Μίλα μου βρόμικα: Κι αν δεν μ’ αρέσει η σχολή που διάλεξα;

Ερώτηση κρίσεως: Κι αν δεν μ’ αρέσει τελικά η σχολή που διάλεξα; 

Αγαπημένη μου, αυτό είναι μία εξαιρετική ερώτηση. Την είχα κάνει κι εγώ στον εαυτό μου στην ηλικία σου και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Στα 18 μας μοιάζει τόσο μα τόσο δύσκολο και βασανιστικό να βρούμε πάνω σε τι θέλουμε να εργαστούμε για την υπόλοιπη ζωή. Και εν πάσει περίπτωση και να το βρεις ή να στο «βρουν», δεν σημαίνει ότι πρέπει να σου αρέσει κιόλας το ίδιο ακριβώς αντικείμενο για πάντα. Εξελισσόμαστε, δοκιμάζουμε, απορρίπτουμε, προσπαθούμε ξανά και όλο αυτό είναι ένα υπέροχο ταξίδι. Τώρα, απλά καλείσαι να βάλεις ένα λιθαράκι στον δρόμο σου. Ακόμα και μετά την πρώτη χρονιά ή ακόμα και στο τέλος των ακαδημαϊκών σπουδών, μπορεί να υπάρχουν αμφιβολίες. Πολλοί έχουν, εγώ, τουλάχιστον, είχα. Και χαίρομαι, γιατί μου έδειξαν έναν διαφορετικό δρόμο. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θεωρώ ως χαμένο χρόνο τη φοίτησή μου στη Νομική και το πτυχίο, που πήρα. Μου έδωσε μια υπέροχη βάση για το μέλλον, εξαιρετικές γνώσεις και τρόπο αντίληψης, αλλά και χρόνο να σκεφτώ τι θέλω να κάνω μετά. Στην πορεία, λοιπόν, των σπουδών σου θα ανακαλύψεις ακόμα περισσότερα για τον εαυτό σου και το τι θέλεις να κάνεις. Από την άλλη, αν η σχολή στην οποία θα φοιτήσεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτό που θες να κάνεις μετέπειτα στη ζωή σου, τότε σκέψου άλλες λύσεις, όπως να ξαναδώσεις εξετάσεις ή να διαλέξεις την ιδιωτική σχολή, που θα εφαρμόζει επακριβώς στα όνειρά σου αν υπάρχει η δυνατότητα. Αρκεί βέβαια να κάνεις πρώτα ενδελεχή και σωστή έρευνα. Βάλε κάτω όλες τις δυνατές επιλογές σου και ακολούθησε το ένστικτο σου. Μην ξεχνάς ότι τίποτα τελικά δεν θα σταθεί εμπόδιο σε αυτό που θες να κάνεις, εσύ είσαι ο οδηγός σε αυτό το ταξίδι και σιγά-σιγά θα βρεις τον δρόμο σου. Τίποτα δεν είναι χωρίς νόημα και όλα τα λιθαράκια συνεπικουρούν  στο να σχηματίσεις το προσωπικό σου μονοπάτι.