Μίλα μου βρόμικα: Πήγαμε πρώτη φορά σπίτι του και είχε παντού βαλσαμωμένα ζώα

Λοιπόν, μανεκέν! Σαν γνήσιο μανεκέν κι εγώ, που χαίρεται τη ζωή και δοκιμάζει νέα πράγματα, είμαι στο στάδιο της εξερεύνησης και της αναζήτησης αγοριού. Μπαίνοντας, λοιπόν, στο σπίτι ενός τύπου πριν 2 βδομάδες περίπου, για να περάσουμε στο παρασύνθημα, ξαφνικά αντικρίζω στον τοίχο του έναν τεράστιο κεφάλι από τάρανδο μάλλον, με κάτι κέρατα να. Κάτι άλλες ξύλινες ινδιάνικες φιγούρες γύρω- γύρω, κάτι χαυλιόδοντες, κάτι βαλσαμωμένα πουλιά, κάτι έντομα, κάτι πλαστικά φίδια στα ράφια του και δεν θυμάμαι κι εγώ τι άλλο. Να σου πω ότι αγριεύτηκα, θα το πω. Να σου πω ότι σηκώθηκα κι έφυγα, θα το πω και αυτό και από τότε δεν του έχω ξαναμιλήσει σε μήνυμα. Αυτός ο έρμος συνεχίζει να στέλνει.

Εντάξει, τι άλλο θα ζήσουμε τα απανταχού μανεκέν, πραγματικά! Νομίζω ότι μόνο στην πλάκα μπορείς να το πάρεις αυτό. Θα είναι μια εμπειρία, που θα την έχεις στο τσεπάκι σου, να την αφηγείσαι ανά πάσα ώρα και στιγμή ξεμείνεις από καλές ιστορίες στις παρέες. Προφανώς, άμα αγριεύτηκες, καλά έκανες και έφυγες. Ακούμε πάντα τη φωνή μέσα μας, που νιώθει πως κάτι δεν της αρέσει και πράττουμε αναλόγως. Θα σου έλεγα, βέβαια, να στείλεις μια εξήγηση στον τύπο, αν θες, χωρίς βέβαια να χρειάζεται να του αποκαλύψεις με ποιες «λεπτομέρειες» λύγισες. Μπορείς να του πεις ότι δεν το βλέπεις μαζί του να εξελίσσεται παραπάνω, ότι δεν νιώθεις να ταιριάζουν οι αισθητικές σας, ότι δεν σου αρέσει ο Indiana Jones, κάτι θα σκεφτείς εσύ. Σε εμπιστεύομαι!