Μίλα μου βρόμικα: Έχω σχέση με άντρα 33 ετών. Εγώ είμαι 26

Έχω μια σχέση με άντρα 33 ετών. Εγώ είμαι 26, αλλά μου αρέσει πολύ ως άνθρωπος κι ας μην είναι κούκλος κι ας μην έχει σταθερό εισόδημα. Αγαπάω την ψυχή του. Παλιές μου σχέσεις, που άφησαν τραύματα, με κάνουν ανασφαλή. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να βάλω άνθρωπο στη ζωή μου. Δεν θέλω να πληγωθώ, δεν θέλω να τον πιέσω κι ας με θέλει αληθινό, όπως είμαι. Έτσι λέει, τουλάχιστον. Θέλω να τον βλέπω αρκετά, θέλω την αγκαλιά του. Προσπαθεί να περνάμε αρκετό χρόνο, αλλά έχει θέμα λόγω συγγενών του, καθώς μένει με τη γιαγιά του. Τι να κάνω; Πώς να συμπεριφερθώ, τι τακτική να ακολουθήσω; 

Σε γουστάρω πολύ, φίλε μου! Σε γουστάρω πολύ, που ρισκάρεις άλλη μια φορά για την αγάπη και δεν τα παρατάς. Όσα κι αν είναι τα τραύματα, τα κλάματα, οι χυλόπιτες, τι κάνουμε στη ζωή αυτή χωρίς έρωτα και αγάπη; Στην ερώτηση σου, λοιπόν... Δεν θέλω να ακολουθήσεις καμία τακτική. Δεν πιστεύω στα οργανωμένα σχέδια, άλλωστε ποτέ δεν λειτουργούν, όπως τα έχουμε προσχεδιάσει. Είμαι παθούσα! Θέλω να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι αληθινός, άνετος, ζήσ’ το! Τι πιο ωραίο; Αυτό θέλει κι εκείνος! Ό,τι σε δυσκολεύει, μοιράσου το. Ό,τι σε γαληνεύει, δώσ’ του να καταλάβει. Τώρα, αναφορικά με τη γιαγιά του, καταλαβαίνω ότι χρειάζεστε τον χώρο σας (δεν με ενημέρωσες αν εσύ μένεις μόνος), ο σύντροφός σου, όμως, ξέρει πώς θέλει να το χειριστεί. Στο μεσοδιάστημα, υπάρχουν και τα σπίτια κολλητών και φίλων. Την έχουμε περάσει όλοι αυτή την άχαρη φάση.