Μίλα μου βρόμικα: Η αδελφή του παρεμβαίνει στη σχέση μας

Αχ Τζένη μου, πώς να στο πω τώρα αυτό. Νιώθω ότι είμαι η μοναδική στην Ελλάδα του 2021 που το βιώνει. Μένω με το αγόρι μου μαζί εδώ και ένα χρόνο σε σπίτι της οικογένειάς του. Η αδερφή του, όμως, που μένει ακριβώς από πάνω μας, νέα σε ηλικία, μας έχει κάνει το βίο αβίωτο. Παίρνει τηλέφωνα άκυρες στιγμές χωρίς να σέβεται τον προσωπικό μας χρόνο, αν κοιμόμαστε κ.λπ., με χαζούς θεατρινισμούς μου ζητάει να της κουβαλήσω εγώ τα ψώνια από το σουπερμάρκετ, μας χτυπάει την πόρτα κλαμένη ζητώντας μας να φάει από το φαγητό που μαγειρέψαμε, μέχρι που ρωτάει τον αδερφό της και αγόρι μου για τις σεξουαλικές μας επιδόσεις. Το αγόρι μου και η μητέρα τους ευτυχώς είναι με το μέρος μου. Πώς να το διαχειριστώ εγώ;

Μα τι άλλο θα ακούσω πια σε αυτή τη στήλη;! Η αδερφή του την έχει δει κακιά πεθερά ή είναι η ιδέα μου; Λοιπόν, έχω πολύ συγκεκριμένη άποψη στο θέμα «μένω πάνω/κάτω από τους γονείς μου». Όσο εκπληκτικές ευκολίες έχει, κάποιες φορές έχει και τρομακτικά μικροαστικά μπερδέματα, τα  οποία αντιπαθώ σφόδρα. Αν μπορείτε φύγετε, να φύγετε. Στην περίπτωση του «όχι» να δούμε τι κάνεις. Εν πρώτοις, το σημαντικό είναι ότι το αγόρι σου σε στηρίζει σε αυτό τον κυκεώνα ασυνεννοησίας, αν δεν σε στήριζε θα σου έλεγα να τρέξεις. Θα μπορούσατε μαζί με τον φίλο σου να της μιλήσετε με όμορφο τρόπο, θέτοντας ξεκάθαρα τα όριά σας. Δεν είναι κακό μερικές φορές να υπερασπιζόμαστε τις ανάγκες μας, έστω κι αν γινόμαστε ολίγον τι δυσάρεστοι.