Μίλα μου βρόμικα: Ήθελε μόνο μια καλοκαιρινή ξεπέτα;

Είμαι, μάλλον, από τις γραφικές περιπτώσεις του καλοκαιριού; Γνωρίζω τώρα τύπο στο νησί αρχές Αυγούστου, νιώθουμε κι οι δυο το απόλυτο ταίριασμα, κάθε βράδυ μαζί χέρι-χέρι, όνειρα, σκέψεις και ξαφνικά έρχεται η στιγμή που αυτός πρέπει να γυρίσει Ξάνθη κι εγώ Αθήνα. Κλάματα εγώ, δεν μπορείς να φανταστείς, Τζενάρα μου. Μου λέει θα προσπαθήσω να κατέβω 15 μέρες Αθήνα, θα μιλήσουμε… Όσο μίλησες εσύ κι όσο τον είδες, άλλο τόσο μίλησα κι εγώ. Δεν μπορεί να ήμουν τόσο ξετρελαμένη που να μην κατάλαβα ότι ο άνθρωπος ήθελε απλά μια καλοκαιρινή ξεπέτα. Μπορεί; 

Αχ, αυτοί οι καλοκαιρινοί έρωτες, που είτε διαρκούν μια νύχτα, είτε δυο μέρες, είτε έχουν προλάβει να εξελιχθούν σε ένα μικρό ρομάντζο, αποτελούν μια κατηγορία από μόνοι τους. Εμπιστεύσου όσα βίωσες. Προφανώς και δεν γίνεται να ήσουν τόσο ξετρελαμένη από μόνη σου, ούτε και να έκανες σχέδια στο μυαλό σου, επειδή είσαι καψούρα. Αυτή η ενέργεια, που δημιουργείται στις διακοπές στο νησί, έχει κάτι το μαγικό, το απόκοσμο. Νιώθουμε ελεύθεροι, ξέγνοιαστοι με ένα μαγιό και τα απολύτως απαραίτητα όλη μέρα. Κάποιες φορές, ίσως αφηνόμαστε στον χώρο και στον χρόνο χωρίς πολλές σκέψεις. Ουσιαστικά, αυτόν τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζεις καθόλου καλά, παρά μόνο είδες την καλύτερη εκδοχή της ιστορίας σας να ξετυλίγεται μπροστά σου. Μην το αφήσεις να σε πάει πίσω, ούτε να σε στεναχωρεί. Ειλικρινά το λέω και όχι για να σου απαλύνω την όποια πικρία. Ιστορίες καλοκαιρινές ονειρικές, με το που μεταφερθούν στην πόλη και στη ζόρικη καθημερινότητα, ξεφτίζουν πολλές φορές πιο γρήγορα απ’ ότι περιμένουμε. Νιώσε ευγνώμων, που το έζησες και μετουσίωσέ το στο μυαλό σου ως μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Αν, μάλιστα, δε θες να αφήσεις στη μοίρα το τέλος, δώσε το εσύ με όποιον τρόπο σε ανακουφίσει. Πάρε τον τηλέφωνο και ρώτησέ τον απλά ένα γιατί και έπειτα βγες με τις φίλες σου και πιες στην υγειά των καλοκαιρινών ερώτων.