Μίλα μου βρόμικα: Μου ζητάει μίνι διάλειμμα γιατί δεν είναι καλά

Ήμασταν σχεδόν ένα χρόνο μαζί. Ένα χρόνο που δεν τσακωθήκαμε πότε, κάναμε πράγματα που θέλαμε και οι δύο, έμεινε Αθήνα να με προσέχει όταν κόλλησα κορωνοϊό, έναν χρόνο που τον έβλεπαν όλοι οι φίλοι μου και μου έλεγαν πόσο ερωτευμένος είναι μαζί μου. Μια μέρα βγαίνουμε και μου λέει, μίνι διάλειμμα, γιατί δεν είμαι καλά, ότι κάπως του βάρεσε πάλι κάτι σαν κατάθλιψη και ήθελε να μείνει μόνος του. Τι κάνω;

Χμμμ! Δεν θα βάλω στον νου μου το σενάριο ο φίλος μας να βαρέθηκε ή να βρήκε αλλού να αγαπήσει και να μην έχει αρκετά κότσια να μας το πει. Έχω κουραστεί να σκέφτομαι καχύποπτα για τους ανθρώπους. Στην τελική, αν ισχύει κάτι τέτοιο, καλώς έκανε κι έφυγε, να τελειώνεις μια ώρα αρχύτερα. Συνεπώς, μπορεί όντως να ξαναγύρισε αυτή η σκοτεινή περίοδος στη ζωή του, οπότε θα σου πρότεινα να του εξηγήσεις πως παραμένεις δίπλα του σε ανθρώπινο επίπεδο, να του δείξεις ότι τον υποστηρίζεις, ότι είσαι εκεί γι’ αυτόν, χωρίς να του ασκήσεις ποτέ κριτική. Πες του να μη φοβάται και, αν θέλει φυσικά, να σου μιλήσει για τους φόβους και τα άγχη του. Αυτή τη στιγμή, προτεραιότητα για εκείνον έχει η ψυχική του υγεία και είναι σημαντικό να είσαι δίπλα του ανθρώπινα, στο επίπεδο και στο μέτρο, που μπορείς κι εσύ.