Μίλα μου βρόμικα: Είμαι 26 και καμένη από σχέση

Τζένη, καλησπέρα! Είμαι 26 και καμένη από σχέση. Πριν από κάποιους μήνες γνώρισα ένα παιδί, έξι χρόνια μεγαλύτερό μου, πολύ γλυκό, περάσαμε τρεις πολύ ωραίους μήνες και μια μέρα ξαφνικά αποφάσισε ότι τα προβλήματα, που έχει στη δουλειά του, δεν του επιτρέπουν να μπει για τα καλά σε μια σχέση. Από τότε, δεν έχουμε σταματήσει να μιλάμε και να βρισκόμαστε περιστασιακά. Είναι πάντα τζέντλεμαν, δεν με έχει κάνει ποτέ να νιώσω άσχημα και περνάμε τέλεια όταν βρισκόμαστε σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και αν απλά καθόμαστε και μιλάμε. Εγώ, όμως, θέλω μια σχέση πιο πλήρη, εκείνος λέει ότι πιέζεται. Και κάθε φορά που κάνω προσπάθεια να απομακρυνθώ για το καλό και των δύο μας, εκείνος επιστρέφει και επιμένει με ένα δικό του τρόπο και εγώ πάλι παρασύρομαι από έρωτα. Θεωρείς ότι αξίζει να περιμένω να φτιάξουν τα πράγματα στη δουλειά του ή πρέπει να απομακρυνθώ μια και καλή; Να προσθέσω απλά ότι εγώ έχω μια πολύ καλή και στρωμένη δουλειά και δεν ξέρω μήπως τελικά αυτό είναι που τον ενοχλεί.

Η αλήθεια είναι ότι διακρίνω πολλά όμορφα στοιχεία στις επαφές σας, αλλά νιώθω ότι υπάρχει ταυτόχρονα μία διάσταση στα «θέλω» σας, αναφορικά με το πόση δέσμευση αντέχει ή νομίζει ότι αντέχει ο καθένας σας. Υπάρχουν άπειρες σχέσεις/γάμοι πάνω σε τούτο τον πλανήτη, που ο ένας εκ των δύο πιέζεται στη δουλειά του. Αλίμονο αν όλες αυτές τερματίζονταν έτσι απλά. Είναι λογικό να πανικοβάλλεται και να αποσυντονίζεται, αλλά νομίζω ότι μια ειλικρινής και ανοιχτή συζήτηση θα βοηθήσει και τους δύο, ώστε να ξεκαθαρίσει ο καθένας τι έχει στο μυαλό του. Τόσο απλά, λιτά κι ωραία. Αν αυτός μπορεί 2 όλο κι όλο κι εσύ είσαι οk, δώσ’ του να καταλάβει. Αν εσύ θέλεις 10 ακατέβατα, τότε καλό είναι να μείνεις πιστή στον εαυτό σου. Αν, όμως, μπορείτε να τα βρείτε στο 5, αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε. Πώς θα τα μάθουμε όλα αυτά, αν δεν κάτσετε κάτω να τα συζητήσετε;