει. Τώρα γύρισα, συνεχίζουμε να μιλάμε και θα ξαναβρεθούμε απ’ ό,τι βλέπω. Είναι ό,τι πιο κοντινό σ’ αυτό που μ’ αρέσει και μου ταιριάζει. Η απόσταση όμως; Τι κάνουμε με αυτή; Δεν έχουμε κάποια κοινή βάση, δυστυχώς, και πιστεύω ότι φοβάται τη σχέση εξ αποστάσεως. Να το συζητήσω μαζί του; 

Λογικό, πολύ λογικό ο φίλος μας να «φοβάται» τη σχέση από απόσταση, αν με ρωτάς. Κι εγώ θα φοβόμουν. Θεωρώ ότι ίσως έχει μια ωριμότητα και έναν ρεαλισμό αυτή η σκέψη. Όμως, η απόσταση δεν αποτελεί πάντα εμπόδιο στον έρωτα. Ήδη μιλάτε 8 μήνες ασταμάτητα, έχει πάει η βιντεοκλήση σύννεφο, είναι κρίμα να τα παρατήσεις αμαχητί. Αν με διαβάζεις τακτικά, θα έχεις δει ότι πάντα συστήνω την επικοινωνία. Είναι το Α και το Ω, αλλιώς παράτα τα. Δεν έχει νόημα, αν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με τον σύντροφο σου. Μην προδικάζεις, λοιπόν, τίποτα, μην προσπαθήσεις να βάλεις αυτό που έχετε φτιάξει σε κουτάκια, γιατί δεν μπαίνει. Είναι κάτι δικό σας! Ρώτησε την άποψή του σχετικά με την απόσταση και κάλεσε τον να βάλει στο τραπέζι και τα δικά του κομμάτια, για να φτιάξετε μαζί το κοινό σας παζλ.