Μίλα μου βρόμικα: Θέλω να μιλάμε πιο πολύ. Ντρέπομαι να το ζητήσω

Αγαπημένη Τζένη, αντιμετωπίζω το εξής θέμα: Βγαίνω με ένα παιδί από τον Δεκέμβριο. Φυσικά, οι νορμάλ μήνες γνωριμίας είναι αυτοί εκτός καραντίνας. Είμαι φουλ ερωτοχτυπημένη, περνάμε όμορφα, πήγαμε και ένα τριήμερο, κάνουμε σχέδια για το μέλλον κ.λπ. Δεν υπάρχει, όμως, καλή επικοινωνία λόγω και της δουλειάς του. Θέλω να του ζητήσω να μιλάμε περισσότερο και ντρέπομαι. Πρώτη φορά χάνω τα λόγια μου! Τι θα πρότεινες;

Μ’ έφτιαξες τώρα! Να έχεις τόσο πάθος και έρωτα, που να χάνεις τα λόγια και τις σκέψεις σου… Όνειρο! Προτείνω τα εξής: Μη χαλάς ούτε δευτερόλεπτο από το όνειρο με έξτρα σκεψούλες στο κεφάλι σου. Αν θες να του πεις κάτι, να του το πεις στα ίσια και χωρίς κόμπλεξ και πίεση. Αν επιτρέπει η δουλειά του για κάτι παραπάνω έχει καλώς. Βέβαια, εγώ εδώ θα πω καλύτερα μιας ώρας ουσιαστικής επικοινωνίας, παρά 40 ώρες σάχλες στα τηλέφωνα. Γνώμη μου.