Μίλα μου βρόμικα: Όλη μέρα ασχολούμαι με τη δουλειά, έχω κουραστεί

Κάθε μέρα μετράω ανάποδα μέχρι να έρθει ο Αύγουστος και να φύγω από τη δουλειά, που είμαι. Νιώθω πως έχω κουραστεί πια να τρέχω για ένα αφεντικό, να με κυνηγάνε τα mails και να μην έχω ούτε λεπτό για μένα. Το χειρότερο στην όλη υπόθεση είναι ότι και το μυαλό μου όλη μέρα ασχολείται με τα προβλήματα στη δουλειά. Έχω κολλήσει. Χρειάζομαι λίγο αέρα. Κυριολεκτικά. Μια βόλτα. Να δω δυο φίλους, να πάω έναν περίπατο. Για να καταλάβεις, μανεκέν μου, φεύγω το πρωί στις 9 και τελειώνω στις 8 το βράδυ. Κάπου έλεος, δηλαδή. Ακόμη και τη γυμναστική, που θα βάλω μέσα στην εβδομάδα τη βλέπω σαν δουλειά, λόγω του τρεξίματος.

Φιλενάδα, έλα πες την αλήθεια! Ασκούμενη δικηγόρος είσαι;! Μίλησες στην ψυχούλα μου. Δυστυχώς, σε πάρα πολλές δουλειές (μην πω στις περισσότερες) δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τους εργαζομένους, την ευζωία τους, την ηρεμία τους. Τα emails φεύγουν βροχή ακόμη για ψύλλου πήδημα και η φάση «σε πρήζω ακόμη και στον ελεύθερό σου χρόνο» έχει γίνει μανιέρα. Δεν ξέρω στ’ αλήθεια αν πρέπει να σε συμβουλέψω υπομονή μέχρι την επίτευξη κάποιου βραχυπρόθεσμου στόχου ή να σου πω να δεις πέρα από το παράθυρο του γραφείου σου και μην τον είδατε τον Παναγή. Σε κάθε περίπτωση, το μόνο σίγουρο είναι ότι μαζεύεις εμπειρίες και μαθήματα για το τι σου κάνει, ποιος σου κάνει και πως θέλεις να φτιάξεις την εργασιακή σου πραγματικότητα από δω και πέρα. Άλλωστε εδώ που τα λέμε, μέχρι τον Αύγουστο δεν μένει και πάρα πολύς χρόνος. Βρες άγκυρες χαλάρωσης (όπως η γυμναστική σου) και κλείνε το κινητό σου. Το κάνω κι εγώ τα τελευταία χρόνια και, πίστεψέ με, βοηθάει πολύ.