Γιατί λέω όλη την αλήθεια στα παιδιά μου για τον πόλεμο
Όταν συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό, πρέπει να το μαθαίνουν από τους γονείς τους, όχι από φίλους, το σχολείο ή, ακόμα χειρότερα, από την τηλεόραση
How are you mum: Πρέπει να μιλάμε στα παιδιά για τον πόλεμο; Κι αν ναι, πώς το κάνουμε;
Τα δύο τελευταία χρόνια μού αποδεικνύουν καθημερινά πόσο σημαντικά είναι όλα όσα θεωρούσα δεδομένα. Η υγεία, η ειρήνη, η οικογένειά μου, όλα αυτά νόμιζα ότι τίποτα δεν μπορεί να τα «πειράξει». Κι όμως ο κόσμος γύρω μας καταρρέει, παιδιά σκοτώνονται, άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους, πόλεις αφανίζονται κι ένα «γιατί» χαραγμένο στο βλέμμα όλων μας.
Τα παιδιά βρίσκονται για ακόμη μία φορά θεατές σε ένα έργο που εμείς οι γονείς δεν θέλουμε να δουν ή να ακούσουν. Δεν θέλουμε να ξέρουν για τον πόλεμο. Γίνεται όμως αυτό;
Κατά τη δική μου άποψη, σαφώς και δεν γίνεται και σαφώς πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή την στιγμή τα παιδιά σε μια χώρα πολύ κοντά στη δική μας δεν πάνε σχολείο αλλά κρύβονται βαθιά στη γη για να προστατευθούν.
Μιλάω στα παιδιά μου για τον πόλεμο και τους λέω όλη την αλήθεια. Για τους ξεριζωμούς οικογενειών, για τους στρατιώτες που μάχονται και χάνουν τη ζωή τους, γιατί οι «μεγάλοι» κάνουν πόλεμο. Όλα αυτά τους τα εξηγώ προσαρμοσμένα με βάση το αναπτυξιακό τους στάδιο. Τους δίνω να καταλάβουν πως εκείνα είναι ασφαλή, πως εμείς σαν γονείς τους θα κάνουμε τα πάντα για να τα προστατεύσουμε και πως θα είμαστε δίπλα τους ό,τι κι αν συμβεί.
Έχω αποφασίσει να λέω την αλήθεια στα παιδιά μας, κι αυτό γιατί θέλω, όταν συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό, να το μαθαίνουν από εμένα και τον μπαμπά τους και όχι από τους φίλους, το σχολείο ή, ακόμα χειρότερα, από την τηλεόραση. Με αυτό τον τρόπο το κάνω να νιώθει ασφάλεια, χτίζω την εμπιστοσύνη ανάμεσά μας, ενώ του δείχνω ότι το θεωρώ ισότιμο μέλος της οικογένειάς μας όπου μέσα σε αυτή δεν υπάρχουν μυστικά.
Φοβάμαι, δεν το κρύβω, κι όσο κι αν κλείνω την τηλεόραση και χαμηλώνω την ένταση του κινητού μου, τα παιδιά μου είναι πάντα κάπου εκεί κοντά να ψάχνουν το βλέμμα μου για να βεβαιωθούν πως όλα είναι εντάξει. Είναι;
«Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...»