Μίλα μου βρόμικα: Προτιμά να μένει στους γονείς του παρά σε μένα

Καλησπέρα Τζένη, θέλω κι εγώ να σου μιλήσω για το πρόβλημα, που με απασχολεί και θα ήθελα να ακούσω την άποψή σου. Ο φίλος μου (με τον οποίο είμαστε μαζί 9 μήνες) μένει με τους γονείς του. Εγώ μένω μόνη μου εδώ και πολλά χρόνια. Του έκανα, λοιπόν, μια συζήτηση στις διακοπές, αν θέλει να φέρει όλα του τα πράγματα σε μένα και να μείνουμε μαζί να δούμε πώς θα πάει. Δεν έλαβα ποτέ σαφή απάντηση. Σαν να το προσπέρασε. Πώς είναι δυνατόν να προτιμάει να κοιμάται στο παιδικό του δωμάτιο απ’ το να έρθει να ζήσουμε σαν ενήλικες άνθρωποι; Τι με συμβουλεύεις να κάνω; Μήπως δεν είναι έτοιμος για ώριμη σχέση;
 
Καταλαβαίνω πως για σένα είναι η σωστή ώρα να κάνετε το επόμενο βήμα. Πιστεύω, όμως, πως για να μη σου έδωσε ποτέ σαφή απάντηση, ίσως εκείνος δεν είναι και τόσο έτοιμος. Αν περνάτε καλά και μπορείς να προσπεράσεις τη διαφορετική σας φάση σε αυτό τον τομέα, έχει καλώς. Σε αντίθετη περίπτωση, που εσένα σε καίει και σε τσουρουφλάει να μείνετε μαζί, πολύ φοβάμαι πως είναι αναπόφευκτη μια πιο βαθιά συζήτηση για να βρείτε το σημείο τομής σας. Μπορεί να μην έτοιμος, μπορεί να μην το έχει ξανακάνει και να φοβάται, μπορεί είναι βολεμένος στις ανέσεις του σπιτιού του και μη θέλει να τις αποχωριστεί, μπορεί να είναι οικονομικοί οι λόγοι, μπορεί να δυσανασχετούν οι δικοί του ή να χρειάζονται μια έξτρα βοήθεια. Δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι μερικές φορές απλά χρειαζόμαστε μια σαφή απάντηση και όλα κυλούν ομαλότερα.