Μίλα μου βρόμικα: Τον είχα ξεγραμμένο αλλά τα έφερε όλα τούμπα

Αχ Τζένη, αχ Τζένη, τι γίνεται όταν όλα στο μυαλό σου τα έχεις τακτοποιημένα και ξαφνικά το πρόσωπο που ’χες ξεγραμμένο σου τα φέρνει όλα τούμπα; Πριν κάποιους μήνες έβγαινα με ένα αγόρι το οποίο έκανε κάτι ασυγχώρητο για μένα όσο ήμασταν μαζί και χτες, μετά από πολλά παρακαλετά, βγήκαμε μια βόλτα για περπάτημα και, χωρίς να το καταλάβω, αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα της επικαιρότητας πολύ σοβαρά, μια πτυχή του που δεν την είχα ξαναδεί. Μου είπε πόσο μετανιωμένος είναι για τότε και ήταν υπέροχα ευγενικός, δηλαδή νοιάστηκε μέχρι και για το αν γύρισα πίσω στο σπίτι μου ασφαλής και αν κοιμήθηκα καλά. Τον ξανασκέφτομαι σοβαρά. Τι να κάνω;

Δεν είναι κρίμα να θεωρούμε την ευγένεια και το ενδιαφέρον αναπάντεχη ιπποτική κίνηση και λόγο για να ξανασκεφτούμε κάποιον σοβαρά; Βάζω εγώ εδώ έναν προβληματισμό. Προφανώς, όταν κάποιος θέλει να γυρίσει πίσω, θα φορέσει το καλό του το «κοστούμι», αλλά σου προτείνω να θυμηθείς ξανά τι σε είχε ξενερώσει την πρώτη φορά. Δεν μου γράφεις και περισσότερες λεπτομέρειες για να καταλάβω. Σε κάθε περίπτωση, αν το «ασυγχώρητο» εμπεριείχε κάποιου είδους ματσίλα ή έπαιξε με την ηθική σου, θα σου έλεγα να μην του δώσεις καμία περαιτέρω ευκαιρία. Τέλος και τελεία.